Przejdź do zawartości

Bjarke Ingels

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Bjarke Ingels
Ilustracja
Bjarke Ingels (2019)
Imię i nazwisko

Bjarke Bundgaard Ingels

Data i miejsce urodzenia

2 października 1974
Kopenhaga

Narodowość

duńska

Alma Mater

Królewska Duńska Akademia Sztuk

Dziedzina sztuki

architektura

Multimedia w Wikimedia Commons

Bjarke Bundgaard Ingels (ur. 2 października 1974 w Kopenhadze[1]) – duński architekt, założyciel Bjarke Ingels Group (BIG). W 2011 został ogłoszony Innowatorem Roku w Architekturze przez The Wall Street Jornual[2], a w 2016 magazyn TIME umieścił go na liście 100 Najbardziej Wpływowych Ludzi[3].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Wczesne życie

[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w Kopenhadze 2 października 1974 roku w rodzinie inżyniera i dentystki, ma dwójkę rodzeństwa[4]. W młodości podejmował się różnych prac m.in. rozwożenia gazet, sprzedawania hot dogów, sprzątania na dworcu czy pracy w hospicjum[5].

VM Houses

Od najmłodszych lat wykazywał zainteresowanie rysowaniem, chciał zostać rysownikiem komiksów. W 1993 roku zaczął studiować architekturę w Królewskiej Duńskiej Akademii Sztuk Pięknych w celu nauki rysunku. Wtedy także szczerze zainteresował się architekturą[6]. W 1996 studiował architekturę także na uniwersytecie w Barcelonie w ramach programu Erasmus[7]. W 1999 roku ukończył studia[8]. Podczas studiów wraz z czterema innymi studentami pracował nad projektem kampusu uniwersyteckiego w Barcelonie. Ich projekt został zakwalifikowany do finału, studenci otrzymali 90 tysięcy dolarów na dokończenie projektu, wkrótce wynajęli biuro i podjęli dalsze prace, jednak ich projekt nie wygrał[8].

Kariera

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1998–2001 pracował dla Rema Koolhaasa w jego biurze Office for Metropolitan Architecture w Rotterdamie. W 2001 wrócił do Kopenhagi wraz z kolegą z poprzedniej pracy, Julienem de Smedt, by wkrótce założyć razem pracownię architektoniczną PLOT[8]. W 2003 PLOT zrealizował m.in. projekt odkrytych basenów The Harbour Bath w porcie w Kopenhadze[9]. W 2004 jego projekt sali koncertowej w Stravanger otrzymał nagrodę Złotego Lwa na Architektonicznym Biennale w Wenecji[8]. W 2006 roku architekci otrzymali nagrodę Forum AID dla najlepszego domu w Skandynawii za kompleks VM Houses w dzielnicy Ørestad[8].

W 2005 roku założył pracownię Bjarke Ingels Group[10]. Pierwsze biuro otwarte zostało w Kopenhadze, kolejne w Nowym Jorku (2010), Londynie (2016) i Barcelonie (2019)[11]. W 2005 roku ukończył szpital psychiatryczny w Helsingør, zaprojektowany na wzór płatka śniegu[1][12]. W 2008 podczas World Architecture Festival w Barcelonie jego projekt Mountain Dwellings został ogłoszony najlepszym projektem kompleksu mieszkalnego[8]. Mountain Dwellings to kompleks 80 mieszkań wybudowanych nad zabudowanym, wielopoziomowym parkingiem. Mieszkania ułożone są blokami stopniowo do góry, tworząc sztuczny „stok”. Na dachach znajdują się tarasy i ogródki dachowe[13].

W 2007 wygrał przetarg na projekt nowego Duńskiego Muzeum Morskiego w Helsingør, które wcześniej znajdowało się w zamku Kronborg, wpisanym na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Muzeum zostało zaprojektowane w dawnym suchym doku na podziemnej powierzchni 7,600 tysięcy metrów kwadratowych. Budowę rozpoczęto w 2010 i ukończono trzy lata później[14].

Ingels zaprojektował pawilon w kształcie pętli dla stanowiska Danii na Expo 2010 w Szanghaju o powierzchni 3000 metrów kwadratowych. W środku poprowadzona została ścieżka rowerowa, która umożliwiała zwiedzanie duńskiej wystawy nie schodząc z roweru[15][16]. W kolejnych latach zaczął pracować coraz częściej nad międzynarodowymi projektami[17].

VIA 57 West

W 2011 został ogłoszony Innowatorem Roku w Architekturze przez The Wall Street Jornual[2]. W 2012 Ingels przeniósł się do Nowego Jorku, by nadzorować prace nad budynkiem mieszkalnym VIA 57 West[4]. W 2015 przedstawił projekt systemu ochrony przeciwpowodziowej DryLine w Nowym Jorku[18]. Architekt zaaranżował wały przeciwpowodziowe w projekcie tak, by te pełniły również „funkcję społeczną” – zaprojektował park na nadbrzeżu rzeki wraz z nasypami oddzielającymi od wody[19].

W 2015 BIG rozpoczął prace nad projektem siedziby dla Google[20]. W 2022 ukończono kampus Bay View projektu BIG[21]. Pracownia także w 2015 zaprojektowała WTC 2[22]. W 2016 magazyn TIME umieścił go na liście 100 Najbardziej Wpływowych Ludzi[3].

W 2019 ukończona została spalarnia śmieci CopenHill w Kopenhadze projektu BIG. Spalarnia jest w kształcie stoku, a na jej zielonym dachu znajduje się powierzchnia do zjazdów na nartach. Spalarnia nie emituje żadnych szkodliwych gazów, a jedynie parę wodną[23][24].

W 2019 pojawiły się informacje o tym, że BIG zajmie się zaprojektowaniem kompleksu przy ulicy Towarowej 22 w Warszawie. Na działce o powierzchni 6 hektarów powstać miały biurowce przecięte parkiem, umożliwiającym wejście na zielony dach[25][26]. W 2022 rozpoczęła się rozbiórka starych obiektów przy Towarowej 22, jednak deweloper nie wspomina obecnie o projekcie pracowni Ingelsa[27].

Styl

[edytuj | edytuj kod]
Duński pawilon na Expo 2010

Projekty Ingelsa reprezentują „egalitarne” podejście do architektury, skupiając się na potrzebach ludzi korzystających z budynków, posiadają wiele wspólnych przestrzeni dopasowanych do potrzeb wszystkich mieszkańców[28]. Jego projekty często łączą ze sobą niepasujące na pierwszy rzut oka elementy, jak chociażby połączenie spalarni śmieci z jazdą na nartach (projekt Amager Bakke)[28].

Budynki wychodzące spod planów Ingelsa często przybierają kaskadową formę, schodzących w dół tarasów – najczęściej zielonych, wypełnionych roślinami. Przykładowo budynek 8 House nawiązuje do okolicznych pól uprawnych[29].

Swoją filozofię dotyczącą architektury Ingels prezentuje w manifeście Yes is More stworzonego w formie komiksu. Prezentuje w nim koncepcję którą nazywa „hedonistycznym zrównoważonym rozwojem” – zakłada, że możliwa jest architektura, której praktycznym celem jest tworzenie miejsc doskonałych zarówno społecznie, gospodarczo i ekologicznie[30].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]
8 House

Jest w związku z hiszpańską architektką Ruth Otero, z którą ma syna[31].

Niektóre projekty

[edytuj | edytuj kod]
  • VM Houses, Ørestad, Kopenhaga (ukończony w 2005)
  • Mountain Dwellings, Ørestad, Kopenhaga (ukończony w 2008)
  • Times Square Valentine, Nowy Jork, USA (ukończony w 2012)
  • VIA 57 West, Nowy Jork, USA (ukończony w 2016)
  • Lego House, Billund, Dania (ukończony w 2018)
  • Amager Bakke, Kopenhaga, Dania (ukończony w 2017)
The Twist, Muzeum Kistefos

Niektóre nagrody i wyróżnienia

[edytuj | edytuj kod]

Niektóre nagrody i wyróżnienia[32]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Biography of the architect: Bjarke Ingels BIG [online], Floornature.com [dostęp 2022-10-09] (wł.).
  2. ↑ a b Richard B. Woodward, Building a Better Future, „Wall Street Journal”, 28 października 2011, ISSN 0099-9660 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  3. ↑ a b Bjarke Ingels [online], Time [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  4. ↑ a b Condé Nast, High Rise [online], The New Yorker, 3 września 2012 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  5. ↑ Człowiek, który zaprojektował nowe World Trade Center [online], Rzeczpospolita [dostęp 2022-10-09] (pol.).
  6. ↑ TEDxAmsterdam » Bjarke Ingels: a BIG architect with a mission [online], web.archive.org, 6 grudnia 2012 [dostęp 2022-10-09] [zarchiwizowane z adresu 2012-12-06].
  7. ↑ Albert Forns, Bjarke Ingels, the architect enamoured with Barcelona [online], The New Barcelona Post, 27 listopada 2018 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  8. ↑ a b c d e f Vladimir Belogolovsky, One-on-One: Architecture as a Social Instrument: Interview with Bjarke Ingels of BIG [online], www.archnewsnow.com [dostęp 2022-10-09].
  9. ↑ Harbour Bath in Islands Brygge [online], web.archive.org, 12 marca 2011 [dostęp 2022-10-09] [zarchiwizowane z adresu 2011-03-12].
  10. ↑ BIG | Bjarke Ingels Group [online] [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  11. ↑ BIG | Bjarke Ingels Group [online] [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  12. ↑ Psychiatric Hospital [online] [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  13. ↑ Mountain Dwellings / PLOT = BIG + JDS [online], ArchDaily, 11 marca 2009 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  14. ↑ The Danish Maritime Helsingør, Denmark [online], Design Build Network [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  15. ↑ BIG, Expo 2010 Danish Pavilion [online] [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  16. ↑ Denmark Pavilion, Shanghai Expo 2010 / BIG [online], ArchDaily, 3 maja 2010 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  17. ↑ Projects [online] [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  18. ↑ Bjarke Ingels on the New York Dryline: 'We think of it as the love-child of Robert Moses and Jane Jacobs' [online], the Guardian, 9 marca 2015 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  19. ↑ Bjarke Ingels – gwiazda architektury, która już wkrótce rozbłyśnie w Polsce – K MAG MAGAZYN [online], kmag.pl [dostęp 2022-10-09].
  20. ↑ Seamus Payne, New Google HQ by Bjarke Ingels and Thomas Heatherwick [online], TheCoolist, 1 marca 2015 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  21. ↑ Richard Waite, Heatherwick and BIG complete Google’s first new HQ – a town in a hi-tech tent [online], The Architects’ Journal, 17 maja 2022 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  22. ↑ BIG unveils design for Two World Trade Center [online], Dezeen, 9 czerwca 2015 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  23. ↑ Tak wygląda przyszłość: najlepszym budynkiem na świecie została spalarnia śmieci [online], Rzeczpospolita [dostęp 2022-10-09] (pol.).
  24. ↑ CopenHill [online], www.architectmagazine.com [dostęp 2022-10-09].
  25. ↑ Piotr Wróblewski, Towarowa 22. Co z imponującym projektem na Woli? Deweloper chce już budować [online], Warszawa Nasze Miasto, 24 sierpnia 2020 [dostęp 2022-10-09] (pol.).
  26. ↑ Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 2022-10-09].
  27. ↑ Piotr Wróblewski, Towarowa 22. Rozbiórka dawnego centrum Jupiter. Kiedy ruszy wielka budowa? [online], Warszawa Nasze Miasto, 14 lipca 2022 [dostęp 2022-10-09] (pol.).
  28. ↑ a b Bjarke Ingels – na czym polega popularność duńskiego architekta? [online], architektura.muratorplus.pl [dostęp 2022-10-09] (pol.).
  29. ↑ Bjarke Ingels i Towarowa 22 – wizyta w Warszawie i pomysł na warszawską Wolę [online], MAGAZIF, 2 października 2019 [dostęp 2022-10-09] (pol.).
  30. ↑ Spotlight: Bjarke Ingels [online], ArchDaily, 2 października 2019 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  31. ↑ Condé Nast, Inside Bjarke Ingels's Innovative Houseboat [online], Architectural Digest, 7 października 2020 [dostęp 2022-10-09] (ang.).
  32. ↑ Awards [online] [dostęp 2022-10-09] (ang.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Bjarke_Ingels&oldid=71957180”