Przejdź do zawartości

Opera (przeglądarka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Opera
Logo Opera
Logo programu
Autor Opera Software ASA
Pierwsze wydanie 2.0 (18 kwietnia 1996)*
Aktualna wersja stabilna 114.0.5282.115
(23 października 2024) [±]
Aktualna wersja testowa 114.0.5282.101
(14 października 2024) [±]
Język programowania C++
System operacyjny Windows, macOS, Linux, Android, iOS, Windows Phone, BlackBerry OS
Rodzaj przeglądarka internetowa
Licencja freeware
Strona internetowa

Opera – darmowa przeglądarka internetowa, tworzona i rozwijana przez należącą do chińskiego konsorcjum[1] norweską firmę Opera Software ASA.

Opera jest programem darmowym, opartym na licencji freeware. Jest aplikacją własnościową o zamkniętym kodzie źródłowym.

Do wersji 4.x włącznie, Opera rozprowadzana była na zasadach shareware, następnie od wersji 5.x do 8.50 na licencji adware (z możliwością wyłączenia reklam po zakupie klucza licencyjnego). Od 20 września 2005[2] jest programem w pełni darmowym na licencji freeware.

1 lipca 2013 ukazała się nowa Opera 15 oparta na silniku renderowania stron Blink i silniku JavaScriptu V8, a także osobny klient poczty elektronicznej Opera Mail[3].

Przeglądarkę w 2016 r. zakupiło chińskie konsorcjum[4][5] zrzeszające Qihoo 360 oraz Kunlun Tech[5][6].

Rozwój

[edytuj | edytuj kod]
Wykres 1. Rozwój przeglądarki Opera na przestrzeni lat
Wykres 1. Rozwój przeglądarki Opera na przestrzeni lat

Historia zmian

[edytuj | edytuj kod]

Opera powstała w 1994 w wyniku prac nad projektem badawczym sponsorowanym przez norweskiego narodowego operatora telefonicznego Telenor. Sukces techniczny projektu sprawił, że jej twórcy uniezależnili się od sponsora i założyli firmę Opera Software ASA produkującą kolejne wersje przeglądarki[7].

Do czasu wydania wersji 2.0, Opera znana była pod nazwą MultiTorg Opera i była przeglądarką niedostępną publicznie. Cechowała ją unikatowa jak na tamte czasy funkcja przeglądania wielu stron w jednym oknie przeglądarki – wielodokumentowy interfejs. W 1996 roku wydano na zasadach licencji shareware wersję 2.1.

Kolejnym, ważnym w historii rozwoju przeglądarki była wersja numer 4, wydana 28 czerwca 2000. Jądro przeglądarki zostało przepisane tak, by mogło pracować pod różnymi środowiskami, zaimplementowano także wbudowanego klienta poczty e-mail.

W grudniu 2000 opublikowana została wersja oznaczona numerem 5. Najbardziej widoczną zmianą była zmiana zasady dystrybucji – zamiast ograniczeń czasowych w użytkowaniu bez wykupienia licencji wprowadzono banery reklamowe.

29 listopada 2001 roku ukazała się wersja szósta, wspierająca kodowanie Unicode, umożliwiająca obok dotychczasowego trybu MDI przeglądanie w kartach.

W styczniu 2003 wydano kolejną, siódmą wersję przeglądarki. Z najistotniejszych zmian należy wymienić nowy silnik o nazwie Presto, ulepszoną obsługę kaskadowych arkuszy stylów, obsługa modelu DOM i skryptów po stronie użytkownika. W sierpniu 2004 rozpoczął się okres testowania Opery w wersji 7.6. Ta cechowała się ulepszoną obsługą standardów, wprowadzono również obsługę programu za pomocą głosu i obsługę VoiceXML-a. Zaimplementowano również unikalną technologię dopasowania treści do szerokości, która pozwala na swobodne przeglądanie stron na każdej rozdzielczości ekranu bez konieczności przewijania w poziomie. Wersja 7.6 została później przemianowana na 8.0.


19 kwietnia 2005 wydano wersję 8.0 przeglądarki. Dostosowano ją do potrzeb szerszej grupy użytkowników, poprzez uproszczenie menu i jego reorganizację, mającą na celu uczynienie bardziej intuicyjnym konfiguracji przeglądarki.

Powszechnie wskazywaną wadą Opery były banery reklamowe, które być może stały się przeszkodą w zdobyciu większej części rynku. Sytuacja ta zaczęła się jednak zmieniać – najpierw w wersji 7.5 wprowadzono wybór pomiędzy banerami a niewielkimi reklamami tekstowymi, związanymi z zawartością przeglądanej strony.


Prawdziwym zaskoczeniem okazało się jednak wydanie Opery 8.5 (20 sierpnia 2005), kiedy to zmieniono licencję z adware na freeware. Odtąd Opera jest dystrybuowana jako w pełni darmowy program, nie posiadający ograniczeń natury funkcjonalnej ani czasowej.

Kolejnym, bardziej kontrowersyjnym, przełomem stało się porzucenie dotychczasowego silnika Presto i po Operze 12 wydanie – zbudowanej od nowa – wersji 15. Opera 15 miała bazować na silniku WebKit i na projekcie Chromium (będącym bazą dla Google Chrome). Zmiana z Presto na WebKit mogłaby być kontrowersyjna (ze względu na zmniejszenie różnorodności rynku), ale Google ogłosił, że już od Chromium 28 pojawił się nowy silnik (wywiedziony z WebKit) – Blink. Bardziej kontrowersyjnym krokiem okazało się udostępnienie wersji 15 jako aktualizacji, która nie posiadała jeszcze wielu funkcji, nawet tak rozpowszechnionych w innych przeglądarkach jak zakładki. Użytkownicy mogli jednak w dalszym ciągu pobrać starszą Operę lub wyłączyć aktualizacje. Inne funkcje dostępne tylko w starszej wersji Opery, to m.in.: dodawanie własnych i zmiana wbudowanych skrótów klawiszowych do funkcji programu, szybkie tworzenie wyszukiwarek dla różnych witryn, pasek boczny z różnymi wbudowanymi funkcjami (notatki, otwieranie dowolnych stron w pasku, pobierane pliki...), kopiowanie przycisków do wszystkich pasków narzędziowych, stosunkowo proste dodawanie własnych przycisków i ich rozpowszechnianie. Przynajmniej jedna z dużych funkcji – obsługa zakładek – pojawiła się ponownie w nowych wersjach Opery. Wydana została także edycja dla systemów Linux/Unix. Brak jest jednak oficjalnych wypowiedzi na temat przywrócenia innych możliwości znanych z Opery 12.

Kompatybilność wydań

[edytuj | edytuj kod]
Legenda:
starsza wersja aktualna wersja
System operacyjny Numer wersji
Windows Windows 10 do Windows 11 102
Windows 7 do Windows 8.1 85
Windows XP i Windows Vista 36
Windows 2000 12.02. [dostęp 2014-06-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-01-05)].
Windows 9x i Windows NT 4.0 10.63
Windows 3.1x 3.62
macOS 10.1313.5.1 102
10.1112.4 89
10.10 63.0
10.9 49.0
10.7 - 10.8 37.0
10.6 25.0
10.5 12.16
10.4 11.10
10.410.5 (PowerPC) 10.63
10.3 10.10
10.2 8.54
10.010.1 7.54u2
Mac OS v9 7.54u2
v8 6.03
Linux 64-bitowy 102
Linux 32-bitowy 45.0
FreeBSD 12.6
Solaris 10.11
OS/2 i eComStation 5.12
QNX 5.2.1
BeOS 3.62

Testowe wersje Opery

[edytuj | edytuj kod]

Tygodniówki (weekly builds)

[edytuj | edytuj kod]

W ramach zespołu Opera Desktop Team publikowane były testowe wersje programu zwane potocznie tygodniówkami (ang. weekly builds, pol. kompilacja tygodniowa)[8]. Tygodniówki zwyczajowo były publikowane w piątki. W roku 2008 przestały być tygodniówkami w znaczeniu kalendarzowym i przeszły na nieregularny cykl wydań. Tygodniówki Opery są przeznaczone dla zaawansowanych i oddanych użytkowników, którzy nie obawiają się niestabilności programu, systemu czy utraty danych[9].

Pierwsza tygodniówka została udostępniona 13 lutego 2006 dla systemów Windows (build 8219) oraz Mac (build 3224)[10]. 17 lutego 2006 wydana została pierwsza tygodniówka dla systemów UNIX (build 1656)[11].

Począwszy od wersji 11.50 wersje testowe Opery są wydawane pod nazwą Opera Next, co ma zwracać uwagę na fakt, że są one wersjami rozwojowymi i mogą zawierać dotąd niezdiagnozowane błędy. Wydania takie różnią się od głównej wersji przeglądarki nazwą oraz ikonką (srebrna). Szczegóły dotyczące cyklów wydawniczych są dostępne na witrynie producenta.

Wersje eksperymentalne (experimental builds)

[edytuj | edytuj kod]

W ramach Opera Labs oraz przy wsparciu Dev.Opera publikowane były tzw. wersje eksperymentalne (experimental builds). Służyły do prezentowania i testowania najnowszych technologii przed ich implementacją w głównej gałęzi programu. Pojawiały się bardzo nieregularnie, w dodatku nie posiadały też najnowszych rozwiązań wprowadzonych do głównej gałęzi rozwoju.

Cechy i komponenty

[edytuj | edytuj kod]

Przeglądanie w kartach

[edytuj | edytuj kod]

Opera obsługuje przeglądanie stron w kartach. Oznacza to, że strony mogą być otwierane w jednym oknie przeglądarki jako odrębne karty (ang. tabs, tłumaczone czasem niepoprawnie na język polski jako zakładki).

Dodatkową funkcją jest pokazywanie miniatury strony załadowanej w danej karcie, gdy kursor myszy znajduje się na nagłówku karty.

Aby odzyskać zamkniętą kartę, kliknij ikonę „Zamknięte karty” dostępną po prawej stronie paska kart i wybierz kartę. Nie można odzyskać zamkniętych kart prywatnych.

Gesty myszy

[edytuj | edytuj kod]
Podstawowe gesty w Operze
Wstecz: przytrzymaj prawy przycisk myszy i przejedź w lewo
Dalej: przytrzymaj prawy przycisk myszy i przejedź w prawo
Nowa karta: przytrzymaj prawy przycisk myszy i przejedź w dół
 Osobny artykuł: Gesty myszy.

Opera posiada wbudowaną obsługę gestów myszy[12]. Gesty myszy umożliwiają wykonanie takich czynności jak otworzenie nowej karty, cofnięcie do poprzedniej strony czy przejście do następnej za pomocą określonego ruchu myszą.

Menedżer pobierania plików

[edytuj | edytuj kod]

Wbudowany menedżer pobierania plików pozwala na podstawowe operacje, takie jak zatrzymanie i wznowienie pobierania, ponowne pobieranie, podstawowe opcje zarządzania ściągniętymi plikami (np. uruchomienie czy też otwarcie folderu z plikiem). Pobierane pliki są pamiętane w historii pobierania.

Blokowanie wyskakujących okienek

[edytuj | edytuj kod]

W zależności od ustawionego trybu pracy Opera może blokować wyskakujące okienka, najczęściej zawierające reklamy. Domyślnie blokowane są wszystkie niechciane wyskakujące okna, lecz w opcjach można ustawić blokowanie wszystkich wyskakujących okienek lub jedynie tych, które nie zostały otwarte w wyniku akcji podjętej przez użytkownika (np. kliknięcie na link). Tę blokadę można również wyłączyć.

W razie potrzeby zablokowane wyskakujące okna mogą być otwarte przez użytkownika. W celu otwarcia zablokowanego okna należy wybrać odpowiednią opcję dostępną w rozwijalnym menu ikony (przycisku) kosza.

Klient poczty Opera Mail

[edytuj | edytuj kod]

Opera posiadała wbudowanego klienta poczty e-mail i grup dyskusyjnych, znanego pod nazwą Opera Mail (do wersji 7.50 nosił nazwę M2)[13].

Od rozpoczęcia wydawania Opery bazującej na silniku Blink, komponent pocztowy został usunięty z Opery (wcześniej nie był udostępniany poza przeglądarką). Następnie Opera Mail była wydawana jako osobny program, dostępny dla systemów Mac OS oraz Windows, obecnie zaś prace nad nią zostały zatrzymane.

 Osobny artykuł: Opera Mail.

Rozszerzenia

[edytuj | edytuj kod]

Od wersji 11 Opera obsługuje rozszerzenia[14]. Można dzięki nim m.in. używać kalkulatora, kalendarza, przyciemniać elementy strony oprócz Flasha (działa głównie na serwisach z przesyłanymi filmami użytkowników, takich jak YouTube czy Dailymotion).

W wersji 11.50 pojawiły się rozszerzenia strony szybkiego wybierania, dzięki którym możemy być informowani wizualnie o pogodzie, kursie walut czy wiadomościach ze świata.

Wersja 12.10 wprowadziła możliwość dodania przez rozszerzenie pozycji do menu kontekstowego oraz interakcję rozszerzeń z CSS i JavaScript.

Szybkie wybieranie

[edytuj | edytuj kod]

Począwszy od wersji 9.20 otwartej nowej karty przeglądarki powoduje wyświetlenie karty „szybkiego wybierania”. Pozwala na szybkie dodawanie ulubionych stron w polach (9 pól 3x3) gdzie pojawiają się miniatury stron. W wersji 10 dodano możliwość konfiguracji. Od tej wersji można było ustawić dowolnie od 4 (2x2) do 25 (5x5) pól oraz ustawić obraz jako tło.

Od wersji 11.10 zmodyfikowano ekran szybkiego wybierania, umożliwiając dodanie nieograniczonej ilości zakładek, zwiększenia liczby kolumn oraz umożliwienie powiększenia/pomniejszenia zakładek[15].

W wersji 11.50 można tworzyć rozszerzenia funkcji „szybkiego wybierania” (ang. Speed Dial Extensions); w tej wersji wprowadzono również drobne poprawki do tej funkcji – pojawiła się możliwość zmniejszenia zakładek do 30%, podczas gdy w wersji 11.10 można było je zmniejszyć najwyżej do 50% standardowego pola.

Pozycja Opery na rynku przeglądarek

[edytuj | edytuj kod]

Rynek przeglądarek internetowych w ujęciu globalnym

[edytuj | edytuj kod]
Udział przeglądarek internetowych w latach 2009-2016

Użycie Opery w skali globalnej jest szacowane w przedziale od 1,03% (Stat Counter)[16] do 1,58% (Net Applications) według danych z czerwca 2013. W Europie przedział waha się między 2,12% (StatCounter)[17] a 1,58% (Market Share)[18] dla danych z czerwca 2013. Najwięcej użytkowników korzysta z niej w krajach byłego Związku Radzieckiego, w zależności od państwa i rankingu od 20% do ponad 50%[19]. Opera posiada bardzo słabe wyniki w USA, ok. 0,57% (Stat Counter)[20].

Od czasu pierwszego publicznego wydania w 1996, Opera zdawała się ustępować pod względem liczby użytkowników konkurentom, takim jak Internet Explorer czy Firefox. Większe sukcesy odnosi na rynku przeglądarek mobilnych, dostępnych na telefonach komórkowych i tabletach.

Rynek przeglądarek internetowych na świecie

[edytuj | edytuj kod]

Użycie przeglądarek na świecie ze StatCounter (stan na grudzień 2022)[21]:

  1. Google Chrome – 65,35%
  2. Safari – 10,84%
  3. Microsoft Edge – 9,75%
  4. Firefox – 7,47%
  5. Opera – 2,87%
  6. Inne – 3,73%

Rynek przeglądarek internetowych w Polsce

[edytuj | edytuj kod]

Użycie przeglądarek w Polsce z Ranking.pl (stan na okres 26 października – 1 listopada 2015)[22]:

  1. Chrome – 30,64%
  2. Firefox – 26,59%
  3. Internet Explorer – 9,99%
  4. Chrome Mobile – 8,95%
  5. Opera – 5,61%
  6. Safari – 1,54%
  7. Opera Mini – 0,27%
  8. Opera Mobile – 0,14%

Użycie różnych wersji Opery z Ranking.pl (stan na okres 26 października – 1 listopada 2015)[23]:

  1. Opera 32.0 – 69,27%
  2. Opera 12.1 – 8,47%
  3. Opera 33.0 – 7,38%
  4. Opera 31.0 – 5,05%
  5. Opera 12.5 – 2,02%
  6. Opera 30.0 – 1,66%
  7. Opera 28.0 – 0,79%
  8. Opera 29.0 – 0,74%
  9. Opera 11.6 – 0,65%
  10. Opera 11.0 – 0,48%

Dostępne platformy sprzętowe i systemowe

[edytuj | edytuj kod]

Opera jest aplikacją wieloplatformową, dostępną na różne platformy sprzętowe i systemy operacyjne. Wieloplatformowość aplikacji uzyskano poprzez napisanie jej kodu w C++. Opera Mini oparta jest na Javie, chociaż istnieją również wersje napisane w C[24].

Opera dla komputerów osobistych

[edytuj | edytuj kod]

Dla komputerów osobistych dostępne są wersje Opery dla BeOS, FreeBSD (i386 i AMD64), MS Windows, IBM OS/2, Linux (x86-64, PowerPC, i386), Macintosh (Mac OS 9 i macOS), Sun Solaris (Sparc/Intel), QNX. Faktycznie rozwijanymi są jednak jedynie wersje na MS Windows i macOS.

Platforma Ostatnia stabilna wersja[25][26]
MS Windows Windows 2000 i nowsze
Windows 95 i nowsze
Windows 3.x
15.0
10.63
3.62
macOS OS X od 10.5 Leopard
OS X do 10.4 Tiger
OS X do 10.3 Panther
OS X do 10.2 Jaguar
OS X do 10.1 Puma i Mac OS 9
Mac OS 8
15.0
11.11
10.10
8.54
7.54u2
6.03
Unix Linux
FreeBSD
Solaris
12.16
11.52
10.11
QNX QNX 6.2 5.2.1
OS/2 5.12
BeOS 3.62

Dodatkowo publikowane są też wersje weekly i experimental wdrażające ostatnie ulepszenia lub oprogramowanie w wersjach wstępnych przeznaczone dla zaawansowanych użytkowników (zobacz więcej w oddzielnych sekcjach: Tygodniówki (weekly builds) oraz Eksperymenty (experimental builds)).

Opera dla urządzeń mobilnych

[edytuj | edytuj kod]

W odrębnych wersjach, Opera jest dostępna również dla urządzeń przenośnych. Na każdym z systemów Opera zapewnia ten sam silnik renderujący kod HTML, w przypadku urządzeń małoekranowych (palmtop, GSM) wzbogacony o mechanizm zwany small screen rendering, który pozwala oglądać szerokokątne i wzbogacone w grafiki strony internetowe na wyświetlaczach uboższych i mniejszych niż ekrany komputerowe.

Opera dla telefonów komórkowych

W wersji dla telefonów komórkowych Opera dostępna jest w dwóch bezpłatnych wersjach: Opera Mobile dla urządzeń z systemem Symbian, Windows Mobile lub Android[27], oraz Opera Mini dla urządzeń z systemem Android, Apple iOS oraz dla każdego telefonu komórkowego z zainstalowanym klientem Java opartym na CLDC.

Platforma Ostatnia stabilna wersja[25]
Telefony GSM, Tablet i PDA Opera Mobile
Windows Mobile w wer. 5, 6 i 2003
dla Smartphone i Pocket PC
10.0
Windows Phone 7 12.0
Symbian S60
Symbian UIQ (preinstalowana)
11.1
6.31
Linux w oparciu o Qt Extended i inne 7.52
Android od 1.6 12.0
Opera Mini w oparciu o CLDC
Java ME – Dotykowe telefony

Java ME – Zwykłe telefony

8

4

Opera dla innych urządzeń przenośnych

Poza mobilnymi telefonami komórkowymi Opera dostępna jest dla innych urządzeń posiadających dostęp do Internetu. Oprócz SDK w wersji klasycznej, Opera dostępna jest również jako odpłatne: Nintendo DS Browser przeznaczona dla konsoli Nintendo DS Lite (z rozszerzeniem pamięci w formie Kartridża) oraz jako Internet Channel – przeglądarka dla konsoli Nintendo Wii.

Platforma Ostatnia stabilna wersja
Konsole
gier wideo
jako Nintendo DS Browser dla Nintendo DS 8.50
jako Internet Channel dla Nintendo Wii 9.10
Przenośne
odtwarzacze
multimedialne
Archos 604 WiFi, 704 WiFi, 605 WiFi
Archos PMA400
Telewizja interaktywna NDS MediaHighway Advanced (Pilottime)
Mood Box
cyfrowe ramki
na zdjęcia
[28]
Sony VGF-CP1 w fazie wdrażania
 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Wspierane standardy

[edytuj | edytuj kod]

Opera była jedną z pierwszych przeglądarek internetowych wspierających kaskadowe arkusze stylów (CSS)[29]. W wersji 9.0 jako jedna z pierwszych, Opera przeszła test ACID2, sprawdzający zgodność przeglądarki ze standardami internetowymi wyznaczonymi przez W3C[30].

Standardy aktualnie wspierane przez Operę[31]:

  • HTML i XHTML:
    • HTML 4.01,
    • XHTML 1.0,
    • XHTML 1.1,
    • HTML 5 w wersji roboczej,
    • Web Forms 2.0,
    • XHTML Basic,
    • OMA XHTML Mobile Profile,
    • XHTML+Voice (X+V),
    • WML 1.3 i 2.0;
  • XML:
  • MathML;
  • CSS:
    • CSS 1,
    • CSS 2,
    • CSS 2.1,
    • CSS 3 (stopniowo wprowadzane),
    • CSS Mobile profile,
    • WAP CSS;
  • WAI-ARIA;
  • Widgets 1.0 (zgłoszone przez Opera Software i rozpatrywane przez W3C);
  • ECMAScript:
    • ECMA-262 2 oraz 3,
    • ECMAScript 3.x oraz 4 (opracowywane);
  • DOM:
    • DOM 2 Core,
    • DOM 2 HTML,
    • DOM 2 Events,
    • DOM 2 Style,
    • DOM 2 Range,
    • DOM 2 Traversal,
    • DOM 3 Element Traversal (w opracowaniu),
    • DOM 3 Load and Save,
    • DOM 3 XPath,
    • DOM SVG,
    • <canvas>(w opracowaniu);
  • Unicode;
  • Formaty graficzne:

Wersje językowe i wsparcie techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Dostępne są następujące wersje językowe Opery 12.x[32]: angielska (UK, US), białoruska, bułgarska, chińska (uproszczona i tradycyjna), czeska, chorwacka, duńska, estońska, fińska, francuska (tradycyjna, kanadyjska), fryzyjska, grecka, gruzińska, hindi, hiszpańska (tradycyjna, latynoamerykańska), indonezyjska, japońska, koreańska, litewska, macedońska, niderlandzka, niemiecka, norweska (nynorsk, bokmål), polska, portugalska (tradycyjna, brazylijska), rosyjska, rumuńska, serbska, słowacka, szwedzka, tamilska, telugu, turecka, ukraińska, węgierska, włoska i szkocka.

Zarówno treść licencji użytkownika końcowego (EULA) dotycząca Opery 12.x, jak i polityka prywatności Opera Software ASA[33] dostępne są jedynie w języku angielskim.

Wsparcie techniczne

[edytuj | edytuj kod]

Opera Software ASA udostępnia pomoc i dokumentację techniczną. Można tam zgłaszać błędy, znaleźć wspomnianą pomoc i dokumentację oraz nowości w poszczególnych produktach Opery dla poszczególnych systemów operacyjnych.

Opera a inne firmy

[edytuj | edytuj kod]

W październiku 2001 roku krótko po premierze Internet Explorera 6 i Windows XP, wchodząc spod Opery na stronę MSN nie pojawiały się treści: strony zostały zmienione i wysyłały inny kod różnym przeglądarkom. Microsoft tłumaczył to faktem iż przeglądarki inne niż Netscape 6 i IE 6 nie obsługują XHTML. Opera zareagowała na to informacją prasową w technologii XHTML, której nie można było wyświetlić używając IE 6 z powodu braku poprawnej obsługi XHTML (w Operze informacja była czytelna)[34] [35].

W lutym 2003 pracownik Opera Software zauważył, że MSN wysyła inne style użytkownikom Opery i Internet Explorera. Najpopularniejsze przeglądarki Internet Explorer i Netscape otrzymywały style zrobione specjalnie dla nich. Opera otrzymywała stary plik stylów działający tylko z błędną wersją Netscape’a. Poprawna obsługa stylów w Operze powodowała złe wyświetlanie strony.

Kod, na który zrzucono winę, to „poprawka” do starego błędu w Netscapie.

ul {list-style-position: outside; margin: -2px 0px 0px -30px;}

Testy wykazały, iż Opera otrzymuje błędny kod jedynie przy włączonej opcji „Identyfikuj jako Opera”. W każdym innym przypadku (np. użycie słowa oprah zamiast opera) MSN wysyłał właściwy plik stylów. Według autorów Opery było to zrobione celowo. Microsoft poprawił strony i zrzucił winę na błąd przy programowaniu serwisu. Informacja dostała się do prasy, została stworzona specjalna wersja Opery pod nazwą „Bork” która „tłumaczyła” stronę www.msn.com na język szwedzkiego kucharza z Muppet Show.

Opera w wersji na silniku Presto miała także problemy z poprawnym i w pełni funkcjonalnym wyświetlaniem stron Google. Od czerwca 2010 r, Opera nie wyświetlała wybieralnego tła na stronie głównej wyszukiwarki. Podobnie jak w czasie konfliktu z Microsoftem wystarczała zmiana identyfikacji przeglądarki, analogicznie miało to się z innymi usługami Google. Po przejściu na silnik Blink problemy te stały się nieaktualne.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Opera browser sold to a Chinese consortium for $600 million [online], Engadget [dostęp 2021-06-16] (ang.).
  2. Feel Free: Opera Eliminates Ad Banner and Licensing Fee. Opera press releases, 2005-09-20. [dostęp 2008-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-26)]. (ang.).
  3. Opera Next 15 Released! – Opera Desktop Team. my.opera.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-07)]..
  4. Chińskie konsorcja chcą przejąć Operę, króla kompresji danych za gigantyczne pieniądze [online], My-Mobile.pl [dostęp 2016-02-13] (pol.).
  5. a b Katarzyna Łasica, Chińczycy dają 1,23 mld USD za Opera Software [online], Puls Biznesu [dostęp 2016-02-13] (pol.).
  6. Chińczycy chcą kupić przeglądarkę Opera Software [online], Forbes [dostęp 2016-02-13] (pol.).
  7. About Opera. Opera Software. [dostęp 2008-06-30]. (ang.).
  8. Opera Desktop Team blog. my.opera.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2006-03-03)]. (ang.)., zobacz też: Opera Mac Team blog. [dostęp 2008-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-13)]. (ang.).
  9. Johan Borg: Welcome to the Desktop Team. Opera Desktop Team, 1,-02-2006. [dostęp 2008-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-11)]. (ang.).
  10. Trond Hansen: First Weekly Builds. Opera Desktop Team, 2006-02-13. [dostęp 2008-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)]. (ang.).
  11. Petter Nilsen: New weekly build. Opera Desktop Team, 2006-02-17. [dostęp 2008-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-10)]. (ang.).
  12. Evan Hansen: Building a better computer mouse. 2 października 2002. [dostęp 2008-06-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-12)]. (ang.).
  13. What is M2? – Opera Knowledge Base. [dostęp 2011-08-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-07)].
  14. Choose Opera – Opera 11 will have Extensions. [dostęp 2011-08-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-17)].
  15. Cezary Kułakowski: Barracuda gets some teeth. blog Opera Desktop Team, 24 lutego 2011. [dostęp 2011-08-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (14 lipca 2012)].
  16. Użycie Opery w skali światowej (stan na czerwiec 2013).
  17. Użycie Opery w Europie według StatCounter (dane z czerwca 2013).
  18. Użycie Opery w Europie według Market Share (dane z czerwca 2013).
  19. David Storey – A look at desktop market share, CIS edition. [dostęp 2009-03-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-10)].
  20. Top 5 Browsers in United States from 5 Oct to 3 Nov 10. [dostęp 2010-11-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-13)]. (ang.).
  21. Użycie przeglądarek na świecie (stan na grudzień 2022). StatCounter. (ang.).
  22. Ranking.pl (stan na okres 26 października – 1 listopada 2015). (pol.).
  23. Ranking.pl (stan na okres 26 października – 1 listopada 2015). (pol.).
  24. Adam Golański, Marcin Kwiecień: Sieć jest jedna. Wywiad z Jonem S. von Tetzchnerem, szefem Opera Software. Webhosting.pl, 2008-06-27. [dostęp 2008-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-07-20)]. (pol.).
  25. a b FTP Opera.com. Opera Software [dostęp 2008-06-30].
  26. Opera versions for separate operating system. Opera Software. [dostęp 2009-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-05-26)]. (ang.).
  27. Aplikacje Android w Google Play. [dostęp 2012-07-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-13)]. (pol.).
  28. Sony selects Opera 9.5 SDK for Devices to power its new digital photo frame. Opera press releases, 2008-05-08. [dostęp 2008-06-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-13)]. (ang.).
  29. Eric Meyer: CSS: If not now, when?. czerwiec 1999. [dostęp 2007-12-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-03)]. (ang.).
  30. Raquedan, Kreisler C.: Opera now passes the Acid2 Test. [w:] Standard Web Standards [on-line]. 2006-03-13. [dostęp 2007-12-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-13)]. (ang.).
  31. Web Specifications Supported in Opera 9. Opera Software. [dostęp 2008-12-31]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-04)]. (ang.).
  32. Opera browser language files. Opera Software ASA. [dostęp 2009-09-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-06-28)]. (ang.).
  33. Privacy Statement. [dostęp 2007-11-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-09-06)]. (ang.).
  34. Sandeep Junnarkar, MSN.com shuts out non-Microsoft browsers, CNET News, 2001 (ang.)
  35. Håkon Wium Lie, MSN, Opera, and Web Standards, A List Apart, 2001-11-09, (ang.)

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]