Aosta
| miasto i gmina | |||||
 Widok na Aostę | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Region autonomiczny | |||||
| Kod ISTAT |
007003 | ||||
| Powierzchnia |
21,37 km² | ||||
| Wysokość |
583 m n.p.m. | ||||
| Populacja (2009) • liczba ludności |
| ||||
| • gęstość |
1637 os./km² | ||||
| Numer kierunkowy |
0165 | ||||
| Kod pocztowy |
11100 | ||||
Położenie na mapie Doliny Aosty
| |||||
| 45°44′N 7°19′E/45,733333 7,316667 | |||||
| Strona internetowa | |||||
Aosta (wł. ⓘAosta, fr. Aoste, franko-prow. Aoûta, gwara Walser Augschtal) – miasto i gmina we Włoszech, stolica najmniejszego włoskiego regionu Doliny Aosty. Według danych na styczeń 2009 gminę zamieszkiwało 34 979 osób przy gęstości zaludnienia 1637 os./km².
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]Miasto żyje głównie z turystyki. W bliskiej okolicy Aosty znajduje się ponad 140 km tras narciarskich o zróżnicowanym stopniu trudności. Część wyciągów i kolejek gondolowych połączona jest z kurortami pobliskich Francji i Szwajcarii[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Założone w 25 p.n.e. przez Oktawiana Augusta[2] jako miasto obronne nazwane Augusta Praetoria Salassorum. W 451 stało się siedzibą biskupstwa. Od 1191[3] w rękach Sabaudów, w XIII-XIV wieku w granicach księstwa Sabaudii. W 1556 było bezskutecznie oblegane przez wojska J. Kalwina. Od 1860 włączone do zjednoczonych Włoch.
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- pozostałości budowli z czasów rzymskich – ruiny amfiteatru, murów miejskich, 2 bram, mostu, forum, świątyń oraz łuku triumfalnego Augusta
- kolegiata Sant’Orso (wł.) / Saint-Ours (fr.), z XII-XV w. wraz z kryptą pochodzącą z VIII w.
- romańska katedra Notre-Dame, która została przebudowana w XV–XVI w.
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ropczyński Ł: Aosta. Kierunek Włochy. [dostęp 2014-12-27]. (pol.).
- ↑ Praca zbiorowa pod redakcja Aleksandra Krawczuka, 2005, Wielka Historia Świata Tom 3 Świat okresu cywilizacji klasycznych, s. 339, Oficyna Wydawnicza FOGRA, ISBN 83-85719-84-9.
- ↑ Włochy północne. Wyd. I. Bielsko-Biała: Pascal sp. z o.o., 2008, s. 143. ISBN 978-3-8297-6558-9.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Źródło danych: Istituto Nazionale di Statistica