Monaster Zaśnięcia Matki Bożej (Krym)

Monaster Zaśnięcia Matki Bożej
Успенський печерний монастир
Państwo	Rosja; / Ukraina
Republika	Autonomiczna Republika Krymu; / Autonomiczna Republika Krymu
Miejscowość	okolice Czufut-Kale
Kościół	Ukraiński Kościół Prawosławny Patriarchatu Moskiewskiego
Rodzaj klasztoru	monastyr
Eparchia	symferopolska i krymska
Typ monasteru	męski
Data budowy	VIII w. (?)
Data zamknięcia	1921
Data reaktywacji	1993
	Położenie na mapie Krymu Monaster Zaśnięcia Matki Bożej
	44°44′40″N 33°54′37″E/44,744444 33,910278
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Monaster Zaśnięcia Matki Bożej – klasztor Zaśnięcia Matki Bożej (ukr. Успенський печерний монастир) w pobliżu Czufut-Kale na Krymie.

Położenie

Monastyr leży na południu Półwyspu Krymskiego, w połowie drogi pomiędzy Symferopolem a Sewastopolem. Został wydrążony w skalistym zboczu wąwozu w Górach Krymskich.

Historia

Czasy Rusi Kijowskiej

Najprawdopodobniej klasztor zaczęli wykuwać w skałach, pod koniec VIII w., greccy mnisi chrześcijańscy uciekający z Bizancjum przed prześladowaniami ikonoduli.

Czasy panowania Tatarów

Po podbiciu Krymu przez Tatarów w XIII wieku, klasztor nie został zlikwidowany (jak wiele innych świątyń chrześcijańskich). Ikonę Zaśnięcia Najświętszej Maryi Panny z monastyru adorował nawet rezydujący w pobliskim Bakczysaraju chan Hadżi Girej. Po przyjęciu przez chana Sahin Gireja zwierzchnictwa Rosji w 1774 sytuacja ludności greckiej na Krymie pogorszyła się.

Czasy panowania Rosji

W 1778 mnisi, wraz z osadnikami ze wsi leżącej poniżej klasztoru, zostali zmuszeni do przeniesienia się nad Morze Azowskie – zakładając tam dzisiejszy Mariupol. W 1818 w klasztorze odwiedziny złożył car Aleksander I. Następnie w 1850 monastyr został odnowiony jako rosyjski, z cerkwią prawosławną. Dobudowano wówczas kolejne cerkwie (łącznie było ich już pięć) i cele^[1].

Podczas wojny krymskiej, w trakcie obrony Sewastopola przed Turkami w latach 1854–1855, urządzono w nim szpital dla oficerów armii rosyjskiej.

Czasy komunistycznej Rosji

Po rewolucji październikowej klasztor został ograbiony przez bolszewików, wywieziona została wówczas bogata kolekcja pozłacanych ikon. Ostatecznie monastyr zamknięto w 1921.

Podczas II wojny światowej ponownie pomieszczenia zaadaptowane zostały na potrzeby szpitala wojskowego.

Współcześnie

W 1993 monastyr został zwrócony Cerkwi prawosławnej i znów otwarty jako klasztor męski.

Zwiedzanie

Monastyr jest jedną z ważniejszych atrakcji turystycznych Krymu. Ponieważ wciąż pełni on rolę klasztoru, do zwiedzania i w celach kultu religijnego udostępniana jest jedynie niewielka część kompleksu z XIV-wieczną cerkwią wykutą w całości w skale.

Monastyr jest też ważnym dla prawosławnych wiernych, miejscem pielgrzymowania.

Przypisy

↑ . Bakczysaraj, stolica chanów. Miesięcznik „Miejsca Święte”. [dostęp 2008-07-25]. (pol.).

Bibliografia

Adam Dylewski: Ukraina. Bielsko-Biała: Wydawnictwo Pascal, 2007. ISBN 978-83-7304-774-7.
Artur Grossman: Krym Odessa Kijów i Lwów. Kraków: Wydawnictwo Bezdroża, 2009, s. 122–123. ISBN 978-83-7661-020-7.

[1] . Bakczysaraj, stolica chanów. Miesięcznik „Miejsca Święte”. [dostęp 2008-07-25]. (pol.).

[1]