Przejdź do zawartości

Losowanie systematyczne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Losowanie systematyczne – rodzaj losowania stosowany w eksperymentach naukowych. Polega ono na wyborze do próby elementów populacji oddalonych od siebie o stałą wartość k, zwaną interwałem losowania.

Stosując losowanie systematyczne, należy określić:

interwał losowania

gdzie:

– liczebność populacji
– żądana liczebność próby
  • pierwszą jednostkę do próby, którą wybiera się losowo np. przy pomocy tablic losowych;
  • te jednostki z operatu losowania, których numery są oddalone od pierwszej jednostki i każdej następnej o wartość interwału losowania
  • jeśli interwał losowania nie jest liczbą całkowitą, to zaokrąglamy go zawsze w dół (bierzemy część całkowitą danej liczby)

Zastosowanie

[edytuj | edytuj kod]

Stosując losowanie proste, bądź warstwowe należy znać liczbę jednostek, które na potrzeby losowania numeruje się, a następnie wybiera. Przy bardzo dużej populacji generalnej, gdzie numerowanie każdej jednostki może być bardzo trudne, lub czasami niemożliwe (to znaczy: nie posiadamy operatu losowania), wygodnie jest stosować losowanie systematyczne.

Może to jednak prowadzić do trudnych do przewidzenia błędów. Na przykład może się okazać, że wybierając co dziesiątą osobę z książki telefonicznej trafimy na te same osoby, które wcześniej były wybierane tą samą metodą przez inną firmę badawczą. Poprzednie badanie mogło wpłynąć na postawy badanych i próba nie będzie reprezentatywna. Inne rodzaje losowania nie są podatne na ten typ błędu, gdyż dowolne dwa losowania (o ile nie są systematyczne) są niezależne.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Konrad Łoboda: Materiały Distance Learning-Metoda reprezentacyjna, Wyższa Szkoła Informatyki i Zarządzania z Siedzibą w Rzeszowie