Ikke Nurjanah

Ikke Nurjanah
Imię i nazwisko	Hartini Erpi Nurjanah
Data i miejsce urodzenia	18 maja 1974 ; Dżakarta
Pochodzenie	indonezyjskie
Zawód	piosenkarka, aktorka
Aktywność	od 1987

Ikke Nurjanah, właśc. Hartini Erpi Nurjanah^[1] (ur. 18 maja 1974 w Dżakarcie^[2]^[3]) – indonezyjska piosenkarka i aktorka. Wykonuje muzykę dangdut^[4]^[5].

Życiorys

Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Wychowywała się w rodzinie o tradycjach artystycznych; za sprawą ojca skrzypka – Abdula Pihara Tanjunga – w młodym wieku miała styczność z muzyką Malajów Deli. Wcześnie rozpoczęła karierę wokalną. Debiutowała w 1987 roku albumem Gemilang Duka. Przełomowy okazał się jej album Ojo Lali, który wydała w wieku 15 lat^[2].

Dotychczasowy dorobek artystki obejmuje dziesiątki albumów, a wiele spośród jej piosenek zyskało w kraju szeroką popularność, należą tu m.in. utwory „Sun Sing Suwe”, „Terlena”, „Memandangmu”^[2].

Trzykrotnie została uhonorowana nagrodą AMI (Anugerah Musik Indonesia) dla najlepszej wokalistki dangdut (1997, 1998, 1999), a w 2002 roku została „najpopularniejszą piosenkarką dangdut” (Penyanyi Dangdut Paling Ngetop) w konkursie telewizji SCTV^[2].

Dyskografia (wybór)

Gemilang Duka (1987)
Gerbang Sengsara (1988)
Ojo Lali (1989)
Saat Jumpa Pertama (1991)
Biru Putih Cintaku (1992)
Aib (1992)
Ati Nelongso (1993)
Bagai Disambar Petir (1994)
Sun Sing Suwe (1994)
Gelang Alit (1996)
Cinta dan Dilema (1997)
Merpati Putih (1997)
Selalu Milikmu (2001)
Lebaran Bersama Ikke (2003)
Munafik (2003)
Dua Dalam Satu (2004)
I Love DutKustik (2015)

Źródło: ^[2]

Przypisy

↑ Dangdut singer Ikke Nurjanah to guest lecture in Pittsburg University. The Jakarta Post, 2016-08-19. [dostęp 2021-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-11)]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Profil Ikke Nurjanah. Viva.co.id, 2017-04-27. [dostęp 2021-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-11)]. (indonez.).
↑ Profil Ikke Nurjanah. KapanLagi.com. [dostęp 2024-01-22]. (indonez.).
↑ R. AndersonR.A. Sutton R. AndersonR.A., Music, Islam, and the commercial media in contemporary Indonesia, [w:] Andrew N.A.N. Weintraub (red.), Islam and Popular Culture in Indonesia and Malaysia, Abingdon–New York: Routledge, 2011 (Media, Culture and Social Change in Asia 24), s. 87, DOI: 10.4324/9780203829004, ISBN 978-0-415-56518-9, ISBN 978-0-203-82900-4, OCLC 774284278 (ang.).
↑ BartB. Barendregt BartB., Wim vanW. Zanten Wim vanW., Popular Music in Indonesia Since 1998, In Particular Fusion, Indie and Islamic Music on Video Compact Discs and the Internet, [w:] TonyT. Langlois (red.), Non-Western Popular Music, Farnham: Ashgate Publishing, 2011, s. 400, DOI: 10.4324/9781315090450, ISBN 978-0-754-62984-9, ISBN 978-1-315-09045-0, ISBN 978-1-351-55615-6, OCLC 776144699 (ang.).

[TKP-1] Dangdut singer Ikke Nurjanah to guest lecture in Pittsburg University. The Jakarta Post, 2016-08-19. [dostęp 2021-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-11)]. (ang.).

[v.co.id-2] Profil Ikke Nurjanah. Viva.co.id, 2017-04-27. [dostęp 2021-01-11]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-01-11)]. (indonez.).

[kapanlagi-3] Profil Ikke Nurjanah. KapanLagi.com. [dostęp 2024-01-22]. (indonez.).

[Islam-4] R. AndersonR.A. Sutton R. AndersonR.A., Music, Islam, and the commercial media in contemporary Indonesia, [w:] Andrew N.A.N. Weintraub (red.), Islam and Popular Culture in Indonesia and Malaysia, Abingdon–New York: Routledge, 2011 (Media, Culture and Social Change in Asia 24), s. 87, DOI: 10.4324/9780203829004, ISBN 978-0-415-56518-9, ISBN 978-0-203-82900-4, OCLC 774284278 (ang.).

[Nonwest-5] BartB. Barendregt BartB., Wim vanW. Zanten Wim vanW., Popular Music in Indonesia Since 1998, In Particular Fusion, Indie and Islamic Music on Video Compact Discs and the Internet, [w:] TonyT. Langlois (red.), Non-Western Popular Music, Farnham: Ashgate Publishing, 2011, s. 400, DOI: 10.4324/9781315090450, ISBN 978-0-754-62984-9, ISBN 978-1-315-09045-0, ISBN 978-1-351-55615-6, OCLC 776144699 (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]