Przejdź do zawartości

Kkonminam ramyeongage

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kkonminam ramyeongage
ilustracja
Inny tytuł

Flower Boy Ramen Shop; Flower Boy Ramyun Shop; Cool Guys, Hot Ramen

Gatunek

romans, komedia

Kraj produkcji

Korea Południowa

Oryginalny język

koreański

Główne role

Jung Il-woo
Lee Chung-ah
Lee Ki-woo
Park Min-woo
Cho Yoon-woo

Liczba odcinków

16

Liczba serii

1

Produkcja
Produkcja

Pyo Min-soo

Reżyseria

Jung Jung-hwa[1]

Scenariusz

Yoon Nan-joong

Czas trwania odcinka

48 min

Pierwsza emisja
Stacja telewizyjna

tvN

Pierwsza emisja

31 października 2011 – 20 grudnia 2011

Chronologia
Powiązane

Dakchigo kkonminam band
Iutjip kkonminam
Yeon-aejojakdan: Cyrano

Strona internetowa

Kkonminam ramyeongage (Hangul: 꽃미남 라면가게) – południowokoreański serial telewizyjny emitowany na antenie tvN. Serial był emitowany od 31 października do 20 grudnia 2011 roku, liczy 16 odcinków[1]. Serial emitowany był w poniedziałki i wtorki o 23:00[1]. Główne role odgrywają w nim Jung Il-woo, Lee Chung-ah, Lee Ki-woo, Park Min-woo oraz Cho Yoon-woo.

Serial opowiada o „ładnych chłopcach”, którzy prowadzą sklep z ramenem[2][3].

Była to pierwsza część serii „Oh! Boy” stacji tvN o tzw. „Flower Boys”, skierowana do nastoletnich odbiorców, jego kontynuacją był serial Dakchigo kkonminam band (2012).

Obsada

[edytuj | edytuj kod]

Główna

[edytuj | edytuj kod]

W pozostałych rolach

[edytuj | edytuj kod]
  • Kim Ye-won jako Kang Dong-joo
  • Ho Soo jako Yoon So-yi
  • Joo Hyun jako Cha Ok-gyun, ojciec Chi-soo
  • Jung In-gi jako Yang Chul-dong, ojciec Eun-bi
  • Seo Bum-suk jako trener Seo
  • Song Jae-rim jako Hee-gon
  • Kim Il-joong jako Jeong-gyu
  • Kim Hye-soo jako wróżka (cameo, odc. 1)
  • Gong Hyo-jin jako sprzedawca sklepu z nagraniami
  • Jeon Se-hyeon jako hipiska (cameo)

Produkcja

[edytuj | edytuj kod]

Serial został wyreżyserowany przez Jung Jun-hwa, który w 2008 nakręcił film Dalkomhan geojismal (kor. 달콤한 거짓말; znany również jako Lost and Found i Sweet Lie). Został wyprodukowany przez Pyo Min-soo, wraz z ekipą produkcyjną serialu Kkotboda namja z 2009 roku[4].

Filmowanie rozpoczęto 21 września 2011 roku, w kawiarni w Hongdae[5].

Odbiór

[edytuj | edytuj kod]

Według AGB Nielsen Media odcinek z 7 listopada osiągnął oglądalność 2,07%, najwyższą w tym przedziale czasowym. Odnotowano 200% wzrost oglądalności względem poprzedniego odcinka wśród mężczyzn w wieku 20-49 lat. Był też najczęściej oglądanym programem przez kobiety w wieku od lat kilkunastu do 30-kilku, jak i wśród mężczyzn w wieku od lat kilkunastu do 20-kilku. Seria była oglądana przez co trzecią nastolatkę, a w Pusanie serial osiągnął pięcioprocentową oglądalność[6]. W szczytowym momencie serial osiągnął ratingi oglądalności w zakresie czterech procent, najwyższe oceny wśród kablowych nadawców w tym samym przedziale czasowym przez osiem tygodni.

Jego popularność zapoczątkowała komiksową wersję serialu, z postaciami Ba-wool i Hyun-woo jako 20-latkowie zarządzających restauracją z ramenem. Komiks miał ponad 1,8 mln odsłon od jego premiery na portalu internetowym Nate, a liczba odwiedzających rosła średnio o 32% dziennie[7].

Oglądalność

[edytuj | edytuj kod]
No. Data emisji Oglądalność
(AGB Nielsen)[8]
1 2014.10.31 1,19%
2 2014.11.01 1,45%
3 2014.11.07 2,07%
4 2014.11.08 2,85%
5 2014.11.14 2,80%
6 2014.11.15 3,22%
7 2014.11.21 3,60%
8 2014.11.22 3,00%
9 2014.11.28 3,20%
10 2014.11.29 2,94%
11 2014.12.05 2,83%
12 2014.12.06 3,26%
13 2014.12.12 2,32%
14 2014.12.13 2,40%
15 2014.12.19 2,85%
16 2014.12.20 3,54%

Emisja za granicą

[edytuj | edytuj kod]
  • W listopadzie 2011 roku, po wyemitowaniu ośmiu odcinków, serial został sprzedany japońskiej firmie dystrybucyjnej Culture Convenience Club za rekordową kwotę 100 tys. dolarów za odcinek[9][10]. Serial Ikemen rāmen-ten (jap. 美男<イケメン>ラーメン店) miał premierę na kanale Mnet Japan w styczniu 2012 roku, z powtórkami w naziemnej sieci TBS od 12 czerwca do 11 lipca 2012 roku[11].
  • Został on wyemitowany w Channel M w marcu 2014 roku.
  • Serial miał premierę na Filipinach na kanale TeleAsia Chinese 20 czerwca 2014 roku. Był emitowany również na TV5 od 7 lipca do 22 sierpnia 2014 roku pod tytułem Cool Guys, Hot Ramen[12].
  • W Tajlandii został wyemitowany w WorkPoint TV 22 października 2013 roku[13].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c 꽃미남 라면가게. movie.daum.net. [dostęp 2017-02-20]. (kor.).
  2. REVIEW: tvN TV series "Cool Guys, Hot Ramen" – 1st Episode. asiae.co.kr. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
  3. On the set of tvN TV series "Cool Guys, Hot Ramen". asiae.co.kr. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
  4. Lee Ki Woo Shows Off Well-Proportioned Body for ′Flower Boy Ramen Shop′. mwave.interest.me. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
  5. Jung Il Woo’s First Shoot for ‘Flower Boy Ramen Shop′. mwave.interest.me. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
  6. ‘Flower Boy Ramen Shop’ Still Number One in Viewer Ratings. mwave.interest.me. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
  7. "Cool Guys, Hot Ramen" turned into web cartoon. asiae.co.kr. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
  8. 케이블 일일 – TOP10 LIST FOR TV PROGRAMS. nielsenkorea.co.kr. [dostęp 2017-02-20]. (kor.).
  9. Drama "Flower Boy Ramyun Shop" Exports to Japan at a Record Price. soompi.com. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
  10. Jung Il-woo, Lee Chung-ah cable TV series sold to Japan. asiae.co.kr. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
  11. イケメンラーメン店|TBSテレビ. tbs.co.jp. [dostęp 2017-02-20]. (jap.).
  12. It’s raining fun in TV5’s Signal No. 5. philstar.com. [dostęp 2017-02-20]. (ang.).
  13. เรื่องย่อ นายตัวร้ายกับยัยราเมน. drama.kapook.com. [dostęp 2017-02-20]. (taj.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]