Rainer Werner Fassbinder
|
Rainer Werner Fassbinder
| |
|---|---|
|
| |
| Naissença | 31 de mai de 1945 |
| Decès | 10 de junh de 1982 |
| Nacionalitat | Alemanha |
| Profession(s) | cineasta, dramaturg, actor |
Rainer Werner Fassbinder es un realizaire alemand, nascut lo 31 de mai de 1945 à Bad Wörishofen (Bavièra) e mòrt lo 10 de junh de 1982 a Munic. Èra un dels representants majors del nòu cinèma alemand dels ans 1960-1970. Foguèt tanben actor, autor e scenograf de teatre.
Vida e òbra
[modificar | Modificar lo còdi]
Filh d’un mètge, Hellmuth Fassbinder, e d’una traductritz, Liselotte Eder, nascuda Pempeit (dicha tanben Lilo Pempeit) (1922–1993), èra un enfant unic, al desesper dels seus parents, qui divorièron en 1951 quand aviá sièis ans. La maire se tronèt maridar en 1959 amb lo jornalista Wolff Eder.
De jove s’interessèt al cinèma, arrestant pas de regardar de filmes. Pasmens realizèt pas lo seu desir de far una escòle de cinèma (foguèt pas admés a l'escòla de cinèma de Berlin), e acabèt l'escòla Steiner sens obtenir lo bachelierat. Faguèt fòrça mestièrs. Foguèt per exemple jornalista al Süddeutsche Zeitung.
Realizèt en 1965, un primièr cort metratge (This Night) que seriá perdut. En 1966, realizèt Der Stadtstreicher (lo clocavestit), un omenatge al film d’Éric Rohmer, Le Signe du lion; puèi acabèt per collaborar amb de tropas de teatre experimental. Aprèp una experiença mancada, fondèt la seuna tropa: l’Antiteater, per que escriguèt la majoritat de las pèças de 1968 a 1971. Hanna Schygulla, trabalhava ja amb el. Joguèt dins Der Bräutigam, die Komödiantin und der Zuhälter, (Lo Promés, la Comediana e lo Macarèl) de Jean-Marie Straub e Danièle Huillet en 1968, que faguèt omenatge dins son primièr long metratge en 1969.
Influenciat per les melodramas de Douglas Sirk — autor qu’encontrèt en 1971 —, en pauca mesura per Jean-Luc Godard, e tanben pels filmes policièrs dels grands realizators hollywoodians coma John Huston, Raoul Walsh o Howard Hawks, comencèt lo seu primièr projècte cinematografic amb la seuna tropa.
Atal, sortiguèron en 1969, Liebe ist kälter als der Tod (L'amor es mai freg que la mòrt) e Katzelmacher (Lo boc). Distria pas las tecnicas teatralas d'aquelas del seten art; de fach, entre 1969 e 1971, faguèt fòrça pèças de teatre tot en produsent leu fach de filmes alternatius. La vida e lo trabalh de la tropa se mesclavan, çò qu'explica en partida la feconditat de Fassbinder que, en tretze ans, realizèt quarante films.
Escriquèt e metèt en scèna des pèças de teatre (Preparadise Sorry Now, eca.) fins a 1976 que la seuna pèça Las Bordilhas, la Vila e la Mòrt, injustament acusada d’antisemitisme, es adaptada al cinèma per Daniel Schmid dans Schatten der Engel (L’Ombra dels àngels).
Alara que maridat amb Ingrid Caven de 1970 a 1972 per qu'aguèt mai d'una cançon: Alles aus Leder, Freitag im Hotel, Nietzsche, Die Straßen stinken, èra bisexual. Faguèt jogar los seus amants successius, Günther Kauffmann, El Hedi ben Salem e Armin Meier, dins fòrça filmes. Faguèt un omenatge a aquel darrièr — que s'èra suicidat — dins In einem Jahr mit 13 Monden (L'annada de las 13 lunas) e a El Hedi ben Salem — que s'èra suicidat en prison qualques semanas avant la seuna mòrt — dins Soog (Querèla). De 1978 a 1982, visquèt amb Juliane Lorenz, venguèda dempuèi presidenta de la fondacion Fassbinder. Fassbinder faguèt tanben participar la maire, Liselotte Eder (Lilo Pempeit) a detz e set dels seus films, li confisent de pichons ròtles.
A partir de 1972 los seus filmrs evoluèron: venguèron mai professionals e enriquits. Foguèt ara acclamat per la critica als festenals de Berlin successius mas ignorat pels jurats d’alara. Foguèt sonque en 1982 amb son avant darrièr filme, Die Sehnsucht der Veronika Voss (Le Secret de Veronika Voss) que foguèt primat per l’Ors d'aur.
Dins los anadas 1970, creèt de personatges feminins d'importança del cinèma de la pòstguèrra e que los filmes eponimes son passats a la posteritat: Maria Braun e Lili Marleen, incarnadas per Hanna Schygulla, mas tanben Lola, jogada per Barbara Sukowa.
En 1980, escriguèt per la television la seriá d'importança Berlin Alexanderplatz segon Alfred Döblin, copada dins une introduccion, dotze episòdis e un epilòg. La seriá foguèt mai tard projetada dins de cinèma per una durada mai de quinze oras.
Fassbinder trabalhèt de contunh dins un ritme descabestrats. Moriguèt a Munic lo 10 de junh de 1982 d’una rompadura d’aneurisme (se dich que la suna mòrt seriá la consequéncia d'una mèscla de cocaïna e de benzodiazepina e que se seriá suicidat) a solament trente e set ans, alara que trabalhava al montatge del seu darrièr filmz Querèla adaptat d’un roman de Jean Genet (1946), e que preparava un filme sur Rosa Luxembourg, fin finala realizat en 1987 per Margarethe von Trotta.
Es enterrat au cimentèri de Bogenhausen, a Munic.
Filmografia
[modificar | Modificar lo còdi]Realizator au cinèma
[modificar | Modificar lo còdi]Quand joga un ròtle dins los seuss filmes, aquel es precizat aprèp lo titre del filme.
- 1966 : Der Stadtstreicher (lo clocavestit) (cort metratge): jove òme au jacquèta de cuèr
- 1966 : Das kleine Chaos (Lo Pichon Caòs) (cort metratge): Franz
- 1969 : Liebe ist kälter als der Tod (L'amor es mai freg que la mòrt): Franz
- 1969 : Katzelmacher (Lo Boc): Jorgos
- 1970 : Götter der Pest (Los Dieus de la pèsta): compraire de porno
- 1970 : Warum läuft Herr R. Amok? (Perque monsen R. patís de folia murtrièra ?) corealizat amb Michael Fengler
- 1970 : Der amerikanische Soldat (Lo Soldat american): Franz Walsch
- 1971 : Whity : Cow-boy al cafè
- 1971 : Warnung vor einer heiligen Nutte (Gachatz la santa putana) : Sascha, lo regidor
- 1972 : Händler der vier Jahreszeiten (Lo Marcand d'ortalécias) : Zucker
- 1972 : Die Bitteren Tränen der Petra von Kant (Las Larmas amargas de Petra von Kant)
- 1974 : Angst essen Seele auf (La Paur corromp l'arma): Eugen
- 1974 : Effi Briest (Fontane - Effi Briest oder: Viele, die eine Ahnung haben von ihren Möglichkeiten und Bedürfnissen und dennoch das herrschende System in ihrem Kopf akzeptieren durch ihre Taten und es somit festigen und durchaus bestätigen) : R. W. Fassbinder es lo contaire
- 1975 : Faustrecht der Freiheit: Franz Biberkopf
- 1975 : Mutter Küsters’ Fahrt zum Himmel (Mamà Küsters se ne va al cèl)
- 1976 : Satansbraten (Lo Rosti de Satan)
- 1976 : Chinesisches Roulette (La rotleta chinesa)
- 1978 : Deutschland im Herbst (Alemanha en automne) : R. W. Fassbinder, d'esperel
- 1978 : Despair
- 1978 : In einem Jahr mit 13 Monden (L'Ananda de las trerze lunas)
- 1979 : Die Ehe der Maria Braun (Lo Maridatge de Maria Braun'): traficant de marquet negre
- 1979 : Die Dritte Generation (La Tresena Generacion')
- 1981 : Lili Marleen : Günther Weisenborn
- 1981 : Theater in Trance (documentari)
- 1981 : Lola
- 198] : Die Sehnsucht der Veronika Voss (Lo Secret de Veronika Voss): l’òme al cinèma
- 1982 : Querèla
Realizator per la television
[modificar | Modificar lo còdi]Quand joga un ròtle dins los seuss filmes, aquel es precizat aprèp lo titre del filme.
- 1970 : Das Kaffeehaus (Lo Cafè)
- 1970 : Die Niklashauser Fart (Lo Viatge a Niklashausen) corealizat amb Michael Fengler: Monge negre
- 1971 : Rio das Mortes : Dança amb Hanna Schygulla
- 1971 : Pioniere in Ingolstadt (Pionièrs a Ingolstadt)
- 1972 : Bremer Freiheit (Libertat a Brèma): Rumpf
- 1972 : Acht Stunden sind kein Tag (Uèit oras fan pas un jorn) en cine episòdis
- 1973 : Wildwechsel (Ferum de passa)
- 1973 : Welt am Draht (Lo Mond sul fial)
- 1974 : Nora Helmer
- 1974 : Martha
- 1975 : Wie ein Vogel auf dem Draht (Coma un aucel sul fial), programa de divertiment en cançons
- 1975 : Angst vor der Angst (Paur de la paur)
- 1976 : Ich will doch nur, daß ihr mich liebt (Sonque çò que vòli, es qu'amèssem)
- 1977 : Frauen in New York (Femnas a Nòva York)
- 1977 : Bolwieser
- 1980 : Berlin Alexanderplatz: el meteis dins l’epilòg
Actor (en mai dels seus filmes)
[modificar | Modificar lo còdi]- 1976 : Schatten der Engel (L'Ombra dels àngels de Daniel Schmid: Raoul
- 1982 : Kamikaze de Wolf Gremm : luòctenent de polícia Jansen
Lo teatre de Fassbinder
[modificar | Modificar lo còdi]- 1965- 1966: Tropfen auf heiße Steine (Gotas d’aiga sus pèiras brutlantas), montada per Klaus Weiße. TheaterFestival, Munic, 1985
- 1966 : Nur eine Scheibe Brot (Pas qu'una lesca de pan), montée par Georg Schuchter, Volkstheater Wien/Bregenzer Festspiele, 1995
- 1966 : Axel Caesar Haarmann, montada par l’autor e l’Action-Theater, Munic
- 1968 : Katzelmacher (Lo Boc), montada per Peer Raben e l’autor, Action-Theater, Munic
- 1968 : Chung, montada per l’autor e l’Action-Theater, Munic
- 1968 : Orgie Ubuh, de Rainer Werner Fassbinder e Peer Raben, segon la pèça Ubu Roi d’Alfred Jarry, montada per l’autor, Antiteater, Munic
- 1968 : Iphigenie auf Tauris (Ifigenia en Taurid) segon la pèça de Goethe, montada per l’autor, Antiteater, Munic
- 1968 : Ajax, de Rainer Werner Fassbinder, segon la pèça de Sofocles, montée par l’auteur, Antiteater, Munic
- 1968 : Der amerikanische Soldat (Lo Soldat american), montada per l’autor e Peer Raben, Antiteater, Munic
- 1969 : Die Bettleroper (L'Opèra dels bramafam), segon John Gay, montada per l’autor, Antiteater, Munic
- 1969 : Preparadise Sorry Now, montada per Peer Raben, Antiteater, Munic
- 1969 : Anarchie in Bayern (Anarquia en Bavièra), montada per l’autor e Peer Raben, Antiteater al Werkraumtheater dels Kammerspiele, Munic
- 1969 : Gewidmet Rosa von Praunheim, montada per l’autor, Antiteater, Munic
- 1969 : Das Kaffeehaus (Lo Cafè), segon Carlo Goldoni, montada per l’autor e Peer Raben, Theater der Freien Hansestadt Bremen
- 1969 : Werwolf (Lop garon), de Rainer Werner Fassbinder e Harry Baer, montada par Rainer Werner Fassbinder, Antiteater al Berliner Forum Theater
- 1970 : Das brennende Dorf (Lo Viltage en flamas), segon Lope de Vega, montada per Peer Raben, Theater der Freien Hansestadt Bremen
- 1971 : Blut am Hals der Katze (De sang sul còl del cat), de Rainer Werner Fassbinder, montada per Rainer Werner Fassbinder e Peer Raben, Antiteater als Städtischen Bühnen Nürnberg
- 1971 : Les Larmes amères de Petra von Kant (Die bitteren Tränen der Petra von Kant), montée par Peer Raben, Landestheater Darmstadt
- 1971 : Bremer Freiheit (Libertat a Brèma), montada per l’autor, Theater Bremen, Concordia
- 1973 : Bibi, montada per l’autor, segon Heinrich Mann, Theater Bochum
- 1976 : Der Müll, die Stadt und der Tod (La bordilha, la vila e la mòrt), postuma, montada en 1987 a Nòva York per Nick Fracaro ; e al cinèma per Daniel Schmid.
Bibliografia (fr)
[modificar | Modificar lo còdi]- Fassbinder par lui-même, ed establida e presentada par Robert Fischer, G3J éditeur, 2010, ISBN: 978-2-9527983-3-4
- Collectiu, Fassbinder, París, Rivages cinéma, 1986, 2006
- Robert Katz, L’amour est plus froid que la mort. Une vie de Rainer Werner Fassbinder, París, Presses de la Renaissance, 1988
- Yann Lardeau, Rainer Werner Fassbinder, París, ed. de l’Étoile/Cahiers du cinéma, 1990
- Thomas Elsaesser, Rainer Werner Fassbinder. Un cinéaste d’Allemagne, Centre Pompidor, 2005
- Terrorisme, mythes et représentations. La RAF de Fassbinder aux T-shirts Prada-Meinhof, ensag de Thomas Elsaesser amb lo DVD del filme L’Allemagne en automne (1977-1978) , filme collectiu d’Alexander Kluge, Rainer Werner Fassbinder, Volker Schlöndorff, eda., ed. Tausend Augen, 2005
- Alban Lefranc, Attaques sur le chemin, le soir, dans la neige, Marselha / Montreal, Le Quartanier, 2005 (biografia fictiva de Fassbinder)
- Fassbinder l'explosif, dirigit per Denitza Bantcheva, CinémAction, Corlet ed. Diffusion, Arte éditions, 2005
- Fassbinder: retour sur le cinéaste allemand Axelle Ropert, ed: La bibliothèque du film 7 de març de 2012]
Nòtas e referéncias
[modificar | Modificar lo còdi]