Cytochromy

Cytochromy – grupa białek uczestniczących w transporcie elektronów w procesie fosforylacji oksydacyjnej. W mikrosomach cytochrom P450 uczestniczy w procesie metabolizmu ksenobiotyków.

W cytochromach funkcję grupy prostetycznej pełni hem lub jego analogi^[1].

Cytochromy łańcucha oddechowego według wzrastającego potencjału oksydoredukcyjnego E₀^[1]^[2]:

cytochrom b, E₀ = 0,07 V
cytochrom c₁, E₀ = 0,23 V
cytochrom c, E₀ = 0,25 V
Oksydaza cytochromu Oksydaza cytochromowa^[1] (cytochrom a + a3)^[2], zbudowana z 2 podjednostek cytochromu a (E₀ = 0,29 V) i 4 podjednostek cytochromu a₃ (E₀ = 0,55 V)^[2].

Oksydaza cytochromowa jest końcowym elementem przenoszenia elektronów w łańcuchu oddechowym. Jako jedyny cytochrom jest ona podatna na zablokowanie w wyniku wiązania z inhibitorami, którymi są np. tlenek węgla, cyjanki i azydki. W pozostałych cytochromach wszystkie wiązania koordynacyjne atomu żelaza są wykorzystane i nie może on związać się z inhibitorem^[2].

Zobacz też

Przypisy

↑ ^a ^b ^c LubertL. Stryer LubertL., Biochemia, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986, s. 573–575, ISBN 83-01-00140-2 .
↑ ^a ^b ^c ^d EdwardE. Bańkowski EdwardE., Biochemia. Podręcznik dla studentów uczelni medycznych, wyd. 4, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 73–74, ISBN 978-83-66548-05-3, OCLC 1183375002 .

[Stryer-1] LubertL. Stryer LubertL., Biochemia, wyd. 1, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986, s. 573–575, ISBN 83-01-00140-2 .

[B-2] EdwardE. Bańkowski EdwardE., Biochemia. Podręcznik dla studentów uczelni medycznych, wyd. 4, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 73–74, ISBN 978-83-66548-05-3, OCLC 1183375002 .

[1]

[2]