Przejdź do zawartości

Igor Ter-Owanesian

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Igor Ter-Owanesian
Игорь Тер-Ованесян
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

19 maja 1938
Kijów

Wzrost

186 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
brąz Rzym 1960 lekkoatletyka
(skok w dal)
brąz Tokio 1964 lekkoatletyka
(skok w dal)
Mistrzostwa Europy
złoto Sztokholm 1958 skok w dal
złoto Belgrad 1962 skok w dal
złoto Ateny 1969 skok w dal
srebro Budapeszt 1966 skok w dal
srebro Helsinki 1971 skok w dal
Halowe mistrzostwa Europy
złoto Dortmund 1966 skok w dal
złoto Madryt 1968 skok w dal
srebro Sofia 1971 skok w dal
Uniwersjada
złoto Sofia 1961 skok w dal
złoto Porto Alegre 1963 skok w dal
złoto Budapeszt 1965 skok w dal
srebro Budapeszt 1965 sztafeta 4 × 100 m
Odznaczenia
Order Honoru Order Przyjaźni Order „Znak Honoru” Order „Znak Honoru” Order Przyjaźni Narodów Medal „Za pracowniczą dzielność” (ZSRR) Medal „Za pracowniczą wybitność” (ZSRR) Zasłużony Mistrz Sportu ZSRR

Igor Ter-Owanesian Игорь Арамович Тер-Ованесян (ur. 19 maja 1938 w Kijowie) – mający armeńskie i ukraińskie korzenie lekkoatleta specjalizujący się w skoku w dal, który reprezentował Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich.

Pięciokrotnie brał udział w igrzyskach olimpijskich (Melbourne 1956, Rzym 1960, Tokio 1964, Meksyk 1968 i Monachium 1972). Dwa razy stawał na najniższym stopniu olimpijskiego podium (w 1960 oraz 1964). Zdobywał też wielokrotnie medale mistrzostw Europy: złote w 1958, 1962 i 1969 oraz srebrne w 1966 i 1971[1]. Odnosił także tryumfy podczas halowych mistrzostw Starego Kontynentu[2]. Trzy razy okazywał się najlepszym zawodnikiem uniwersjady (w latach 1961–1965)[3]. Igor Ter-Owanesian dwukrotnie ustanawiał rekord świata na stadionie skacząc 10 czerwca 1962 roku w Erywaniu 8,31 oraz 19 października 1967 w Meksyku 8,35 (wyrównany wynik Ralpha Bostona z 1965)[4]. W latach 1956–1967 dziesięciokrotnie ustanawiał nowy rekord Związku Radzieckiego w skoku w dal[5]. Medalista mistrzostw kraju[6][7] oraz uczestnik meczów międzypaństwowych[8]. Po zakończeniu kariery był trenerem radzieckiej kadry narodowej skoczków w dal. Rekord życiowy: stadion – 8,35 (19 października 1967, Meksyk); hala – 8,23 (27 marca 1966, Dortmund).

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]
Rok Impreza Miejsce Pozycja Wynik
1956 Igrzyska olimpijskie Australia Melbourne
1958 Mistrzostwa Europy Szwecja Sztokholm 1. miejsce 7,81
1960 Igrzyska olimpijskie Włochy Rzym 3. miejsce 8,04
1961 Uniwersjada Sofia 1. miejsce 7,90
1962 Mistrzostwa Europy Belgrad 1. miejsce 8,19
1963 Uniwersjada Brazylia Porto Alegre 1. miejsce 7,95
1964 Igrzyska olimpijskie Japonia Tokio 3. miejsce 7,99
1965 Uniwersjada Budapeszt 1. miejsce 8,19
1966 Europejskie igrzyska halowe Dortmund 1. miejsce 8,23
1966 Mistrzostwa Europy Budapeszt 2. miejsce 7,88
1968 Europejskie igrzyska halowe Madryt 1. miejsce 8,16
1968 Igrzyska olimpijskie Meksyk Meksyk 4. miejsce 8,12
1969 Mistrzostwa Europy Grecja Ateny 1. miejsce 8,17
1970 Halowe mistrzostwa Europy Austria Wiedeń 5. miejsce 7,89
1971 Halowe mistrzostwa Europy Sofia 2. miejsce 7,91
1971 Mistrzostwa Europy Finlandia Helsinki 2. miejsce 7,91
1972 Igrzyska olimpijskie Monachium el. – 13. miejsce 7,77

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. European Championships (Men). gbrathletics.com. [dostęp 2010-05-12]. (ang.).
  2. European Indoor Championships (Men). gbrathletics.com. [dostęp 2010-05-12]. (ang.).
  3. World Student Games (Men). gbrathletics.com. [dostęp 2010-05-12]. (ang.).
  4. Long Jump, World Record Progress. tilastopaja.org. [dostęp 2010-05-12]. (ang.).
  5. Janusz Waśko, Andrzej Socha: Athletics National Records Evolution 1912 – 2006. Zamość - Sandomierz: 2007.
  6. Soviet Championships. gbrathletics.com. [dostęp 2010-05-12]. (ang.).
  7. Soviet Indoor Championships. gbrathletics.com. [dostęp 2010-05-12]. (ang.).
  8. Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia Polskiej Lekkiej Atletyki w 40-leciu PRL. Mecze Międzypaństwowe I Reprezentacji Polski seniorów - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]