perturbar
Uiterlijk
- per·tur·bar
stamtijd | ||
---|---|---|
infinitief | verleden tijd |
voltooid deelwoord |
perturbar |
perturbaba |
perturbado |
volledig |
perturbar
- overgankelijk storen, verstoren (van rust)
- verontrusten
- gek maken
- [1] alterar
- perturbar in: Diccionario de la lengua española, 23e druk, op website: Real academia española