Ernst Busch (maarschalk)
Ernst Busch (Essen, 6 juli 1885 – Aldershot (Verenigd Koninkrijk), 17 juli 1945) was een Duits generaal-veldmaarschalk tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Busch diende aan het westfront tijdens de Eerste Wereldoorlog. Na de oorlog bleef hij in de Reichswehr, het leger van de Weimarrepubliek. In 1930 werd hij bevorderd tot luitenant-kolonel.
Busch diende onder Wilhelm List tijdens de Poolse Veldtocht in 1939. Het volgende jaar leidde hij het 16e Leger tijdens de Slag om Frankrijk. Vervolgens nam Busch deel aan Operatie Barbarossa waar hij onder meer vocht tijdens de Belegering van Leningrad. Voor zijn aandeel in de invasie van de Sovjet-Unie werd hij gepromoveerd tot generaal-veldmaarschalk. In 1943 en 1944 stond hij aan het hoofd van de Heeresgruppe Mitte. Hij werd echter ontslagen na Operatie Bagration waarbij het Rode Leger de Duitsers verjoeg uit Wit-Rusland en Polen in juni 1944.
Op 21 maart 1945, toen de Duitse nederlaag nabij was, werd hij weer aangesteld en werd hij Oberbefehlshaber Nordwest. Hij kreeg de opdracht de opmars van de geallieerde troepen onder Bernard Montgomery te stoppen maar faalde. Busch gaf zich over op 7 mei 1945. Op 17 juli stierf hij in het Engelse krijgsgevangenenkamp van Aldershot.
Militaire loopbaan
[bewerken | brontekst bewerken]- Leutnant: 10 maart 1904[3][4]
- Oberleutnant: 16 juni 1913[3][4]
- Hauptmann: 27 januari 1915[3][4]
- Major: 1 april 1925[4][5]
- Oberstleutnant: 1 februari 1930[4][5]
- Oberst: 1 december 1932[4][5]
- Generalmajor: 1 september 1935[4][5]
- Generalleutnant: 1 oktober 1937[4][5]
- General der Infanterie: 1 februari 1938[4][5]
- Generaloberst: 19 juli 1940[4][5]
- Generalfeldmarschall: 1 februari 1943[4][5]
Decoraties
[bewerken | brontekst bewerken]- Ridderkruis van het IJzeren Kruis (nr. 45) op 26 mei 1940 als General der Infanterie en Opperbevelhebber van het 16e Leger[4][5][9][10][11]
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof (nr. 274) op 21 augustus 1943 als Generalfeldmarschall en Opperbevelhebber van het 16e Leger[4][5][9][10][12]
- IJzeren Kruis 1914, 1e Klasse (6 maart 1915[4][5][10][13]) en 2e Klasse (20 september 1914[4][5][10][13])
- Gewondeninsigne 1918 in zilver en zwart[4][13]
- Herhalingsgesp bij IJzeren Kruis 1939, 1e Klasse (25 september 1939[10][14]) en 2e Klasse (18 september 1939[10][14])
- Medaille Winterschlacht im Osten 1941/42 op 30 juli in 1942[4][10]
- Medaille ter Herinnering aan de 1e Oktober 1938 met gesp „Prager Burg“[10]
- Ridderkruis in de Huisorde van Hohenzollern met Zwaarden op 14 juni 1917[5][13]
- Erekruis voor Frontstrijders in de Wereldoorlog op 1 januari 1935[4][10]
- Pour le Mérite op 4 oktober 1918[13][14] als Hauptmann en Commandant II. Bataillon/ Infanterie-Regiment “Vogel von Falckenstein“ Nr. 56[5][15][16]
- Armschild Demjansk[4][10]
- Dienstonderscheiding van Leger en Marine voor (25 dienstjaren)[4][10]
- Orde van het Vrijheidskruis der Eerste Klasse met Ster met Zwaarden op 29 maart 1943[4][10]
- Hij werd meerdere malen genoemd in het Wehrmachtsbericht. Dat gebeurde op:
- 6 augustus 1941[4][17]
- 16 september 1941[4][18]
- 21 oktober 1941[4][19]
- 28 januari 1943[4][20]
- (de) Fellgiebel, Walther-Peer. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945 – Die Inhaber der höchsten Auszeichnung des Zweiten Weltkrieges aller Wehrmachtsteile. Friedberg, Duitsland: Podzun-Pallas. 2000, ISBN 978-3-7909-0284-6.
- (de) Thomas, Franz. Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 1: A–K. Osnabrück, Duitsland: Biblio-Verlag. 1997, ISBN 978-3-7648-2299-6.
- (de) Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 1 1.September 1939 bis 31.Dezember 1941. Gesellschaft für und Bildung mbH, Köln (1989), 633, 671, 704. ISBN 3-89340-004-4. Geraadpleegd op 8 februari 2021.
- (de) Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 2 1.Januar 1942 bis 1.Dezember 1943. Gesellschaft für und Bildung mbH, Köln (1989), 431. ISBN 3-89340-004-4. Geraadpleegd op 8 februari 2021.
- (en) Kursietis, Andris J. (1999). The Wehrmacht at War 1939-1945; The Units and Commanders of the Ground Forces during World War II. Aspekt, 15,. ISBN 90-75323-38-7. Geraadpleegd op 8 februari 2021.
- (en) Brazier, Kevin (2013). The Complete Blue Max. Pen & Sword Books Ltd, South Yorkshire, pp. 136. ISBN 978-1783830572. Geraadpleegd op 8 februari 2021.
- (de) Hürter, Johannes (2012). Hitlers Heerführer, Die deutschen Oberbefehlshaber im Krieg gegen die Sowjetunion 1941/42. Walter de Gruyter, 622, 623. ISBN 978-3486707441. Geraadpleegd op 8 februari 2021.
- ↑ (en) Find A Grave: Ernst Bernhard Wilhelm Busch. Geraadpleegd op 8 februari 2020.
- ↑ (en) Commonwealth War Graves Commission: BUSCH, ERNST BERNHARD WILHELM. Gezien op 13 april 2018. Gearchiveerd op 8 maart 2019.
- ↑ a b c d Hürter 2012, p.622.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z (en) Wayback Machine: Axis Biographical Research: DAS HEER, GENERALFELDMARSCHALL, A - Z, Generalfeldmarschall Ernst Busch. Geraadpleegd op 11 augustus 2022.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n o Hürter 2012, p.623.
- ↑ Kursietis 1999, p.18.
- ↑ Kursietis 1999, p.15.
- ↑ Kursietis 1999, p.Theater Commands.
- ↑ a b Scherzer 2005, p.332.
- ↑ a b c d e f g h i j k l Traces of War: Busch, Ernst. Geraadpleegd op 8 februari 2020. Gearchiveerd op 7 april 2022.
- ↑ Fellgiebel 2000, p.151.
- ↑ Fellgiebel 2000, p.71.
- ↑ a b c d e Rangliste des Deutschen Reichsheeres., S.118.
- ↑ a b c Thomas p.94.
- ↑ (en) Blue Max Recipients: B. Geraadpleegd op 6 september 2019.
- ↑ Brazier 2013, p.136.
- ↑ Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 1 1989, p.633.
- ↑ Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 1 1989, p.671.
- ↑ Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 1 1989, p.704.
- ↑ Die Wehrmachtberichte 1939-1945; Band 2 1989, p.431.
· 
· 