Przejdź do zawartości

Jan Gembicki (1602–1675)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Gembicki
Ilustracja
Herb duchownego
Data urodzenia

1602

Data śmierci

marzec 1675

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

1653

Sakra biskupia

sierpień 1653

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

1653

Konsekrator

Piotr Gembicki

Współkonsekratorzy

Jan Chryzostom Zamoyski
Olbracht Lipnicki

Jan Gembicki herbu Nałęcz (ur. 1602, zm. 1675) – biskup kujawski od 1673, chełmiński od 1652, płocki od 1655, sekretarz wielki koronny od 1640, sekretarz królewski, kanclerz królowej Polski Ludwiki Marii Gonzagi w latach 1646–1652[1], kustosz gnieźnieński, dziekan krakowski, proboszcz kruszwicki, kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej, opat trzemeszeński[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Syn Jana Gembickiego i Katarzyny Zaremba Cieleckiej, brat biskupa krakowskiego Piotra i biskupa łuckiego Andrzeja.

Po studiach na Akademii Krakowskiej, dzięki poparciu krewnego prymasa Wawrzyńca Gembickiego, naukę kontynuował w latach 1615–1618 na uniwersytecie w Ingolstadt. Studiował też w Rzymie i Padwie. Po powrocie do kraju został w 1621 kanonikiem gnieźnieńskim, w 1626 krakowskim, w 1636 warszawskim. W 1639 został opatem w klasztorze kanoników regularnych w Trzemesznie. W 1642 został dziekanem krakowskim, w 1646 prepozytem miechowskim. Był elektorem Jana II Kazimierza Wazy z województwa poznańskiego w 1648 roku[3], podpisał jego pacta conventa[4]. Towarzyszył królowi Janowi Kazimierzowi w czasie bitwy pod Beresteczkiem. W czasie potopu szwedzkiego schronił się na Spisz. Był zwolennikiem elekcji vivente rege. W latach 1664–65 brał udział w sądzie sejmowym nad Jerzym Lubomirskim.

Na sejmie abdykacyjnym 16 września 1668 roku podpisał akt potwierdzający abdykację Jana II Kazimierza Wazy[5]. Po abdykacji Jana II Kazimierza w 1668 roku, popierał do polskiej korony kandydaturę francuskiego księcia Wielkiego Kondeusza[6]. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 5 listopada 1668 roku na sejmie konwokacyjnym[7].

W 1672 popierał konfederację gołąbską. Był członkiem konfederacji generalnej zawiązanej 15 stycznia 1674 roku na sejmie konwokacyjnym[8]. Elektor Jana III Sobieskiego z województwa brzeskokujawskiego w 1674 roku[9], podpisał jego pacta conventa[10].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bożena Fabiani, Warszawski dwór Ludwiki Marii, Warszawa 1976, s. 98.
  2. Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych, opracował Jan Korytkowski, t. II, Gniezno 1883, s. 60.
  3. Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 99.
  4. Porządek na seymie walnym elekcyey między Warszawą a Wolą przez opisane artykuły do samego aktu elekcyey należące, vchwalony y postanowiony roku Pańskiego M.DC.XLVIII, dnia VI października, s. 21.
  5. Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, 481.
  6. Wacław Uruszczak, Fakcje senatorskie w sierpniu 1668 roku, w: Parlament, prawo, ludzie, studia ofiarowane profesorowi Juliuszowi Bardachowi w sześćiesięciolecie pracy twórczej, Warszawa 1996, s. 316.
  7. Volumina Legum, t. IV, Petersburg 1860, s. 497-498.
  8. Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 129.
  9. Volumina Legum, t. V, Petersburg 1860, s. 153.
  10. Porządek Na Seymie Walnym Elekcyey Między Warszawą a Wolą, przez opisane Artykuły do samego tylko Aktu Elekcyey należące, uchwalony y postanowiony, Roku Pańskiego Tysiąc Szesc Set Siedmdziesiat Czwartego, dnia Dwudziestego Miesiaca Kwietnia., s. 28.