Filip I Parmeński

Filip I Parmeński
	książę Parmy
Okres	od 1748; do 18 lipca 1765
	Dane biograficzne
Dynastia	Burbonowie parmeńscy
Data urodzenia	15 marca 1720
Data śmierci	18 lipca 1765
Ojciec	Filip V Hiszpański
Matka	Elżbieta Farnese
Żona	Ludwika Elżbieta de France
Dzieci	Izabela Maria Parmeńska,; Ferdynand I Parmeński,; Maria Ludwika Parmeńska
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Filip I Parmeński (ur. 15 marca 1720, zm. 18 lipca 1765) – książę Parmy w latach 1748-1765. Czwarty syn Filipa V, króla Hiszpanii, i Elżbiety Farnese, księżniczki parmeńskiej.

Wychował się w Madrycie, jako dziecko bardziej interesowała go muzyka i sztuka niż polityka. Jego matka pochodziła z rodziny Farnese, która od kilku pokoleń rządziła Parmą, Piacenzą i Guastalla. W latach 1731–1736 księstwo było rządzone przez jego starszego brata Karola, ale ten wymienił je z Austrią (po wojnie o sukcesję polską) na Sycylię. 12 lat później, w 1748 na mocy pokoju z Akwizgranu, Austria utraciła księstwo i Filip został nowym księciem i założycielem nowej dynastii Burbonów parmeńskich (fr. de Bourbon-Parma).

Księstwo było zrujnowane przez wieloletnią wojnę. W 1759 Filip mianował Francuza Guillaume Du Tillot ministrem ekonomii, żeby ten przywrócił dostatek. Filip był oświeconym władcą, dbał o edukację i filozofię, przyciągał osobistości epoki jak np. Étienne de Condillac.

Zmarł niespodziewanie w 1765, w Alesandrii, podczas podróży do Hiszpanii, w której towarzyszył swojej córce – Marii Ludwice. Maria Ludwika jechała do Hiszpanii, aby poślubić infanta Karola.

Małżeństwo i potomstwo

25 października 1739 Filip poślubił swoją kuzynkę – Marię Ludwikę Elżbietę, córkę króla Francji – Ludwika XV i Marii Leszczyńskiej. Para miała troje dzieci: