Metalist Charków

Metalist Charków
«Металіст» Харків
Pełna nazwa	Футбольний клуб «Металіст» Харків; (Futbolowy Klub „Metalist” Charków)
Przydomek	Хорьки (Łasice); Жовто-Сині (Żółto-Niebiescy)
Barwy	; ; żółto-niebieskie
Data założenia	11 grudnia 1925
Debiut w najwyższej lidze	1992
Państwo	Ukraina
Obwód	charkowski
Siedziba	Charków
Adres	ul. Plechanowska 65, 61001 Charków
Stadion	Stadion Metalist
Prezes	Serhij Kurczenko
Stroje; domowe	Stroje; wyjazdowe
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Metalist Charków (ukr. ФК «Металіст» Харків) – ukraiński klub piłkarski z siedzibą w mieście Charków, w północno-wschodniej części kraju, działający w latach 1925–2016.

W latach 2006–2009 zawodnikiem tego klubu był reprezentant Polski Seweryn Gancarczyk, w latach 2009–2011 – Marcin Burkhardt.

Historia

Chronologia nazw

12.1925: ChPZ Charków (ukr. ХПЗ [Харківський паровозобудівний завод] Харків, ros. ХПЗ [Харьковский паровозостроительный завод] Харьков)
04.1946: Traktor Charków (ukr. «Трактор» Харків, ros. «Трактор» Харьков)
05.1946: Dzerżyneć Charków (ukr. «Дзержинець» Харків, ros. «Дзержинец» Харьков)
1953: Awanhard Charków (ukr. «Авангард» Харків, ros. «Авангард» Харьков)
1967: Metalist Charków (ukr. «Металіст» Харків, ros. «Металлист» Харьков)
19.04.2016: klub rozwiązano
19.08.2016: SK Metalist Charków (ukr. СК «Металіст» Харків)
30.11.2016: klub rozwiązano

ZSRR

Drużyna piłkarska ChPZ została założona w Charkowie w grudniu 1925 roku^[1] i reprezentowała Charkowską Fabrykę Parowozów (ChPZ). W 1935 roku drużyna po raz pierwszy została mistrzem Charkowa, a w kolejnym sezonie 1936 zadebiutowała w rozgrywkach Pucharu ZSRR. W 1938 po raz drugi startowała w rozgrywkach Pucharu ZSRR.

Po rozpoczęciu II wojny światowej Fabryka Parowozów, która już produkowała czołgi, została przeniesiona na Ural do miasta Niżny Tagił. Wszelkie rozgrywki sportowe zostały zawieszone. Dopiero po wyzwoleniu Charkowa od niemieckich okupantów w sierpniu 1943 Zakład maszyn transportowych został przywrócony do Charkowa w 1945 roku. W kwietniu 1946 roku nowo utworzony zespół Traktor^[2] wywalczył w turnieju z charkowskimi drużynami Zdorowja Traktor Sim i Dynamo miejsce w przyszłych rozgrywkach Mistrzostw ZSRR^[3]. Następnie w maju 1946 roku już jako Dzerżyneć debiutował w ukraińskiej strefie Grupy III Mistrzostw ZSRR, zwyciężając najpierw w swojej grupie Wschód, a potem plasując na trzeciej pozycji w finale ukraińskiej strefy^[3]. W 1947 roku nastąpiła reorganizacja systemu lig ZSRR i klub razem z Łokomotywem otrzymał prawo reprezentować miasto na poziomie drugim mistrzostw ZSRR, w których zajął 9.miejsce w ukraińskiej strefie Grupy II^[4]. W 1948 zespół został sklasyfikowany na 7.pozycji w podgrupie A ukraińskiej strefy Grupy II, a w 1949 awansował na 6.pozycję w klasyfikacji ukraińskiej strefy Grupy II. W 1947 i 1949 również brał udział w rozgrywkach Pucharu ZSRR. W 1950 ponownie nastąpiła reforma systemu lig ZSRR, w wyniku czego klub został pozbawiony możliwości występów w Mistrzostwach ZSRR. Od 1951 zespół startował w rozgrywkach Mistrzostw i Pucharu Ukraińskiej SRR.

W 1953 roku Dobrowolne Towarzystwo Sportowe (DST) "Dzierżyniec", które zrzeszało związki zawodowe pracowników produkcji maszyn transportowych, w ramach konsolidacji DST zostało dołączone do towarzystwa "Awanhard"^[5]^[6]^[7], w związku z czym klub zmienił nazwę na Awanhard. W 1956 roku po 7-letniej przerwie zespół zadebiutował po raz drugi na arenie ogólnokrajowej, zastępując przedstawiciela Kolei Południowej – Łokomotyw Charków^[2]. Zajął 10.miejsce w strefie I [[Pierwaja liga ZSRR w piłce nożnej mężczyzn|Klasy B] Mistrzostw ZSRR^[8]. W roku 1959 klub zakończył sezon na trzeciej pozycji w strefie II Klasy B i zdobył historyczny awans do Klasy A jako najlepszy ukraiński zespół Klasy B^[9]. W debiutowym 1960 roku zespół zajął najpierw 9.miejsce w podgrupie A, a potem w turnieju o 13-18 miejsca został sklasyfikowany na pierwszej pozycji (końcowe 13.miejsce)^[10]. W 1963 po kolejnej reformie systemu lig ZSRR klub został zdegradowany do Drugiej Grupy A.

Dopiero w roku 1967 klub otrzymał nazwę Metalist Charków^[2]. W 1973 klub zajął przedostatnie 19 miejsce w Pierwszej Lidze i spadł do Drugiej Ligi. W 1975 na rok powrócił do Pierwszej Ligi, jednak nie potrafił utrzymać się w niej.

Dopiero od 1979 roku klub ponownie występuje w Pierwszej Lidze. W 1981 klub zajął pierwsze miejsce i awansował do Wyższej Ligi, w której występował do 1991.

W 1983 roku Metalist Charków dotarł do finału Pucharu ZSRR, gdzie uległ Szachtarowi Donieck. Pięć lat później sięgnął po swój największy sukces – Puchar ZSRR (po pokonaniu Torpedo Moskwa 2:0). W ostatnim sezonie w ZSRR (1991), Metalist grał w najwyższej lidze.

Ukraina

Klub został przydzielony do Ukraińskiej Wyższej Ligi. Od 1992 roku, gdy wystartowała liga ukraińska Metalist opuścił w niej 5 sezonów, grając na zapleczu ekstraklasy w latach 1994–1998 i 2003/04. Na początku XXI wieku w klub zainwestował człowiek z pierwszej dziesiątki najbogatszych Ukraińców – Ołeksandr Jarosławski. W 2004 został wybrany jego honorowym prezesem. Dzięki temu od 2006 roku Metalist jest w czołówce ligi. W sezonie 2006/07 klub stanął po raz pierwszy na podium mistrzostw Ukrainy, zajmując 3 miejsce w lidze. Ten sukces został powtórzony i w następnym sezonie 2007/08. W kolejnych sezonach 2008/09, 2009/10, 2010/11 oraz 2011/12 klub również uzyskiwał trzecią lokatę. Podczas przerwy zimowej sezonu 2012/13 klub opuścił jego prezes i nowym sponsorem została grupa kompanii „GazUkraina”^[11]. 7 lutego 2013 roku na Walnym Zgromadzeniu Akcjonariuszy klubu Metalist obrano nowego Prezesa klubu – Pana Serhija Kurczenka^[12]. Sezon 2012/13 był najlepszy w historii. Klub zdobył wicemistrzostwo Ukrainy, rozdzielając tym samym w tabeli dwa największe kluby tego kraju Szachtar Donieck i Dynamo Kijów co dało im prawo udziału w eliminacjach do Ligi Mistrzów UEFA. Jednak okazało się, że klub został zamieszany w aferę korupcyjną. Chodziło o mecz przeciwko zespołowi Karpaty Lwów w kwietniu 2008 roku. W związku z tym UEFA 14 sierpnia 2013 podjęła decyzję o wykluczeniu Metalistu Charków z eliminacji Ligi Mistrzów. W związku z powyższym klub odwołał się od decyzji do Sportowego Sądu Arbitrażowego przy Międzynarodowym Komitecie Olimpijskim, jednak odwołanie zostało odrzucone 16 sierpnia 2013. Dodatkowo klub został pozbawiony 3. miejsca w mistrzostwach Ukrainy w sezonie 2007/2008.

Po zakończeniu sezonu 2015/16 klub ogłosił o bankructwie i został wyłączony z rozgrywek zawodowych. Został pozbawiony statusu zawodowego latem 2016 roku z powodu ogromnego długu wynikającego z niechęci właściciela Serhija Kurczenki do dalszego utrzymywania Metalista i jego odmowy sprzedaży klubu innym potencjalnym inwestorom. Jednak już wkrótce, w lipcu 2016 został utworzony przez przedstawicieli Serhija Kurczenki nowy klub z nazwą SK Metalist, który zgłosił się do amatorskich mistrzostw obwodu charkowskiego^[13]. Zajął ostatnie miejsce w tabeli końcowej. W 2017 roku SK Metalist nie brał udziału w żadnych oficjalnych rozgrywkach piłkarskich i de facto przestał istnieć.

Wcześniej, 17 lipca 2016 powstał nowy klub, który został nazwany jako Metalist 1925 Charków^[14] i zgłosił się do amatorskich mistrzostw Ukrainy^[15]. Po zdobyciu wicemistrzostwa Ukrainy wśród amatorów latem 2017 został włączony do Drugiej Ligi.

Sukcesy

Trofea międzynarodowe

Zdobyte trofea w rozgrywkach międzynarodowych (stan na: 31-05-2012)

Rozgrywki

Osiągnięcie

Razy

Sezon(y)

Liga Europy
(Puchar UEFA)

zdobywca

0

finalista

0

1/4 finału

1

2011/12

Puchar Zdobywców

zdobywca

0

finalista

0

II runda
(1/8 finału)

1

1988/89

Trofea krajowe

Ukraina

Zdobyte trofea w rozgrywkach Ukrainy (stan na: 31-05-2012)

Rozgrywki

Osiągnięcie

Razy

Sezon(y)

Mistrzostwo

I miejsce

0

II miejsce

1

2013

III miejsce

5

2007, ~~2008~~^*, 2009, 2010, 2011, 2012

Puchar

zdobywca

0

finalista

1

1992

II liga

I miejsce

0

II miejsce

1

2004

III miejsce

1

1998

ZSRR

Zdobyte trofea w rozgrywkach Związku Radzieckiego (stan na: 1-01-1992)

Rozgrywki

Osiągnięcie

Razy

Sezon(y)

Mistrzostwo

I miejsce

0

II miejsce

0

III miejsce

0

6 miejsce

1

1961

Puchar

zdobywca

1

1988

finalista

1

1983

Superpuchar

zdobywca

0

finalista

1

1989

Puchar Ligi

zdobywca

0

finalista

1

1987

II liga

I miejsce

1

1981

II miejsce

1

1968 (2 grupa)

III miejsce

4

1957 (1 grupa), 1959 (2 grupa), 1965, 1969 (3 grupa)

^*został pozbawiony 3. miejsca zgodnie z decyzją Sportowego Sądu Arbitrażowego w Lozannie od 2.08.2013^[16].

Inne trofea

Memoriał Achmata Kadyrowa:
- zdobywca (1x): 2012

Stadion

Od 1926 roku klub rozgrywa swoje mecze domowe na stadionie Metalist (do 1967 nazywał się Traktor, a potem Dzierżyniec), który po rekonstrukcji na Euro 2012 może pomieścić 38 633 widzów i ma wymiary 105 × 68 metrów.

Piłkarze

Z tym tematem związana jest kategoria: Piłkarze Metalista Charków.

Trenerzy

Z tym tematem związana jest kategoria: Trenerzy piłkarzy Metalista Charków.

1925–1938: Wołodymyr Wacek
1938–1941: Kostiantyn Demczenko
1941–1945: Kostiantyn Us
1946–1948: Adam Bem
1949–1955: Mykoła Usykow
1956: Ołeksandr Szewcow
1957–1958: Iwan Zołotuchin
1959: Witalij Zub
1960–1961: Ołeksandr Ponomariow
1962–0?.1962: Witalij Zub
1962–08.1963: Wiktor Żylin
08.08.1963–1964: Wiktor Nowikow
1965–07.1966: Jewgienij Jelisiejew
08.1966–1971: Wiktor Kanewski
1972–0?.1972: Wiktor Tierientjew
0?.1972–0?.1972: Witalij Zub
0?.1972–1973: Jurij Wojnow
1974–08.1974: Mykoła Korolow
08.1974–0?.1975: Witalij Zub
0?.1975–0?.1976: Oleg Oszenkow
0?.1976–1976: Adolf Poskotin
1977–1988: Jewhen Łemeszko
1989–11.1992: // Łeonid Tkaczenko
01.1993–05.1993: Wiktor Aristow
06.1993: Siergiej Docenko
08.1993–11.1993: Jewhen Łemeszko
11.1993–04.1994: Ołeksandr Dowbij
05.1994–11.1995: Wiktor Kamarzajew
03.1996–08.1996: Wiktor Udowenko
08.1996–06.2000: Mychajło Fomenko
07.2000–12.2000: / Łeonid Tkaczenko
03.2001–06.2001: Witalij Szałyczew
06.2001: Wiktor Udowenko (p.o.)
07.2001–10.2002: Mychajło Fomenko
11.2002–05.2003: Wałentyn Kriaczko
05.2003–06.2003: Mychajło Fomenko
07.2003–12.2004: Hennadij Łytowczenko
01.2005–06.2005: Ołeksandr Zawarow
07.2005–24.02.2014: Myron Markewicz
24.02.2014–18.05.2014: Ihor Rachajew (p.o.)
18.05.2014–04.06.2015: Ihor Rachajew
04.06.2015–18.04.2016: Ołeksandr Sewidow
18.04.2016–14.05.2016: Ołeksandr Pryzetko

Statystyki

Jubileuszowe bramki w Wyszczej Lidze Ukrainy

1-a – 7 marca 1992 Ołeksandr Pryzetko, Dynamo Kijów – Metalist Charków 2:1
100-a – 10 kwietnia 1999 Jan Szkolnykow, Prykarpattia Iwano-Frankowsk – Metalist Charków 1:2
200-a – 8 kwietnia 2002 Wołodymyr Macihura, Metalist Charków – Metałurh Mariupol 2:2
300-a – 10 września 2006 Serhij Danyłowski, Metalist Charków – Czornomoreć Odessa 4:0
400-a – 18 października 2008 Jajá, Metalist Charków – Arsenał Kijów 3:1
500-a – 24 października 2010 Denys Olijnyk, Illicziweć Mariupol – Metalist Charków 1:4^[17]

Zobacz też

Europejskie puchary

Legenda do wszystkich tabel:

Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe

Sezon	Rozgrywki	Runda	Przeciwnik	Dom	Wyjazd	Ogólnie
1988/89	Puchar Zdobywców Pucharów	1R	Borac Banja Luka	4–0	0–2	4–2
1988/89	Puchar Zdobywców Pucharów	2R	Roda JC	0–0	0–1	0–1
2007/08	Puchar UEFA	1R	Everton	2–3	1–1	3–4
2008/09	Puchar UEFA	1R	Beşiktaş JK	4–1	0–1	4–2
		Grupa B	Hertha BSC	0–0		1. miejsce
			Galatasaray SK		1–0
			Olympiakos SFP	1–0
			SL Benfica		1–0
		1/16	UC Sampdoria	2–0	1–0	3–0
		1/8	Dynamo Kijów	3–2	0–1	3–3, w.
2009/10	Liga Europy	3Q	HNK Rijeka	2–0	2–1	4–1
2009/10	Liga Europy	PO	Sturm Graz	0–1	1–1	1–2
2010/11	Liga Europy	PO	Omonia Nikozja	2–2	1–0	3–2
		Grupa I	PSV Eindhoven	0–2	0–0	2. miejsce
			UC Sampdoria	2–1	0–0
			Debrecen	2–1	5–0
		1/16	Bayer 04 Leverkusen	0–4	0–2	0–6
2011/12	Liga Europy	PO	FC Sochaux-Montbéliard	0–0	4–0	4–0
		Grupa G	AZ Alkmaar	1–1	1–1	1. miejsce
			Austria Wiedeń	4–1	2–1
			Malmö FF	3–1	4–1
		1/16	Red Bull Salzburg	4–0	4–1	8–1
		1/8	Olympiakos SFP	0–1	2–1	2–2, w.
		1/4	Sporting CP	1–1	1–2	2–3
2012/13	Liga Europy	PO	Dinamo Bukareszt	2–1	2–0	4–1
		Grupa K	Bayer 04 Leverkusen	2–0	0–0	1. miejsce
			Rosenorg	3–1	2–1
			Rapid Wiedeń	2–0	0–1
		1/16	Newcastle United	0–1	0–0	0–1
2013/14	Liga Mistrzów	3Q	PAOK FC	1–1	2–0	3–1
2013/14	Liga Mistrzów	PO	FC Schalke 04	walkower^[18]
2014/15	Liga Europy	PO	Ruch Chorzów	0–0	1–0	1–0
		Grupa L	Legia Warszawa	0–1	1–2	4. miejsce
			Trabzonspor	1–2	1–3
			Lokeren	0–1	0–1

Przypisy

↑ Ukraine – List of Foundation Dates – RSSSF.
↑ ^a ^b ^c ХПЗ, "Дзержинец", "Авангард" и "Металлист" – Вехи истории клуба! [online], metalist-kh-stat.net.ua [dostęp 2024-10-30] (ros.).
↑ ^a ^b Харьковский "Дзержинц" в 8-м чемпионате СССР. 1946 г. 3-я группа. Восточная зона. (2-я лига) [online], metalist-kh-stat.net.ua [dostęp 2024-10-30] (ros.).
↑ 1947 г. 9-й чемпионат СССР. Вторая группа СССР. УССР (Первая лига) - статистика турнира [online], metalist-kh-stat.net.ua [dostęp 2024-10-30] (ros.).
↑ Спортивные флаги СССР. [dostęp 2024-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-31)]. (ros.).
↑ Объединения добровольно-спортивные. [dostęp 2024-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-23)]. (ros.).
↑ А.Ф.Коломиец, Официальные эмблемы футбольных команд мастеров Украинской ССР, shron1.chtyvo.org.ua, Киев 2005 [dostęp 2024-10-30] (ros.).
↑ 1956 г. 18-й чемпионат СССР. Класс «Б» СССР. 1 зона (Первая лига) - статистика турнира [online], metalist-kh-stat.net.ua [dostęp 2024-10-30] (ros.).
↑ 1959 г. 21-й чемпионат СССР. Класс «Б» СССР. 2 зона (Первая лига) - статистика турнира [online], metalist-kh-stat.net.ua [dostęp 2024-10-30] (ros.).
↑ 1960 г. 22-й чемпионат СССР. Класс «А» СССР (Высшая лига) - статистика турнира [online], metalist-kh-stat.net.ua [dostęp 2024-10-30] (ros.).
↑ Ярославский: Я слагаю с себя полномочия президента „Металлиста” – UA-Футбол.
↑ Сергей Курченко официально стал президентом ФК „Металлист” – UA-Футбол.
↑ Кутєпов: Головним тренером СК Металіст буде Юрій Рудинський – UA-Футбол.
↑ Стали известны учредители нового "Металлиста" – харьковские новости Status quo.
↑ Харківський Металіст 1925 зіграє в аматорському чемпіонаті України – UA-Футбол.
↑ Лозанна вынесла вердикт по матчу „Карпаты” – „Металлист” – UA-Футбол.
↑ UA-Футбол. Carpe diem. „Металлист” забил 500-й гол в элитном дивизионе.
↑ Metalist Charków został wykluczony z rozgrywek za ustawianie meczów w sezonie 2007/08.

Bibliografia

FK Metalist Kharkiv, [w:] baza Soccerway (drużyny) [dostęp 2021-01-01] .
Oficjalna strona klubu (ukr. • ang. • hiszp. • ros. • port.)
Strona statystyczna klubu (ros.)
Metalist Charków w bazie Kopanyi-myach.info (ukr. • ang. • ros.)
Metalist Charków w bazie Football Facts (ros.)
Metalist Charków w bazie WildStat (ros. • ang.)
Metalist Charków w bazie GlobalSportsArchive (ang.)
Metalist Charków w bazie Foot.dk (duń.)
Metalist Charków w bazie FootballDatabase.eu (ang. • fr. • hiszp.)
Metalist Charków w bazie PlayMakerStats (ang. • fr. • hiszp. • niem. • port. • wł.)
Metalist Charków w bazie WorldFootball.net (ang.)
Metalist Charków w bazie National Football Teams (ang.)
Metalist Charków, [w:] baza Transfermarkt (drużyny) [dostęp 2020-11-21] .
Wyniki meczów klubu w bazie RSSSF (ang.)

[1] Ukraine – List of Foundation Dates – RSSSF.

[hist-2] ХПЗ, "Дзержинец", "Авангард" и "Металлист" – Вехи истории клуба! [online], metalist-kh-stat.net.ua [dostęp 2024-10-30] (ros.).

[stat46-3] Харьковский "Дзержинц" в 8-м чемпионате СССР. 1946 г. 3-я группа. Восточная зона. (2-я лига) [online], metalist-kh-stat.net.ua [dostęp 2024-10-30] (ros.).

[4] 1947 г. 9-й чемпионат СССР. Вторая группа СССР. УССР (Первая лига) - статистика турнира [online], metalist-kh-stat.net.ua [dostęp 2024-10-30] (ros.).

[5] Спортивные флаги СССР. [dostęp 2024-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-05-31)]. (ros.).

[6] Объединения добровольно-спортивные. [dostęp 2024-10-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2023-01-23)]. (ros.).

[7] А.Ф.Коломиец, Официальные эмблемы футбольных команд мастеров Украинской ССР, shron1.chtyvo.org.ua, Киев 2005 [dostęp 2024-10-30] (ros.).

[8] 1956 г. 18-й чемпионат СССР. Класс «Б» СССР. 1 зона (Первая лига) - статистика турнира [online], metalist-kh-stat.net.ua [dostęp 2024-10-30] (ros.).

[9] 1959 г. 21-й чемпионат СССР. Класс «Б» СССР. 2 зона (Первая лига) - статистика турнира [online], metalist-kh-stat.net.ua [dostęp 2024-10-30] (ros.).

[10] 1960 г. 22-й чемпионат СССР. Класс «А» СССР (Высшая лига) - статистика турнира [online], metalist-kh-stat.net.ua [dostęp 2024-10-30] (ros.).

[11] Ярославский: Я слагаю с себя полномочия президента „Металлиста” – UA-Футбол.

[12] Сергей Курченко официально стал президентом ФК „Металлист” – UA-Футбол.

[13] Кутєпов: Головним тренером СК Металіст буде Юрій Рудинський – UA-Футбол.

[14] Стали известны учредители нового "Металлиста" – харьковские новости Status quo.

[15] Харківський Металіст 1925 зіграє в аматорському чемпіонаті України – UA-Футбол.

[16] Лозанна вынесла вердикт по матчу „Карпаты” – „Металлист” – UA-Футбол.

[17] UA-Футбол. Carpe diem. „Металлист” забил 500-й гол в элитном дивизионе.

[Dyskwalifikacja-18] Metalist Charków został wykluczony z rozgrywek za ustawianie meczów w sezonie 2007/08.

[:1-19] Podczas przerwy sezonu 2001/02 Arsenał Kijów zastąpił CSKA Kijów.

[:1-20] Zdyskwalifikowany.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[A]

[A]