Sierściuch
| Tarsomys | |||
| Mearns, 1905[1] | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Nadrodzina | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj |
sierściuch | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
|
Tarsomys apoensis Mearns, 1905 | |||
| Gatunki | |||
| |||
Sierściuch[2] (Tarsomys) – rodzaj ssaków z podrodziny myszy (Murinae) w obrębie rodziny myszowatych (Muridae).
Zasięg występowania
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj obejmuje gatunki występujące endemicznie na Mindanao[3][4][5][6].
Morfologia
[edytuj | edytuj kod]Długość ciała (bez ogona) 127–179 mm, długość ogona 116–158 mm, długość ucha 17–23 mm, długość tylnej stopy 29–34 mm; masa ciała 65–72 g[4][7].
Systematyka
[edytuj | edytuj kod]Rodzaj zdefiniował w 1905 roku amerykański ornitolog Edgar Alexander Mearns na łamach Proceedings of the United States National Museum[1]. Na gatunek typowy Mearns wyznaczył (oryginalne oznaczenie) sierściucha ciemnego (T. apoensis).
Etymologia
[edytuj | edytuj kod]Tarsomys: gr. ταρσος tarsos ‘stęp’[8]; μυς mus, μυος muos ‘mysz’[9][1].
Podział systematyczny
[edytuj | edytuj kod]Do rodzaju należą następujące gatunki[10][7][3][2]:
- Tarsomys orientalis[6] Rickart, Rowsey, Ibañez, Quidla, Balete & Heaney, 2024
- Tarsomys apoensis Mearns, 1905 – sierściuch ciemny
- Tarsomys echinatus Musser & Heaney, 1992 – sierściuch kolczasty
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c E.A. Mearns. Descriptions of new genera and species of mammals from the Philippine Islands. „Proceedings of the United States National Museum”. 28, s. 453, 1905. (ang.).
- ↑ a b Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 282. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 476. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ a b Ch. Denys, P. Taylor & K. Aplin. Opisy gatunków Muridae: Ch. Denys, P. Taylor, C. Burgin, K. Aplin, P.-H. Fabre, R. Haslauer, J. Woinarski, B. Breed & J. Menzies: Family Muridae (True Mice and Rats, Gerbils and relatives). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 882–883. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Tarsomys. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2020-12-05].
- ↑ a b E.A. Rickart, D.M. Rowsey, J.C. Ibañez, R.S. Quidlat, D.S. Balete5 & LR. Heaney. A new species of the endemic Tarsomys clade (Muridae, Rodentia) from eastern Mindanao Island, Philippines. „Journal of Mammalogy”. W druku, s. gyae051, 2024. DOI: 10.1093/jmammal/gyae051. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 306. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 257.
- ↑ Jaeger 1959 ↓, s. 160.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-10-11]. (ang.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- E.C. Jaeger: Source-book of biological names and terms. Wyd. 3 (Revised second printing). Springfield: Charles C. Thomas, 1959, s. 1–316. (ang.).