Przejdź do zawartości

Inhibitor

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Inhibitor (łac. inhibitio – powstrzymanie)[1]substancja chemiczna, która powoduje zmniejszenie szybkości reakcji chemicznej[2]. Proces ten nazywa się inhibicją. Inhibitorem można nazwać zarówno substancję powodującą spowolnienie lub zatrzymanie reakcji niekatalizowanej, jak i substancję obniżającą aktywność katalizatora w reakcji katalizowanej. Ponieważ w przeciwieństwie do katalizatorów, inhibitory mogą ulegać zużyciu w trakcie reakcji, nazywanie ich ujemnymi katalizatorami jest niezalecane[3]. Odwrotnym działaniem do inhibitora charakteryzuje się inicjator.

Inhibitory korozji to substancje, które już w niewielkim stężeniu powodują spowolnienie lub zatrzymanie korozji metali lub ich stopów.

W biologii istotne są inhibitory enzymów, zwane również truciznami enzymów.

Ze względu na mechanizm działania na enzym dzieli się je na:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]
  • metoda VCI (ang. Vapor/Volatile Corrosion Inhibitor) – metoda zabezpieczenia metali przed korozją za pomocą lotnych inhibitorów korozji

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Władysław Kopaliński, inhibicja, [w:] Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych [online] [dostęp 2014-03-13] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-02].
  2. Leksykon naukowo-techniczny, Jolanta Iwańska (red.) i inni, wyd. 5, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2001, s. 336, ISBN 83-204-2571-9.
  3. Inhibitor, [w:] A.D. McNaught, A. Wilkinson, Compendium of Chemical Terminology (Gold Book), S.J. Chalk (akt.), International Union of Pure and Applied Chemistry, wyd. 2, Oxford: Blackwell Scientific Publications, 1997, DOI10.1351/goldbook.I03035, ISBN 0-9678550-9-8 (ang.).