Przejdź do zawartości

Alberto Bigon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Alberto Bigon
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

31 października 1947
Padwa

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1964–1966 Calcio Padova
1966–1967 Napoli
1967–1970 SPAL 1907
1970–1971 U.S. Foggia
1971–1980 Milan 218 (56)
1980–1982 Napoli
1982–1984 Vicenza Calcio 57 (15)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1986–1987 Reggina Calcio
1987–1989 AC Cesena
1989–1991 Napoli
1991–1992 US Lecce
1992–1993 Udinese Calcio
1994–1995 Ascoli Calcio
1996–1997 FC Sion
1997–1998 AC Perugia
1999–2000 Olympiakos SFP
2007–2008 FC Sion
2008 Interblock Lublana
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Alberto Bigon, także Albertino (ur. 31 października 1947 w Padwie) – włoski piłkarz grający na pozycji pomocnika.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Alberto Bigon rozpoczął grę w lidze włoskiej w roku 1967 jako zawodnik SPAL 1907. W późniejszych latach grał w barwach zespołów Padova Calcio, Napoli Soccer, U.S. Foggia, S.S. Lazio i Vicenza. Jednak największe sukcesy odniósł jako zawodnik A.C. Milan, w którym grał w latach 19711980. Wygrał z nim mistrzostwo Włoch, 3 Puchary Włoch i jeden Puchar Zdobywców Pucharów (sezon 1972/1973).

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Trenował takie zespoły jak: Reggina Calcio, AC Cesena (utrzymanie w Serie A), Napoli Soccer (mistrzostwo Włoch i Superpuchar Włoch 1990), US Lecce (Serie B), Udinese Calcio, Ascoli Calcio, FC Sion, AC Perugia, Olympiakos SFP, ponownie FC Sion i Interblock Lublana.