Khanda
Khanda (Kanda) – indyjski miecz obosieczny, o długości głowni zazwyczaj ok. 80 cm, znany od czasów mogolskich. Charakterystyczną cechą khand była szeroka głownia, dodatkowo rozszerzająca się w kierunku (niemal tępego) sztychu i z reguły z jednej krawędzi wzmacniana metalowym prętem. Rękojeści, co typowe dla broni indyjskiej były wybrzuszone w środku, młodsze miały koszową ochronę. Głowica starszych egzemplarzy w postaci talerzykowej, u młodszych w postaci dość długiego kolca. Jelec uszaty, w późniejszych egzemplarzach przechodzący w osłonę rękojeści[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Zdzisław Żygulski: Broń wschodnia. Turcja, Persja, Indie, Japonia. Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986, s. 116. ISBN 83-03-01484-6.