Przejdź do zawartości

Carlos Delfino

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Carlos Delfino
Ilustracja
Delfino w barwach Milwaukee Bucks.
Consultinvest VL Pesaro
rzucający obrońca/niski skrzydłowy
Pełne imię i nazwisko

Carlos Francisco Delfino

Pseudonim

Frenchie

Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1982
Santa Fe

Obywatelstwo

argentyńskie / włoskie

Wzrost

198 cm

Masa ciała

104 kg

Kariera
Aktywność

od 1998

Draft

2003, numer: 25
Detroit Pistons

Strona internetowa

Carlos Francisco Delfino (ur. 29 sierpnia 1982 w Santa Fe) – argentyński koszykarz, mistrz olimpijski, występujący na pozycjach rzucającego obrońcy lub niskiego skrzydłowego, obecnie zawodnik Consultinvest VL Pesaro.

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Argentyna

[edytuj | edytuj kod]

Delfino swoją karierę rozpoczął w drużynie Olimpia de Venado Tuerto w sezonie 1998/99. Po zaledwie roku gry przeniósł się do Union Santa Fe, gdzie też spędził tylko rok i został wypatrzony przez skautów drużyn włoskich.

Włochy

[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sezon we Włoszech rozegrał w barwach Viola Reggio Calabria. Grając niespełna 21 minut na mecz zdobywał średnio 8,8 punktu, 2,5 zbiórki i 1,9 przechwytu. Najlepsze spotkanie rozegrał w drugim występie przeciwko Scavolini Pesaro. Zdobył w nim 25 punktów. W 19 z 24 rozegranych spotkań trafiał przynajmniej raz za trzy punkty. Drugi sezon miał jeszcze lepszy. Grał ponad 30 minut na mecz, zdobywając średnio 13,5 punktu, 5,1 zbiórki i 2,4 przechwytu.

Tak dobra gra przyczyniła się do transferu do Skipperu Bolonia. Tam w zaledwie trzecim meczu sezonu wywalczył sobie miejsce w pierwszej piątce. W drużynie z Bolonii grał przez dwa sezony. W pierwszym zdobywał średnio 9,2 punktu i 6,0 zbiórek. Drugi był podobny do pierwszego. Poprawił się w punktach, podnosząc swoje zdobycze do 11,2 punktu i dołożył do tego 5,3 zbiórek.

Detroit Pistons wybrali Delfino już w drafcie 2003, ale jako że on miał jeszcze ważny kontrakt ze Skipperem Bolonia, to zdecydował się zostać na jeszcze jeden rok w Europie. Pierwszego sezonu w NBA Delfino nie może jednak zaliczyć do udanych. Trafił do Pistons, którzy bronili tytułu mistrzowskiego i trudno było mu się przebić do składu u trenera Larry'ego Browna, który znany jest z tego, że nie lubi grać niedoświadczonymi zawodnikami. Dodatkowo sprawę utrudniła mu kontuzja kolana, która wykluczyła go z gry na 3 miesiące. W swoich debiutanckich rozgrywkach Delfino rozegrał 30 spotkań, zdobywając średnio 3,9 punktu, 1,8 zbiórki i 1,3 asysty. Nie znalazł się w składzie na play-offy, w których Pistons doszli do finału NBA, przegrywając w nim 3:4 z San Antonio Spurs.

W drugim sezonie jego średnia minut nie wzrosła, ale był za to jednym z ważniejszych rezerwowych w drużynie. Zagrał w 68 meczach, zdobywając średnio 3,6 punktu i 1,7 zbiórki na mecz. Był zmiennikiem Tayshauna Prince'a i Richarda Hamiltona. W trzecim sezonie zagrał we wszystkich 82 spotkaniach. Zdobywał w nich średnio 5,2 punktu i 3,2 zbiórki na mecz.

15 czerwca 2007 został wymieniony przez Detroit Pistons do Toronto Raptors. W zamian za niego Pistons dostali wybory w drafcie 2009 i 2011[1]. Wybrali w nich Jonasa Jerebko i Kyle'a Singlera.

Sezon rozegrany w Raptors był najlepszym w jego wykonaniu do tego momentu kariery. Zdobywał średnio 9,0 punktów na mecz i zbierał 4,4 piłki. Zdecydowanie poprawił się w rzutach za trzy punkty, trafiając 38.2% takich prób. Po sezonie zdecydował się jednak nie przedłużać umowy z drużyną z Kanady i wrócił do Europy.

W lecie 2008, Delfino podpisał trzyletni kontrakt z rosyjską drużyną Chimki Moskwa. Został wtedy jednym z najlepiej zarabiających zawodników, otrzymując kontrakt w wysokości 10 milionów dolarów. Odrzucił wtedy też ofertę ze strony Raptors, którzy oferowali mu przedłużenie umowy za 4 miliony dolarów rocznie[2].

W ich barwach rozegrał łącznie 36 meczów, zarówno w lidze rosyjskiej, jak i w pucharze Eurocup. Zdobywał w nich średnio 11,0 punktów, 3,3 zbiórki i 2,4 asysty w trakcie 24,4 minut gry. Trafiał też z bardzo wysoką skutecznością w rzutach za trzy punkty - 39.6%. Po sezonie rozwiązał kontrakt z Chimkami i wrócił do NBA.

Powrót do NBA

[edytuj | edytuj kod]

W lipcu 2009 Toronto Raptors skorzystali z zapisu w umowie Delfino i automatycznie przedłużyli o 3 lata kontrakt o wartości 10 milionów dolarów[3]. Szybko, bo już 17 sierpnia wymienili go do Milwaukee Bucks razem z Roko Ukiciem w zamian za Amira Johnsona i Sonny Weemsa[4].

W barwach Milwaukee Bucks Delfino rozegrał trzy najlepsze sezony w NBA. Został stałym graczem pierwszej piątki i regularnie zdobywał dla drużyny ponad 10 punktów na mecz. Sprawdził się też w play-off w 2010 roku, gdy Bucks grający bez Andrew Boguta przegrali dopiero po 7 meczach z Atlanta Hawks.

13 sierpnia 2012 zdecydował się na podpisanie kontraktu z Houston Rockets jako wolny agent[5]. 30 czerwca 2013 Delfino został zwolniony przez Rockets[6].

17 lipca 2013 Delfino powrócił do Bucks, podpisując z nimi kontrakt[7]. Z powodu kontuzji nie zagrał w żadnym z meczów w sezonie 2013/14[8]. 26 sierpnia 2014 wraz z Mirosławem Radulicą i wyborem w drugiej rundzie draftu 2015 został wytransferowany do Los Angeles Clippers w zamian za Jareda Dudleya i zastrzeżony wybór w pierwszej rundzie draftu 2017[9]. Jednak już trzy dni później Clippers rozwiązali z nim kontrakt[10].

27 września 2017 został zawodnikiem hiszpańskiego Baskonia Vitoria Gasteiz[11]. 27 lutego 2019 podpisał kolejną w karierze umowę z Consultinvest Bolonia (Fortitudo)[12].

7 lipca 2020 zawarł kontrakt z włoskim Consultinvest VL Pesaro[13].

Reprezentacja

[edytuj | edytuj kod]

Delfino był członkiem drużyny juniorskiej, która zdobyła brązowy medal na mistrzostwach świata do 21 lat w 2001 roku. W 2004 roku zdobył złoty medal olimpijski na igrzyskach w Atenach. Cztery lata później zdobył brązowy medal igrzysk w Pekinie.

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Stan na 8 lipca 2020, na podstawie[14][15][16], o ile nie zaznaczono inaczej.

Klubowe

[edytuj | edytuj kod]

Statystyki

[edytuj | edytuj kod]
Legenda
M Mecze S5 Pierwsza piątka MPG Minuty na mecz
FG% Celność rzutów z pola 3P% Celność rzutów „za 3” FT% Celność rzutów wolnych
RPG Zbiórki na mecz APG Asysty na mecz SPG Przechwyty na mecz
BPG Bloki na mecz PPG Punkty na mecz

Stan na koniec sezonu 2013/14

Europa

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2000/01 Reggio Calabria 24 0 20,6 46,1% 34,7% 64,3% 2,5 1,0 1,9 0,1 8,8
2001/02 Reggio Calabria 31 0 30,8 45,4% 28,8% 79,0% 5,1 1,7 2,4 0,4 13,5
2002/03 Skipper Bolonia 54 0 28,0 40,7% 30,0% 73,3% 6,3 1,4 1,8 0,3 10,0
2003/04 Skipper Bolonia 64 0 28,0 41,7% 32,8% 73,3% 5,4 1,7 1,7 0,1 11,3
2008/09 Chimki Moskwa 36 0 24,4 42,6% 39,6% 77,0% 3,3 2,4 1,2 0,2 11,0
Razem 209 0 27,0 42,6% 32,9% 74,1% 4,9 1,7 1,8 0,2 11,0

Na podstawie Basketball-Reference.com (ang.)

Sezon regularny

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2004/05 Detroit 30 4 15,3 35,9% 25,7% 57,5% 1,8 1,3 0,7 0,2 3,9
2005/06 Detroit 68 1 10,7 40,3% 33,3% 67,2% 1,7 0,6 0,3 0,2 3,6
2006/07 Detroit 82 1 16,7 41,5% 33,3% 78,7% 3,2 1,1 0,6 0,1 5,2
2007/08 Toronto 82 0 23,5 39,7% 38,2% 74,4% 4,4 1,8 0,8 0,1 9,0
2009/10 Milwaukee 75 66 30,4 40,8% 36,7% 78,2% 5,3 2,7 1,1 0,3 11,0
2010/11 Milwaukee 49 40 32,4 39,0% 37,0% 80,0% 4,1 2,3 1,6 0,2 11,5
2011/12 Milwaukee 54 53 28,5 40,2% 36,0% 79,2% 3,9 2,3 1,5 0,2 9,0
2012/13 Houston 67 5 25,2 40,5% 37,5% 85,7% 3,3 2,0 1,0 0,1 10,6
Razem 507 170 22,8 40,1% 36,5% 75,8% 3,6 1,7 0,9 0,2 8,1

Play-offy

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2006 Detroit 8 0 4,0 16,7% 50,0% 100,0% 0,5 0,3 0,1 0,0 0,6
2007 Detroit 16 0 8,4 40,5% 18,8% 66,7% 1,3 0,5 0,3 0,1 2,3
2008 Toronto 5 0 24,2 40,5% 26,7% 90,0% 4,8 2,2 0,8 0,0 8,6
2010 Milwaukee 7 7 32,3 35,6% 40,5% 75,0% 4,0 2,6 0,7 0,3 10,0
2013 Houston 5 0 24,0 37,5% 35,5% 100,0% 2,4 2,0 0,6 0,2 9,0
Razem 41 7 15,5 37,3% 33,7% 84,6% 2,2 1,2 0,4 0,1 4,9

Reprezentacja

[edytuj | edytuj kod]
Sezon Drużyna M S5 MPG FG% 3P% FT% RPG APG SPG BPG PPG
2004 Argentyna 17 0 18,8 39,3% 23,2% 85,4% 2,3 1,6 0,8 0,0 8,5
2006 Argentyna 9 0 18,8 47,0% 41,2% 62,5% 5,1 1,7 1,3 0,1 9,0
2007 Argentyna 12 0 30,4 35,0% 31,3% 69,4% 5,8 3,1 2,1 0,0 13,5
2008 Argentyna 11 0 26,0 45,3% 42,2% 66,7% 5,0 1,6 1,6 0,3 12,6
2010 Argentyna 9 0 36,3 45,5% 38,6% 77,6% 4,7 2,8 2,0 0,3 20,6
2011 Argentyna 9 0 29,2 43,8% 33,3% 70,6% 5,0 2,1 1,8 0,1 12,6
2012 Argentyna 8 0 31,6 46,8% 35,2% 65,2% 3,8 1,6 0,9 0,1 15,3
Razem 75 0 26,4 42,4% 34,7% 73,7% 4,3 2,1 1,5 0,1 12,6

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Associated Press: Pistons trade guard Delfino to Raptors for second-round picks. espn.com, 16 czerwca 2007. [dostęp 2012-08-14]. (ang.).
  2. Julian Mozo: Carlos Delfino’s options. raptorsrepublic.com, 17 lipca 2009. [dostęp 2012-08-14]. (ang.).
  3. Raptors Extend Qualifying Offer To Delfino. nba.com, 16 czerwca 2009. [dostęp 2012-08-14]. (ang.).
  4. Matt Moore: Raptors Trade Carlos Delfino, Roko Ukic to Bucks for Amir Johnson. aolnews.com, 17 sierpnia 2009. [dostęp 2012-08-14]. (ang.).
  5. Piotr Zarychta: Zdrowy Bynum podda się operacji. 2takty.com, 14 sierpnia 2012. [dostęp 2012-08-14]. (pol.).
  6. Houston Rockets waive Aaron Brooks and Carlos Delfino. insidehoops.com. [dostęp 2014-03-23]. (ang.).
  7. Bucks Sign Free Agent Guard-Forward Carlos Delfino. nba.com. [dostęp 2014-03-25]. (ang.).
  8. Sources: Hawks, Bucks given Disabled Player Exceptions. sports.yahoo.com. [dostęp 2014-05-11]. (ang.).
  9. Clippers Acquire Carlos Delfino and Miroslav Raduljica. nba.com. [dostęp 2014-09-25]. (ang.).
  10. Clippers Waive Carlos Delfino And Miroslav Raduljica. nba.com. [dostęp 2014-09-25]. (ang.).
  11. Carlos Delfino (ex Boca Jrs) signs at Baskonia. eurobasket.com. [dostęp 2017-09-27]. (ang.).
  12. Delfino is back at Fortitudo Bologna. latinbasket.com. [dostęp 2019-02-28]. (ang.).
  13. Pesaro adds Delfino to their roster. latinbasket.com. [dostęp 2020-07-08]. (ang.).
  14. Profil na archive.fiba.com. archive.fiba.com. [dostęp 2016-11-17]. (ang.).
  15. Profil na euroleague.net. euroleague.net. [dostęp 2016-11-17]. (ang.).
  16. Profil na realgm.com. realgm.com. [dostęp 2016-11-17]. (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]