Język franko-prowansalski
Wygląd
Obszar | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Liczba mówiących |
ok. 113 tys. | ||||||
Pismo/alfabet | |||||||
Klasyfikacja genetyczna | |||||||
| |||||||
Status oficjalny | |||||||
UNESCO | 3 zdecydowanie zagrożony↗ | ||||||
Ethnologue | 8b prawie wymarły↗ | ||||||
Kody języka | |||||||
ISO 639-3 | frp | ||||||
IETF | frp | ||||||
Glottolog | fran1269 | ||||||
Ethnologue | frp | ||||||
Linguist List | frp | ||||||
Występowanie | |||||||
Obszar występowania dialektów franko-prowansalskich | |||||||
W Wikipedii | |||||||
| |||||||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język franko-prowansalski (fr.-prow. arpitan lub arpetan) – zespół dialektów romańskich używanych we Włoszech (Dolina Aosty, Piemont), w Szwajcarii (kantony Fryburg, Valais, Vaud i Genewa) oraz we Francji (Rodan-Alpy, Prowansja-Alpy-Wybrzeże Lazurowe). Dialekty te mają charakter przejściowy między językiem francuskim a językiem oksytańskim. Dialekty języka arpetańskiego: delfinacki, lioński, sabaudzki we Francji i Włoszech oraz romandzki w Szwajcarii.
Język franko-prowansalski został w 1999 roku prawnie uznany przez Włochy za podlegający ochronie język mniejszościowy. Uważa się, że jest zagrożony wymarciem.
Inne nazwy tego języka to francoprovençâl, franco-provençâl, burgondês, burgondian.