Przejdź do zawartości

Danny Trejo

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Danny Trejo
Ilustracja
Danny Trejo (2024)
Data i miejsce urodzenia

16 maja 1944
Los Angeles

Zawód

aktor, producent

Współmałżonek

Debbie Shreve (1997–2009; rozwód)

Lata aktywności

od 1985

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Danny Trejo[1] (ur. 16 maja 1944 w Los Angeles) – amerykański aktor charakterystyczny i producent filmowy meksykańskiego pochodzenia. Często występuje w filmach Roberta Rodrigueza[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata

[edytuj | edytuj kod]

Dan Trejo urodził się w Echo Park, dzielnicy Los Angeles[3], jako syn Alice (z domu Rivera) i Dionisia „Dana” Trejo, pracownika budowlanego​[4]. Jego rodzina była pochodzenia meksykańskiego[5]. Jest kuzynem reżysera Roberta Rodrigueza, choć Trejo i Rodriguez nie wiedzieli o tym, gdy kręcili Desperado (1995)[6].

Dorastał w niesprzyjającym środowisku. W młodości był uzależniony od narkotyków. Według niego samego, w wieku ośmiu lat zetknął się z marihuaną, a w wieku dwunastu lat był już uzależniony od heroiny, nadużywał też alkoholu[7]. Często popadał w konflikty z prawem i jako nieletni przebywał w zakładach poprawczych, a następnie licznych zakładach karnych w Kalifornii[7]. Spędził ogółem 11 lat w więzieniu za rozbój i przestępstwa narkotykowe. Zmienił swoje życie dzięki programowi 12 kroków. Według niego, zresocjalizował się dzięki religii i w 1969 roku wyszedł z więzienia na zwolnienie warunkowe[7]. W międzyczasie zdobył tytuły bokserskie i stał się mistrzem wagi półśredniej w więzieniu San Quentin[8].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

Po opuszczeniu zakładu karnego skończył z nałogami i pracował jako opiekun młodzieży uzależnionej od narkotyków. W 1985 roku trafił przypadkiem na plan filmowy, gdy nastoletni pacjent poprosił go o wsparcie w związku z problemami z kokainą podczas kręcenia dramatu sensacyjno-przygodowego Andrieja Konczałowskiego Uciekający pociąg (Runaway Train)[9]. Scenarzysta filmu Edward Bunker, znał Trejo z umiejętności bokserskich z więzienia San Quentin[10], stąd zaoferował mu 320 dolarów dziennie za lekcje boksu dla Erica Robertsa. Reżyser Konczałowski zaangażował go do pracy jako statystę w scenach więziennych i postanowił zaoferować mu niewielką rolę boksera. Trejo następnie zaczął pojawiać się w wielu innych filmach, na ogół niskobudżetowych filmach akcji klasy B, zwykle jako czarny charakter – twardy przestępca lub złoczyńca, ze względu na charakterystyczny wygląd „twardziela”, w tym długie włosy, groźny wyraz twarzy i liczne tatuaże[7]. Do 2020 roku grane przez niego postaci zostały „zabite” w 65 filmach, pobijając tym samym rekord w kinematografii[11].

Początkowo głównie statystował lub grał w epizodach, a pierwszą drugoplanową postać złoczyńcy wymienioną z imienia zagrał w filmie Życzenie śmierci 4 z 1987 roku[7]. Przełom w jego karierze przyszedł w 1995 roku, gdy pojawił się w filmach Gorączka oraz Desperado, który zapoczątkował jego długoletnią współpracę z Robertem Rodriguezem. Większą rolę zagrał także w jego horrorze Od zmierzchu do świtu[7]. Dzięki tym filmom stał się znanym aktorem epizodycznym, o utrwalonym wizerunku ekranowym. Kolejnym przełomem była po raz pierwszy rola pozytywnego głównego bohatera o przezwisku Maczeta w serii filmów zapoczątkowanej w 2010 roku przez film o tym tytule[11]. Swój wizerunek eksploatował także w filmach dla dzieci, jak Muppety: Poza prawem. Do 2019 roku zagrał role w około 400 filmach[7].

Jego wizerunek był wykorzystany też w grach: Def Jam: Fight for NY (2004) jako żołnierz po stronie Crow, dodatku do gry Call of Duty: Black Ops (2010) - Call of the Dead i Fallout: New Vegas (2010) jako Raul Alfonso Tejada. Był też częścią interaktywnego samouczka w grze The Fight. W 2015 wystąpił w teledysku do utworu Repentless zespołu Slayer.

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Zamieszkał w San Fernando Valley. 12 grudnia 1997 ożenił się z Debbie. Ma trójkę dzieci: dwóch synów - Danny'ego Boya (ur. 1981) i Gilberta (ur. 8 marca 1988) oraz córkę Danielle Reynę (ur. 14 czerwca 1990). W 2009 żona złożyła pozew o rozwód.

Został właścicielem kilku przedsięwzięć w branży spożywczej i gastronomicznej; od stycznia 2016 obejmowały one restaurację taco na La Brea Avenue w Los Angeles, jego własne marki piwa, kawy i różne towary, w tym kanapki z lodów.

Wybrana filmografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Danny Trejo. TV.com. [dostęp 2016-11-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-27)]. (ang.).
  2. ↑ Danny Trejo. Rotten Tomatoes. [dostęp 2016-11-26]. (ang.).
  3. ↑ Lewis Beale (2007-05-09): He ain't that bad. „Daily News”. [dostęp 2016-01-21]. (ang.).
  4. ↑ Danny Trejo Biography (1944–). Film Reference. [dostęp 2016-01-21]. (ang.).
  5. ↑ Danny Trejo – What Nationality Ancestry. Ethnicity of Celebs. [dostęp 2021-06-12]. (ang.).
  6. ↑ Helen Barlow (2010-11-11): Robert Rodriguez and Danny Trejo cutting a short story long. The New Zealand Herald. [dostęp 2016-01-21]. (ang.).
  7. ↑ a b c d e f g Marta Górna: Zaliczyłem odsiadki w całej Kalifornii. Kiedy zapytali, czy mogę zagrać więźnia, powiedziałem: "Spróbuję". „Gazeta Wyborcza”, 5 listopada 2019. [dostęp 2021-06-13].
  8. ↑ Danny Trejo Bio. „TV Guide”. [dostęp 2016-01-21]. (ang.).
  9. ↑ Lisa Marks (2012-12-06): Danny Trejo: 'I went to the hole looking at three gas-chamber offences'. „The Guardian”. [dostęp 2019-01-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-02-20)]. (ang.).
  10. ↑ Scott Bowles (2010-09-03): 'Machete' star Danny Trejo is an illustrated man, in many ways. „USA Today”. [dostęp 2016-11-26]. (ang.).
  11. ↑ a b Marta Górna: Śmierć na 65 sposobów. Danny Trejo najczęściej zabijanym na ekranie aktorem w Hollywood. wyborcza.pl, 11 lutego 2020. [dostęp 2021-06-13].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Danny_Trejo&oldid=74752817”