Przejdź do zawartości

Ishak Belfodil

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ishak Belfodil
‏إسحاق بلفضيل‎
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1992
Mustaghanim

Wzrost

191 cm

Pozycja

napastnik

Informacje klubowe
Klub

Al-Gharafa

Numer w klubie

99

Kariera juniorska
Lata Klub
1997–2003 Élancourt
2003–2005 Trappes Saint-Quentin
2005–2006 Paris Saint-Germain
2006–2007 Athletic Club de Boulogne-Billancourt
2007–2008 Clermont
2008–2010 Olympique Lyon
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2009–2012 Olympique Lyon 10 (0)
2012 Bologna FC (wyp.) 8 (0)
2012–2013 Parma 33 (8)
2013–2014 Inter Mediolan 8 (0)
2014 AS Livorno (wyp.) 17 (0)
2014–2015 Parma 23 (1)
2015–2016 Baniyas SC 29 (14)
2016–2018 Standard Liège 28 (11)
2017–2018 Werder Brema (wyp.) 26 (4)
2018–2021 TSG 1899 Hoffenheim 47 (16)
2021–2022 Hertha BSC 26 (5)
2022– Al-Gharafa 18 (6)
W sumie: 273 (65)
Kariera reprezentacyjna[b]
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2008–2009  Francja U-17 3 (0)
2009–2010  Francja U-18 6 (2)
2010–2011  Francja U-19 13 (2)
2011–2012  Francja U-20 2 (1)
2013–  Algieria 19 (2)
W sumie: 43 (7)
  1. Aktualne na: 15 kwietnia 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
  2. Aktualne na: 22 września 2023.

Ishak Belfodil (arab. إسحاق بلفوضيل; ur. 12 stycznia 1992 w Mustaghanim) – algierski piłkarz grający na pozycji napastnika. Od 2022 roku zawodnik Al-Gharafa. Posiada także obywatelstwo francuskie.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Ishak Belfodil urodził się i wychowywał do 13 roku życia w Algierii, by razem z rodziną przenieść się do Francji. Początkiem kariery Ishaka był pobyt w OSC Élancourt, klubie na zachodnich przedmieściach Paryża. W 2003 dołączył do Trappes FC, w którym pozostał przez 2 lata. Podczas tego pobytu aplikował do akademii piłkarskiej INF Clairefontaine i przeszedł pierwsze testy do niej, lecz odpadł na ostatnim etapie[1]. Po fiasku tych starań przeniósł się w 2005 do Paris Saint-Germain. W drużynie młodzieżowej paryskiego klubu nie otrzymywał wielu okazji do gry, co skłoniło go do opuszczenia po roku klubu. Nowym jego zespołem do 2006 został Athletic Club de Boulogne-Billancourt. Piłkarzem A.C.B.B. pozostawał do 2007, gdy przeniósł się do Clermont. Występując w drużynie U-16 zdobył w rozgrywkach ligowych w tej kategorii wiekowej 9 bramek, co zagwarantowało mu koronę króla strzelców. Osiągnięcie to spowodowało pojawienie się zainteresowania jego usługami ze strony potentatów.

Olympique Lyon

[edytuj | edytuj kod]

13 listopada 2008 stał się zawodnikiem Olympique Lyon z którym podpisał trzyletni kontrakt. Przez cały sezon 2008/09 grał w drużynie U-18 Lyonu. Dotarł z zespołem do półfinału Coupe Gambardella. W trzeciej kolejce sezonu 2009/10 został powołany do kadry seniorskiej na mecz z AJ Auxerre. 22 sierpnia 2009 roku zadebiutował w tym meczu, gdy wszedł na boisko za Jeana-Alaina Boumsonga w 85 minucie. Lyon wygrał to spotkanie 3-0. Miał wtedy ledwie 17 lat i 8 miesięcy. Trzy dni później zagrał po raz pierwszy w Lidze Mistrzów, w spotkaniu z Anderlechtem, gdy w 60 minucie zmienił Lisandro Lópeza. 16 lipca 2010 roku podpisał swój pierwszy zawodowy kontrakt, który miał wejść w życie od 1 lipca 2011 i związać go z klubem do 2014. Łącznie dla Olimpijczyków zagrał w 10 spotkaniach Ligue 1.

Bologna

[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 2012 został wypożyczony przez OL do Bologny. Pierwszy oficjalny mecz rozegrał 26 marca 2012 z Udinese Calcio zmieniając w 83 minucie Diego Péreza. W czasie pobytu w Bolonii zagrał w 8 meczach Serie A.

30 czerwca 2012 roku podpisał kontrakt z Parmą, która zapłaciła za niego Lyonowi 2,5 miliona euro. Debiut w nowych barwach zaliczył podczas spotkania z Juventusem. Premierowe trafienie w profesjonalnym futbolu przypadło w drugim meczu Ishaka dla Parmeńczyków, który został rozegrany 2 września z Chievo Werona. Jego popisem było spotkanie z Cagliari Calcio (4:1), które odbyło się 16 grudnia. Belfodil zmusił wówczas bramkarza Asini volanti dwukrotnie do kapitulacji oraz zaliczył asystę[2]. Dobre występy Ishaka spowodowały, że zaczęto go nazywać „nowym Benzemą”. Wybierano go także do jedenastek młodych gwiazd Serie A[3]. Dla Gialloblù zagrał w 33 spotkaniach, w których strzelił 8 bramek oraz zaliczył 5 asyst.

5 lipca 2013 roku związał się 5-letnią umową z Interem Mediolan, który wykupił prawa do połowy jego zawodniczej karty za ok. 7,5 mln euro i oddał do Crociatich Antonio Cassano. Na mocy kontraktu będzie zarabiał milion euro rocznie[4]. Pierwszy mecz w nowych barwach Ishak rozegrał 18 sierpnia 2013 z AS Cittadella w Pucharze Włoch. Zmienił wówczas w 60 minucie Rodrigo Palacio[5].

W styczniu 2014 na zasadzie wypożyczenia przeniósł się do Livorno. W tym samym roku wrócił do Parmy, by po sezonie opuścić ją na rzecz Baniyasu SC, klubu ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich gdzie również grał tylko jeden sezon. W 2016 powrócił do Europy do klubu Standard Liège, jednak po roku został wypożyczony do Werderu Brema, który to również opuścił po roku, kiedy poszedł do TSG 1899 Hoffenheim, gdzie grał najdłużej, bo aż trzy lata. W sierpniu 2021 dołączył do Herthy Berlin.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Jako młody zawodnik, który nie mógł jeszcze wybierać pomiędzy drużynami młodzieżowymi Algierii i Francji, gdyż nie posiadał francuskiego paszportu, poprosił swego ojca, aby poinformował algierską federację o chęci gry dla tego zespołu, lecz jego inicjatywa nie znalazła zrozumienia u drugiej strony. Dopiero po transferze Ishaka do OL Algierczycy wysłali zaproszenie do gry dla swego zespołu. Jednak było to spóźnione działanie. W 2009 Belfodil otrzymał obywatelstwo francuskie i został powołany do francuskiej drużyny U-17, która wzięła udział w Mistrzostwach Europy U-17. Zagrał wówczas we wszystkich trzech spotkaniach fazy grupowej. 27 października 2009 zadebiutował w drużynie U-18 prowadzonej przez Philippe’a Bergeroo w meczu z Danią. 8 grudnia 2009 zdobył pierwszą bramkę dla reprezentacji Francji w meczu z Ukrainą (1:1)[6]. W 2010 został członkiem zespołu U-19 biorącego udział w pierwszej rundzie eliminacji do Mistrzostw Europy U-19.

25 sierpnia 2012 otrzymał od Vahida Halihodžicia powołanie do pierwszej reprezentacji Algierii na premierowe spotkanie eliminacji do Puchar Narodów Afryki 2013 z Libią. Z powodu nie wyrażenia przez FIFĘ zgody na zmianę barw reprezentacyjnych oraz sprzeciw klubu nie wystąpił w meczu. 26 września FIFA wyraziła swą zgodę na zmianę przez Belfodila reprezentacji państwa[7]. Debiut Belfodila w barwach reprezentacji miał miejsce 14 sierpnia 2013 w towarzyskim spotkaniu z Gwineą w Al-Bulajdzie.

Styl gry

[edytuj | edytuj kod]

Ishak Belfodil jest prawonożnym napastnikiem, który może grać także na pozycji lewoskrzydłowego lub cofniętego napastnika[8]. To gracz, który jest dobry w robieniu przestrzeni dla partnerów z drużyny[9].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Belfodil jest muzułmaninem. W czasie ramadanu stara się przestrzegać postu. Jego idolem jest Ronaldo[10].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Stan na koniec sezonu 2018/2019

Klub Sezon Liga Puchar Europa Razem
Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty Mecze Gole Asysty
Olympique Lyon 2009/2010 3 0 0 1 0 0 4 0 0
2010/2011
2011/2012 7 0 0 2 0 0 9 0 0
Bologna FC 2012 8 0 0 8 0 0
Parma F.C. 2012/2013 33 8 5 1 0 0 34 8 5
Inter Mediolan 2013/2014 8 0 0 2 1 0 10 1 0
AS Livorno Calcio 2013/2014 17 0 0 17 0 0
Parma 2014/2015 23 1 0 23 1 0
Baniyas SC 2015/2016 23 11 0 3 0 0 23 11 0
Standard Liège 2016/2017 32 14 6 5 3 0 37 17 6
2017/2018 3 0 0 3 0 0
Werder Brema 2017/2018 26 4 1 3 2 0 29 6 1
TSG 1899 Hoffenheim 2018/2019 24 15 5 2 0 0 5 1 1 31 16 6

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Lp. Data Miejsce Rywal Wynik Gol Minuty Rozgrywki
1 14 sierpnia 2013 Stade Mustapha Tchaker, Al-Bulajda  Gwinea 2:2 45 mecz towarzyski
2 10 września 2013 Stade Mustapha Tchaker, Al-Bulajda  Federacja Malajska 1:0 2 eliminacje do MŚ 2014

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. France Football, toute l’actualité du football [online], www.francefootball.fr [dostęp 2017-11-15] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-21].
  2. Parma FC - Cagliari Calcio, 16 gru 2012 - Serie A, [w:] baza Transfermarkt (protokoły meczowe) [dostęp 2017-11-15].
  3. W młodych nadzieja. [dostęp 2013-07-07]. (pol.).
  4. OFICJALNIE – Belfodil w Interze [AKTUALIZACJA]. 05.07.2013 godz. 14:10. [dostęp 2013-07-05]. (pol.).
  5. Coppa Italia, Inter 4-0 Cittadella. 18.08.13 / 20:57. [dostęp 2013-08-18]. (pol.).
  6. Equipes de France – FFF [online], www.fff.fr [dostęp 2017-11-15] (fr.).
  7. EN : Ishak Belfodil officiellement qualifié avec l'Algérie -DZFOOT.COM, dzfoot.com [zarchiwizowane 2013-01-22].
  8. GdS o Silvestre i Belfodilu – FcInter.pl. 06.07.2013 godz. 11:46. [dostęp 2013-07-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-15)]. (pol.).
  9. Barzaghi: Belfodil może być użyteczny dla Mazzarriego. 30.05.2013 godz. 21:44. [dostęp 2013-05-30]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-08)]. (pol.).
  10. Belfodil i Icardi zaprezentowani. 16 lipca 2013 15:25. [dostęp 2013-07-16]. (pol.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]