Równanie stanu (termodynamika)
Równanie stanu – związek między parametrami (funkcjami stanu) układu termodynamicznego[1], takimi jak:
- ciśnienie
- gęstość masy (w przypadku relatywistycznym gęstość masy-energii i gęstość numeryczna cząstek),
- temperatura
- entropia
- energia wewnętrzna
który można zapisać w postaci następującego równania:
Równanie stanu służy do opisywania właściwości mikroskopowych płynów oraz ciał stałych, takich jak ściśliwość lub sprężystość, oraz własności makroskopowych, jak np. masy i promienie gwiazd.
Gaz doskonały
[edytuj | edytuj kod]Przykładowo dla gazu doskonałego równanie stanu (równanie Clapeyrona) ma postać
gdzie:
- – ciśnienie,
- – objętość,
- – liczba moli,
- – stała gazowa,
- – temperatura w skali Kelvina,
- – stała Boltzmanna,
- – liczba cząsteczek gazu,
stąd:
gdzie gęstość cząstek jednorodnie zbudowanego gazu doskonałego to:
Gęstość masy to:
gdzie to masa cząsteczkowa.
Gęstość energii to
gdzie:
- – całkowita energia cząsteczki o masie
Otrzymujemy stąd równanie stanu gazu doskonałego:
Równanie politropy
[edytuj | edytuj kod]Bardziej ogólną postać od równania gazu doskonałego daje równanie politropy
gdzie:
- – wykładnik politropy.
Równanie stanu gazu rzeczywistego
[edytuj | edytuj kod]Równanie stanu gazu rzeczywistego można przybliżać na różne sposoby, np. [2][3] (wzory dla jednego mola, ).
Równanie | Postać | Współczynnik krytyczny | Uwagi |
---|---|---|---|
równanie van der Waalsa | najlepiej znane | ||
równanie Clausiusa | |||
równanie Berthelota | lepiej niż r. v. d. W. opisuje zachowanie gazów przy niskich ciśnieniach i temperaturach wyższych od krytycznej | ||
równanie Dietericiego | dla umiarkowanych ciśnień lepiej, dla wysokich gorzej zgadza się z doświadczeniem niż r. v. d. W. | ||
równanie Wukałowicza-Nowikowa | |||
zaproponowane przez Callendara | nie można go stosować w pobliżu punktu krytycznego | ||
zaproponowane przez Beattie i Bridgemana |
Przy czym – stałe
Hipoteza stanów odpowiednich mówi, w odniesieniu do gazów, że dla tych samych parametrów zredukowanych gazy zachowują się tak samo, tak jak sugerują to równanie van der Waalsa, Berthelota i Dietericiego, czyli wykazują podobieństwo termodynamiczne.
lub
to najogólniejsza postać równania stanu gazów rzeczywistych.
Kosmologia
[edytuj | edytuj kod]Różne rodzaje materii mają różna równania stanu. Równanie stanu jest istotnym równaniem determinującym budowę i ewolucje gwiazdy.
W kosmologii równanie stanu determinuje ewolucję Wszechświata. W prostych modelach przyjmuje się, że poszczególne składniki wszechświata mają równanie stanu niezależne od temperatury, postaci
- Dla „pyłu”, czyli zwykłej materii rozumianej jako „gaz galaktyk”, tak jak dla ciemnej materii, pomija się ciśnienie, czyli
- Dla „promieniowania”, materii ultrarelatywistycznej (gdy masa ), np. gazu fotonowego,
- Dla kwintesencji
- W szczególności dla stałej kosmologicznej
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ równanie stanu, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-01-10] .
- ↑ Hennel i Szuszkiewicz 1973 ↓, s. 81–83.
- ↑ Wróblewski i Zakrzewski 1991 ↓, s. 444–461.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- A. Hennel, W. Szuszkiewicz: Zadania i problemy z fizyki. T. 2. Warszawa: PWN, 1973. ISBN 83-01-03518-8.
- Równanie stanu gazów rzeczywistych. W: Andrzej Kajetan Wróblewski, Janusz Andrzej Zakrzewski: Wstęp do fizyki. T. 2. Cz. 2. Warszawa: PWN, 1991. ISBN 83-01-09498-2. (pol.).