Przejdź do zawartości

Reprezentacja Azerbejdżanu w piłce nożnej mężczyzn

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Azerbejdżan
Azərbaycan
Ilustracja
Flaga Azerbejdżanu
Przydomek

Odlar Yurdu (Kraj ognia)

Związek

Azərbaycan Futbol Federasiyaları Assosiasiyası

Sponsor techniczny

Nike

Trener

Fernando Santos

Asystent trenera

Fabio Gallo
Arif Asadov

Skrót FIFA

AZE

Ranking FIFA

113. (1174.22 pkt.)[a]

Miejsce w rankingu Elo

113. (10 lipca 2016) (1368 pkt.)

Zawodnicy
Kapitan

Rəşad Sadıqov

Najwięcej występów

Rəşad Sadıqov (109)

Najwięcej bramek

Qurban Qurbanov (14)

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Mecze
Pierwszy mecz
 Gruzja 6:3 Azerbejdżan 
(Gurdżaani, Gruzja; 17.09.1992)
Najwyższe zwycięstwo
 Azerbejdżan 4:0 Liechtenstein 
(Baku, Azerbejdżan; 05.06.1999)
Najwyższa porażka
 Francja 10:0 Azerbejdżan 
(Auxerre, Francja; 06.09.1995)
Strona internetowa
  1. Stan aktualny na 15 lutego 2024.

Reprezentacja Azerbejdżanu w piłce nożnej – narodowy zespół piłkarski Azerbejdżanu. Od 1992 roku reprezentuje Azerbejdżan w międzynarodowych rozgrywkach piłkarskich.

Grupa D

[edytuj | edytuj kod]

Grupa A

[edytuj | edytuj kod]

Grupa F

[edytuj | edytuj kod]

Grupa H

[edytuj | edytuj kod]

Grupa C

[edytuj | edytuj kod]

Grupa E

[edytuj | edytuj kod]

Historia reprezentacji

[edytuj | edytuj kod]
Azerbejdżan (2010-10-08)

W okresie istnienia Związku Radzieckiego piłkarską wizytówką Azerbejdżanu była drużyna Neftçi PFK (występująca wówczas pod nazwami Neftjanik i Neftczi), która przez wiele lat utrzymywała się w wyższej lidze, a w 1966 roku zajęła w niej 3. miejsce. Najbardziej znanym zawodnikiem tego zespołu był pochodzący z rosyjskiej rodziny, ale urodzony i wychowany w Baku Anatolij Baniszewski, wielokrotny reprezentant Związku Radzieckiego. Do radzieckiej kadry nie udało się jednak na dłużej przebić żadnemu zawodnikowi pochodzenia azerskiego.

Od początku istnienia azerska drużyna narodowa pozostaje europejskim outsiderem. Rodzimą federacją wstrząsały korupcyjne afery, a wpływ na sport miała krajowa i międzynarodowa sytuacja polityczna. Napięte stosunki między Azerbejdżanem a Armenią uniemożliwiły rozegranie meczów między tymi krajami w ramach eliminacji Mistrzostw Europy 2008.

Dodatkowym czynnikiem destabilizującym są częste zmiany szkoleniowców zespołu narodowego. W lutym 2004 roku trenerem reprezentacji został Carlos Alberto Torres, kapitan drużyny Brazylii podczas finałów Mistrzostw Świata w 1970 roku, ale niecałe półtora roku później, w czerwcu 2005 roku pożegnał się ze stanowiskiem po skandalicznym zachowaniu w meczu eliminacji Mistrzostw Świata z Polską (kłótnie z sędziami, czerwona kartka za wtargnięcie za boisko i atak na sędziego).

Po Torresie Azerów prowadzili kolejno Vaqif Sadıqov (tymczasowo), Şahin Diniyev, Ǵoko Hadżiewski (tymczasowo), oraz Nazim Süleymanov (tymczasowo).

W grze o udział w MŚ 2010, Euro 2012, MŚ 2014 oraz na początku eliminacji do Euro 2016 drużynę azerską prowadził z kolei Berti Vogts, który jako trener niemieckiej reprezentacji wygrał Euro 1996. Po nim reprezentację tymczasowo przejął Mahmud Qurbanov, następnie selekcjonerem ekipy Azerbejdźanu był Robert Prosinečkii. Później drużynę przejął Qurban Qurbanov.

Do tej pory, największe osiągnięcia tej reprezentacji to pojedyncze zwycięstwa z wyżej notowanymi zespołami w grach eliminacyjnych: pokonanie Szwajcarii 1:0 (el. MŚ 1998), Słowacji 2:0 (el. MŚ 2002), Serbii i Czarnogóry 2:1 (el. ME 2004), Finlandii 1:0 (el. ME 2008) i Turcji 1:0 (el. ME 2012).

Udział w międzynarodowych turniejach

[edytuj | edytuj kod]

Stroje

[edytuj | edytuj kod]
Okres Producenci
1996–1999 Puma
2000–2001 Diadora
2002–2003 Umbro
2004–2005 Puma
2006–2017 Umbro
2017– Nike

Rekordziści

[edytuj | edytuj kod]

     Kolorem niebieskim zaznaczono wciąż aktywnych piłkarzy

Trenerzy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d eu-football.info. [dostęp 2011-05-25]. (ang.).