Przejdź do zawartości

Henrich Mychitarian

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Henrich Mychitarian
Հենրիխ Մխիթարյան
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Henrich Hamleti Mychitarian

Data i miejsce urodzenia

21 stycznia 1989
Erywań

Wzrost

178 cm

Pozycja

pomocnik

Informacje klubowe
Klub

Inter Mediolan

Numer w klubie

22

Kariera juniorska
Lata Klub
1995–2006 Piunik Erywań
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
2006–2009 Piunik Erywań 70 (30)
2009–2010 Metałurh Donieck 37 (12)
2010–2013 Szachtar Donieck 72 (38)
2013–2016 Borussia Dortmund 90 (23)
2016–2018 Manchester United 39 (5)
2018–2020 Arsenal 39 (8)
2019–2020 → AS Roma (wyp.) 22 (9)
2020–2022 AS Roma 65 (18)
2022– Inter Mediolan 19 (1)
W sumie: 453 (144)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
2006–2007  Armenia U-17 5 (1)
2007–2008  Armenia U-19 6 (1)
2008–2010  Armenia U-21 13 (8)
2007–2022  Armenia 95 (32)
W sumie: 119 (42)
  1. ↑ Aktualne na: 13 lutego 2023. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Multimedia w Wikimedia Commons

Henrich Hamleti Mychitarian, orm. Հենրիխ Մխիթարյան, Henrikh Mkhit’aryan (wym. [hɛnˈɾiχ məχi.tʰɑˈɾjɑn] ( odsłuchaj), ur. 21 stycznia 1989 w Erywaniu) – ormiański piłkarz, występujący na pozycji pomocnika we włoskim klubie Inter Mediolan. W latach 2007–2022 reprezentant Armenii.

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Henrich Mychitarian urodził się 21 stycznia 1989 w Erywaniu, ówcześnie leżącym w Armeńskiej SRR, wchodzącej w skład ZSRR[1]. Jest synem mającej po matce rosyjskie pochodzenie Mariny Taszian, działaczki piłkarskiej, późniejszej wieloletniej szefowej departamentu reprezentacji narodowej w Armeńskiej Federacji Piłkarskiej oraz członkini Komitetu Wykonawczego tej federacji, i Hamleta Mychitariana, sławnego radzieckiego oraz ormiańskiego piłkarza, który przez wiele lat grał w Araracie Erywań i który później zaliczył dwa występy w reprezentacji niepodległej po rozpadzie ZSRR Armenii[2][3][4][1]. Ma starszą siostrę Monicę, która pracuje w kwaterze głównej UEFA w Nyonie[1][3]. W 2012 pełniła funkcję tłumaczki ówczesnego prezydenta UEFA Michela Platiniego, gdy ten odwiedził Donieck przed rozpoczęciem piłkarskich mistrzostw Europy[3].

W roku, w którym się urodził, Henrich Mychitarian wraz z rodzicami wyjechał do Francji, gdyż jego ojciec został piłkarzem tamtejszego klubu ASOA Valence. Hamlet Mychitarian grał w ASOA Valence pięć lat, po czym przeniósł się do innego francuskiego klubu, ASA Issy(inne języki), a następnie w 1995 zakończył piłkarską karierę z powodu guza mózgu i wrócił z rodziną do Erywania. Zmarł w kolejnym roku, kiedy Henrich miał siedem lat[3].

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską Mychitarian rozpoczął w wieku 17 lat w Piuniku Erywań[3] i od razu stał się jednym z liderów zespołu. Pierwszego gola, w armeńskiej Premier-lidze strzelił we wrześniu 2006. Nastoletni Mychitarian po raz pierwszy wyszedł wtedy w podstawowym składzie i już w 18 minucie pokonał bramkarza zespołu Szirak Giumri. W rozgrywkach Premier-ligi sezonu 2009, po pierwszej rundzie, z 11 bramkami prowadził w klasyfikacji strzelców. Zainteresowały się nim kluby takie jak m.in. Lokomotiw Moskwa, Dynamo Kijów, Boca Juniors, czy Olympique Lyon.

Był na testach w Olympique Lyon, ale ostatecznie, w czerwcu 2009 przeszedł do ukraińskiego Metałurha Donieck[5]. Zadebiutował w wygranym 3:0 meczu Ligi Europy z Partyzanem Mińsk i w debiucie od razu strzelił gola. Szybko stał się podstawowym zawodnikiem swojego nowego klubu, koledzy z drużyny wybrali 21-latka na kapitana zespołu. Dzięki dobrym występom w Metałurhu, został także wybrany najlepszym piłkarzem Armenii 2009.

Znów zwrócił na siebie uwagę większych klubów i w sierpniu 2010 został sprzedany do Szachtara Donieck[6][7] za 7,5 mln USD. Podpisał 5-letni kontrakt i podobnie jak w poprzednich klubach wybrał koszulkę z numerem 22[8]. W maju 2012, w głosowaniu kibiców na oficjalnej stronie klubu, został wybrany najlepszym zawodnikiem Szachtara. 19 września 2012 strzelił 2 gole w meczu Ligi Mistrzów przeciwko FC Nordsjælland i został pierwszym Ormianinem, który strzelił gola w Lidze Mistrzów. W sezonie 2012/2013 ustanowił nowy rekord goli zdobytych w jednej rundzie, w ukraińskiej Premier-lidze – strzelił ich 25.

Po sezonie 2012/2013 został zawodnikiem Borussii Dortmund, z którą podpisał kontrakt do 2017. Cena transferu to 27,5 mln euro[9][10]. Jest to najdroższy zawodnik w historii klubu[11].

6 lipca 2016 podpisał czteroletni kontrakt z opcją przedłużenia o kolejny rok z Manchesterem United. Oficjalnie w klubie zadebiutował 7 sierpnia, w wygranym 2:1 meczu o Tarczę Wspólnoty przeciwko Leicester City, zmieniając w 93. minucie spotkania Juana Matę. Swoje pierwsze trafienie dla „Czerwonych Diabłów” zdobył 8 grudnia, w wygranym 2:0 meczu Ligi Europy z Zorią Ługańsk.

24 maja 2017, w finale Ligi Europy z Ajaxem Amsterdam, Mychitarian strzelił bramkę na 2:0, pieczętując triumf w europejskim pucharze.

22 stycznia 2018 został piłkarzem Arsenalu[12]. Po roku kontraktu zawodnik przeniósł się na wypożyczenie do AS Romy.

AS Roma

[edytuj | edytuj kod]

Po nieudanej pierwszej części sezonu rundę wiosenną sezonu 2019/2020 Mychitarian spędził na wypożyczeniu w AS Romie, strzelając 9 goli w 22 meczach. Po sezonie klub zdecydował się go zakontraktować na kolejne sezony.

Inter Mediolan

[edytuj | edytuj kod]

3 czerwca 2022 ogłoszono podpisanie umowy z Interem Mediolan. Zawodnik zdecydował się na transfer ze względu na brak udziału jego poprzedniego zespołu w finałach Ligi Mistrzów w sezonie 2022/2023.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W latach 2006–2010 był zawodnikiem młodzieżowych reprezentacji Armenii: U-17, U-19 i U-21. 14 stycznia 2007 zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Armenii w meczu towarzyskim z Panamą[13][14]. W eliminacjach do mistrzostw Europy w 2012, w których Armenia występowała w grupie B, strzelił najwięcej bramek z całej reprezentacji – 6[15].

W 2016 został kapitanem armeńskiej reprezentacji[16]. W tym samym roku, 29 maja, zagrał w wygranym przez Armenię 7:1 meczu towarzyskim z Gwatemalą w Los Angeles[17]. Wynik meczu oznaczał najwyższe zwycięstwo armeńskiej drużyny narodowej w jej historii, a Mychitarian przyczynił się do jego ustanowienia strzelając hat tricka – pierwsze tego typu osiągnięcie w historii reprezentacji Armenii[18][17].

W marcu 2022 Mychitarian ogłosił zakończenie kariery reprezentacyjnej[19].

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]
(aktualne na 13 lutego 2023)
Klub Sezon Liga Liga Puchar kraju Puchar ligi Europa Inne Suma
Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki Mecze Bramki
Piunik Erywań 2006 Barcragujn chumb 12 1 0 0 – – – 12 1
2007 24 12 0 0 – 4 0 – 28 12
2008 24 6 5 3 – 2 0 – 31 9
2009 10 11 6 2 – – – 16 13
Metałurh Donieck 2009/10 Premier-liha 29 9 2 1 – 6 4 – 37 14
2010/11 8 3 0 0 – – – 8 3
Szachtar Donieck 2010/11 17 3 3 1 – 7 0 – 27 4
2011/12 26 10 4 1 – 6 0 1 0 37 11
2012/13 29 25 5 2 – 8 2 1 0 43 29
Borussia Dortmund 2013/14 Bundesliga 31 9 5 2 – 10 2 – 46 13
2014/15 28 3 6 1 – 7 0 1 1 42 5
2015/16 31 11 5 5 – 15 7 – 51 23
Manchester United 2016/17 Premier League 24 4 3 1 2 0 11 6 1 0 41 11
2017/18 15 1 1 0 1 0 4 1 1 0 22 2
Arsenal 2017/18 11 2 0 0 0 0 6 1 0 0 17 3
2018/19 25 6 0 0 3 0 11 0 - 39 6
2019/20 3 0 0 0 0 0 0 0 - 3 0
AS Roma 2019/20 Serie A 22 9 0 0 - 5 0 - 27 9
2020/21 Serie A 34 13 1 1 - 11 1 - 46 15
2021/22 Serie A 31 5 2 0 - 11 0 - 44 5
Inter Mediolan 2022/23 Serie A 19 1 2 0 - 6 1 1 0 28 2
Ogólnie w karierze 453 144 52 20 6 0 130 25 6 1 649 190

Reprezentacyjne

[edytuj | edytuj kod]
Reprezentacja Kraj Rok Łącznie
Mecze Gole
Armenia Armenia 2007 2 0
Armenia 2008 5 0
Armenia 2009 7 1
Armenia 2010 5 3
Armenia 2011 8 4
Armenia 2012 8 2
Armenia 2013 8 2
Armenia 2014 7 4
Armenia 2015 6 0
Armenia 2016 5 3
Armenia 2017 9 6
Armenia 2018 10 1
Armenia 2019 6 3
Armenia 2020 2 1
Armenia 2021 7 2
Ogólnie 95 32

Sukcesy

[edytuj | edytuj kod]

Piunik Erywań

[edytuj | edytuj kod]

Szachtar Donieck

[edytuj | edytuj kod]

Borussia Dortmund

[edytuj | edytuj kod]

Manchester United

[edytuj | edytuj kod]

AS Roma

[edytuj | edytuj kod]

Inter Mediolan

[edytuj | edytuj kod]

Indywidualne

[edytuj | edytuj kod]

Wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Rekordy

[edytuj | edytuj kod]

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

17 czerwca 2019 Henrich Mychitarian wziął w Wenecji ślub z Betty Wardanian, córką ormiańskiego polityka Mikaela Wardaniana i wnuczką ormiańskiego przedsiębiorcy Hranta Wardaniana(inne języki)[20][21]. 4 marca 2020 urodził się ich syn, Hamlet Mychitarian[22].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b c Henrikh Mkhitaryan. armenianbd.com. [dostęp 2024-09-27]. (ang.).
  2. ↑ To Russia with love for Man Utd’s Mkhitaryan. [w:] Sports [on-line]. vanguardngr.com, 2017-09-26. [dostęp 2024-09-27]. (ang.).
  3. ↑ a b c d e Jonathan Wilson: Henrik Mkhitaryan orchestrates Shakhtar Donetsk's great leap forward. [w:] Sport [on-line]. theguardian.com, 2012-10-22. [dostęp 2024-09-27]. (ang.).
  4. ↑ “This was a disgraceful show, not election” – Henrikh Mkhitaryan’s mother on presidential election of Football Federation of Armenia. en.168.am, 2019-12-23. [dostęp 2024-09-27]. (ang.).
  5. ↑ Талантливый армянин отправился в МетаДон – football.ua.
  6. ↑ UA-Футбол. „Шахтер” приобрел форварда сборной Армении.
  7. ↑ UA-Футбол. Генрих Мхитарян подписал пятилетний контракт с донецким „Шахтером”.
  8. ↑ Новости футбольного клуба «Шахтер» | Официальный сайт ФК «Шахтер» (Донецк) [online], shakhtar.com [dostęp 2017-11-18].
  9. ↑ Wechsel perfekt: Mkhitaryan bekommt Götzes 10. kicker.de, 2013-07-09. [dostęp 2013-12-13]. (niem.).
  10. ↑ Liverpool target Henrikh Mkhitaryan joins Dortmund. bbc.com, 2013-07-09. [dostęp 2013-12-13]. (ang.).
  11. ↑ Szachtar podał kwotę. Mkhitaryan najdroższy w historii BVB. wprost.pl, 2013-07-09. [dostęp 2013-12-13]. (pol.).
  12. ↑ Oficjalnie: Mchitarian Kanonierem, Sanchez w United!. kanonierzy.com, 2018-01-22. [dostęp 2018-01-22]. (pol.).
  13. ↑ Henrikh, the son of Hamlet. panarmenian.net, 2016-07-08. [dostęp 2024-09-28]. (ang.).
  14. ↑ Phil McNulty: Henrikh Mkhitaryan: Liverpool want Shakhtar Donetsk midfielder. [w:] Football [on-line]. bbc.com, 2013-06-18. [dostęp 2024-09-28]. (ang.).
  15. ↑ ELIMINACJE MISTRZOSTW EUROPY. [w:] Podsumowanie [on-line]. pl.soccerway.com. [dostęp 2024-09-28]. (pol.).
  16. ↑ International: Mkhitaryan retires from national duty. [w:] News [on-line]. asroma.com, 2022-03-03. [dostęp 2024-09-28]. (ang.).
  17. ↑ a b Siranush Ghazanchyan: Armenia beat Guatemala 7-1: Mkhitaryan nets hattrick. en.armradio.am, 2016-05-29. [dostęp 2024-09-28]. (ang.).
  18. ↑ Armenia Routs Guatemala 7-1 in Friendly. [w:] Armenia [on-line]. massispost.com, 2016-05-30. [dostęp 2024-09-28]. (ang.).
  19. ↑ Henrikh Mkhitaryan retiring from Armenian national team. [w:] Sport [on-line]. panarmenian.net, 2022-03-03. [dostęp 2024-09-28]. (ang.).
  20. ↑ Lily Waddell: Soccer Star Henrikh Mkhitaryan Marries Fiancée Betty Vardanyan in Venice. mirrorspectator.com, 2019-06-20. [dostęp 2024-09-29]. (ang.).
  21. ↑ This year «Grand Holding» is celebrating the 100th anniversary of Armenian tobacco production. news.am, 2024-09-19. [dostęp 2024-09-29]. (ang.).
  22. ↑ Congrats to Mkhitaryan & his partner on the birth of their child, Hamlet. m.allfootballapp.com. [dostęp 2024-09-29]. (ang.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
skład Inter Mediolan
  • Aktualny na dzień 23 lipca 2024
Królowie strzelców Premier-lihi
1992–2000
2001–2010
2011–2020
od 2021
Piłkarz roku na Ukrainie
Mołod' Ukrainy
Ukraiński Futboł
Komanda
(MVP Premier-lihi)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Henrich_Mychitarian&oldid=74853951”