Amunicja bocznego zapłonu
Wygląd
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/5/54/Rim_fire.svg/220px-Rim_fire.svg.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/44/Centerfire_%26_rimfire_ignition.gif/220px-Centerfire_%26_rimfire_ignition.gif)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c0/Fired_rimfire_and_centerfire_casings_%282%29.jpg/220px-Fired_rimfire_and_centerfire_casings_%282%29.jpg)
bocznego zapłonu (po lewej),
centralnego zapłonu (po prawej)
Amunicja bocznego zapłonu – amunicja do broni palnej, w której masa zapłonowa wprasowana jest bezpośrednio w kryzę łuski[1]. Iglica zapłonowa uderza nie w centrum tylnej części łuski lecz w bok, prawie na samym skraju[1].
Są to w większości naboje małokalibrowe, przeznaczone do broni sportowej[1], najczęściej kaliber .22 (0,22 cala, w przybliżeniu 5,6 mm). Kaliber ten jest i był często używany jako broń sportowo-treningowa oraz do polowań na mniejszą zwierzynę np. zające, króliki.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Modrzewski (red.) 1987 ↓, s. 399.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jerzy Modrzewski (red.): Encyklopedia techniki wojskowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987, s. 399. ISBN 83-11-07275-2.
Encyklopedie internetowe (funkcjonalna klasa broni):