Przejdź do zawartości

Droga krajowa nr 17 (Polska)

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z DK17)
GP17
Początek drogi

Majdan S17 E372

Koniec drogi

Granica Hrebenne

Długość

306 km

Województwa

mazowieckie,
lubelskie

Zdjęcie
Al. Jana Pawła II w Zamościu, będąca częścią DK17
Al. Jana Pawła II w Zamościu, będąca częścią DK17

Droga krajowa nr 17droga krajowa klasy GP (ruch główny przyspieszony)[1] oraz klasy S[1][a] we wschodniej części Polski przebiegająca południkowo od wschodnich granic Warszawy (okolica Starej Miłosny i Zakrętu) do drogowego przejścia granicznego Polski z Ukrainą w Hrebennem przez województwa mazowieckie oraz lubelskie. Nazywana jest Szosą Lubelską[2]. Łączy również aglomeracje warszawską oraz lubelską. Jej długość to ok. 306 km.

W całości jest polską częścią europejskiego szlaku E372 utworzonego w 1996 roku.

Na odcinku od węzła Kurów-Zachód do węzła Piaski-Wschód (71 km) przebiega wraz z drogą ekspresową S12, z którą tworzy główną oś transportową województwa lubelskiego.

Historia numeracji

[edytuj | edytuj kod]

Na przestrzeni lat trasa posiadała różne oznaczenia:

Numer Przebieg Lata obowiązywania Źródło Uwagi
8 (Warszawa) MiłosnaMoszczankaLublinZamośćBełżecŻółkiew 1920 – lata 30. Ustawa z dnia 10 grudnia 1920 o budowie i utrzymaniu dróg publicznych w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz.U. z 1921 r. nr 6, poz. 32)
9 lata 30. – 1952 Mapa samochodowa Polski (stan dróg) na rok 1939/40, Warszawa
14 E81 WarszawaZakrętKołbielGarwolinRykiKurów – Lublin – ŚwidnikPiaski – Zamość – Tomaszów Lubelski – Bełżec – Hrebenne 1952 – 1985
  1. po latach 60. krajowa numeracja utajona – nie umieszczana na mapach oraz drogowskazach
  2. brak możliwości przekraczania ówczesnej granicy polsko-radzieckiej
17 E372 (Warszawa) Zakręt – Garwolin – Ryki – Kurów – Lublin – Piaski – Krasnystaw – Zamość – Tomaszów Lubelski – BełżecHrebennegranica państwa od 1985 z późniejszymi zmianami
  • Uchwała nr 192 Rady Ministrów z dnia 2 grudnia 1985 r. w sprawie zaliczenia dróg do kategorii dróg krajowych (M.P. z 1986 r. nr 3, poz. 16)
  • Mapa samochodowa Polski 1:700 000. Wyd. 1. Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1996/1997. ISBN 83-904373-2-5.
  • Mapa samochodowa Polski 1:700 000. Wyd. II zmienione i poprawione. Szczecin: Wydawnictwo Kartograficzne KOMPAS, 1997/1998. ISBN 83-904373-3-3.
  • Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie ustalenia wykazu dróg krajowych i wojewódzkich (Dz.U. z 1998 r. nr 160, poz. 1071) – wykaz dróg krajowych przed rokiem 2000
  • Zarządzenie nr 6 Generalnego Dyrektora Dróg Publicznych z dnia 9 maja 2000 r. w sprawie nowych numerów dróg krajowych
    (wykaz dróg w archiwum Rzeczpospolitej Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji)
  1. od połowy lat 90. część trasy europejskiej E372
  2. lokalne zmiany przebiegu spowodowane oddawaniem do ruchu odcinków drogi ekspresowej S17

Historia budowy

[edytuj | edytuj kod]

W jej skład wchodzą: na odcinku Warszawa-Piaski trakt uściługski zbudowany w latach 1832–1835 przez Franciszka Christianiego, na odcinku Piaski-Tomaszów Lubelski szosa lubelsko-tomaszowska – odcinek Piaski-Zamość został zbudowany w latach 1834–1835 przez Macieja Bajera, do Tomaszowa Lubelskiego został przedłużony w latach 40. XIX wieku[3]. Do lat osiemdziesiątych XX wieku trasa wraz z dzisiejszą drogą krajową nr 7 miała oznaczenie E81 (GdańskElblągWarszawaLublinZamośćHrebenne).

28 kwietnia 2008 do użytku została oddana 2-kilometrowa obwodnica Hrebennego. Jej budowa trwała od lipca 2006 roku do stycznia 2008 i pochłonęła 35 mln zł[4].

Droga ekspresowa S17

[edytuj | edytuj kod]
 Osobny artykuł: Droga ekspresowa S17 (Polska).
 Osobny artykuł: Obwodnica Lublina.

W przyszłości rolę drogi krajowej nr 17 ma zająć droga ekspresowa S17.

Istniejące odcinki S17 (połączone w jeden ciąg)

[edytuj | edytuj kod]
  • Węzeł Lubelska – Garwolin – dwujezdniowa (odcinek między węzłami Lubelska – Wiązowna trzypasmowa) droga ekspresowa o długości 20 km. Odcinek oddano w lipcu 2020 roku, od 22 grudnia 2020 odcinek zaliczono do drogi ekspresowej.
  • Obwodnica Garwolina – dwujezdniowa droga ekspresowa o długości 12,8 km omijająca miasto od zachodu, oddana do użytku 26 września 2007 roku.
  • obwodnica Garwolina – koniec obwodnicy Gończyc ok. 12,2 km, oddana do użytku w 2019;
  • koniec obwodnicy Gończyc – granica województw mazowieckiego i lubelskiego ok. 13 km, oddana do użytku w 2019;
  • granica województw lubelskiego i mazowieckiego – Skrudki ok. 20,2 km, oddana do użytku w 2019;
  • SkrudkiKurów Zachód – dwujezdniowa droga ekspresowa o długości 13,2 km, oddana do użytku 19 czerwca 2019;
  • Kurów-Zachód – Piaski-Wschód (odcinek wspólny z S12) – dwujezdniowa droga ekspresowa o długości 71 km, w skład której wchodzi północna i wschodnia Obwodnica Lublina. Na ten odcinek składają się następujące fragmenty oddawane do użytku w różnych terminach:
    • Kurów-Zachód – Jastków (23 km) – fragment budowany w latach 2011–2013 przez spółkę „Mota Engil”, oddany do użytku 28 maja 2013 roku[5].
    • Jastków – Lublin-Sławinek (8 km) – fragment budowany w latach 2011–2014 przez spółkę „Budimex”, oddany do użytku 25 września 2014 roku ze względu na problemu z osiadaniem gruntu w dolinie rzeki Ciemięgi.
    • Lublin-Sławinek – Lublin-Rudnik (10 km) – północna obwodnica Lublina, budowana w latach 2011–2014 przez hiszpańską spółkę „Dragados”. Odcinek wspólny zarówno z S12, jak i z S19. Pierwotny termin otwarcia to 5 grudnia 2013 roku, następnie sierpień 2014[6], oddana do użytku 31 października 2014 roku.
    • Lublin-Rudnik – Lublin-Felin (13 km) – wschodnia obwodnica Lublina, budowana w latach 2011–2014 przez hiszpańską spółkę „Dragados”, oddana do użytku 15 października 2014 roku.
    • Lublin-Felin – Piaski-Zachód (13 km) – przebudowa dwujezdniowej drogi krajowej klasy GP na drogę ekspresową w latach 2010–2013 przez spółkę „Budimex”, oddana do użytku 11 lipca 2013 roku[6].
    • Piaski-Zachód – Piaski-Wschód (4 km) – obwodnica Piask omijająca miasto od północy budowana była w latach 2002–2004, jednak wówczas oznaczono ją jako dwujezdniowa droga krajowa klasy GP, oznaczenie jako droga ekspresowa nastąpiło 11 lipca 2013 roku.

Odcinki S17 w realizacji

[edytuj | edytuj kod]
  • Zamość Wschód – Tomaszów Lubelski Północ (Projektowanie)
  • Tomaszów Lubelski Północ – Tomaszów Lubelski Południe (II etap)
  • Tomaszów Lubelski Południe – Hrebenne (początek obwodnicy) (Projektowanie)

Odcinki S17 w przetargu na wykonanie

[edytuj | edytuj kod]
  • Piaski Wschód – Łopiennik
  • Krasnystaw Północ – Zamość Sitaniec

Odcinki S17 planowane

[edytuj | edytuj kod]
  • Łopiennik – Krasnystaw Północ
  • Zamość Sitaniec – Zamość Wschód

Ważniejsze miejscowości położone przy 17

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad: Zarządzenie nr 34 Generalnego Dyrektora Dróg Krajowych i Autostrad z dnia 3 października 2017 r. w sprawie klas istniejących dróg krajowych. gddkia.gov.pl. [dostęp 2017-10-22]. (pol.).
  2. Warszawa: Atlas aglomeracji 1:20 000. Wyd. pierwsze. Warszawa: Polskie Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, 1996. ISBN 83-7000-086-X.
  3. Walec wylądował na Litewskim :: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad - Serwis informacyjny [online], gddkia.gov.pl [dostęp 2021-03-15] (pol.).
  4. Obwodnica Hrebennego otwarta.
  5. Kolejny odcinek S17 oddany do użytku :: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad – Serwis informacyjny [online], gddkia.gov.pl [dostęp 2017-11-22] (pol.).
  6. a b Paweł Puzio: Obwodnicą Lublina pojedziemy po kawałku. dziennikwschodni.pl, 11 lipca 2014. [dostęp 2014-07-12].