Pergi ke kandungan

Bilik gas

Daripada Wikipedia, ensiklopedia bebas.
Bilik gas di kem tahanan Majdanek.

Bilik gas ialah bilik yang digunakan untuk membunuh manusia atau haiwan lain dengan gas beracun, yang terdiri daripada ruang tertutup di mana racun atau gas asfiksia disalurkan ke dalamnya. Agen beracun yang digunakan termasuk hidrogen sianida dan karbon monoksida.

Sejarah

[sunting | sunting sumber]

General Rochambeau membangunkan satu kaedah asas pada 1803 ketika Revolusi Haiti dengan mengisi ruang kargo kapal dengan sulfur dioksida untuk mematikan para tahanan perang.[1][2] Skala operasi ini telah dibawa kepada perhatian umum yang lebih besar dalam buku 2005 Napoleon's Crimes, walaupun dakwaan skala dan sumber telah dipersoalkan.

Di Amerika, penggunaan ruang gas pertama kali dicadangkan oleh Allan McLane Hamilton di Nevada.[3][4][5][6] Sejak itu, bilik gas telah digunakan sebagai kaedah pelaksanaan hukuman mati terhadap banduan yang dikutuk di Amerika Syarikat dan terus menjadi kaedah pelaksanaan undang-undang di tiga negeri, dengan kemungkinan penggunaan semula, walaupun tidak lazim digunakan sejak awal 1990-an.[7]

Lithuania menggunakan bilik gas untuk kegunaan penalti awam pada tahun 1930-an, dengan hukuman mati yang terakhir diketahui dijalankan pada tahun 1940. Kesatuan Soviet didakwa menggunakan kaedah itu untuk melaksanakan hukuman mati dalam Pembersihan Besar-Besaran, termasuk dengan menggunakan van gas.[8] Para banduan disalurkan gas ketika ke lapangan sasar Butovo, ketika NKVD menghukum mati banduan melalui tembakan.[9][10][11][12] Walau bagaimanapun, tiada satu pun daripada ini melihat penggunaan besar-besaran dan hanya untuk tujuan "jenayah".

Paling ketara, semasa Holokus ruang gas berskala besar yang direka untuk pembunuhan besar-besaran telah digunakan oleh Nazi Jerman dari akhir 1930-an, sebagai sebahagian daripada Aktion T4, dan kemudiannya untuk program pembunuhan beramai-ramai.

Baru-baru ini, mereka yang melarikan diri dari Korea Utara telah mendakwa hukuman mati telah dilakukan oleh bilik gas di kem penjara, selalunya digabungkan dengan eksperimen perubatan.[13]

Jerman Nazi

[sunting | sunting sumber]
Dalaman bilik gas Majdanek, dengan baki biru Prusia.

Jerman Nazi menggunakan pelbagai jenis bilik gas secara meluas untuk pembunuhan besar-besaran semasa Holokus. Bermula 1939, ruang gas telah digunakan sebagai sebahagian daripada Aktion T4, program "eutanasia sukarela" di mana Nazi membunuh orang kurang upaya fizikal dan intelek, yang dianggap oleh Nazi sebagai "tidak layak hidup". Eksperimen dalam penggasan pesakit telah dijalankan pada Oktober 1939 di Posen yang ditakluki di Poland. Beratus-ratus banduan telah dibunuh oleh keracunan karbon monoksida di dalam ruang gas yang telah diubahsuai.[14] Pada 1940, bilik gas menggunakan karbon monoksida tulen dalam botol telah ditubuhkan di enam pusat pembunuhan di Jerman.[15] Sebagai tambahan kepada orang kurang upaya, pusat ini juga digunakan semasa Tindakan 14f13 untuk membunuh banduan yang dipindahkan dari kem tahanan di Jerman, Austria dan Poland. Banduan kem konsentrasi terus dibunuh walaupun selepas program eutanasia ditutup secara rasmi pada 1941.[16]

Semasa pencerobohan Rusia, hukuman mati besar-besaran oleh gas ekzos telah dilakukan oleh Einsatzgruppen menggunakan van gas, trak diubah suai kepada alihkan ekzos enjin ke dalam ruang gas dalaman yang tertutup.[15]

Bermula pada 1941, ruang gas digunakan di kem pemusnahan di Poland untuk pembunuhan besar-besaran Yahudi, Roma, dan mangsa lain Holokus. Van gas digunakan di kem penghapusan Chełmno. Kem penghapusan Operasi Reinhard di Bełżec, Sobibór, dan Treblinka menggunakan asap ekzos daripada enjin diesel pegun.[15] Dalam mencari kaedah pembunuhan yang lebih cekap, Nazi bereksperimen dengan menggunakan fumigan Zyklon B berasaskan hidrogen sianida di kem tahanan Auschwitz. Kaedah ini telah diterima pakai dalam pembunuhan beramai-ramai di kem Auschwitz dan Majdanek. Sehingga 6,000 mangsa telah digas dengan Zyklon B setiap hari di Auschwitz.[15]

Kebanyakan bilik gas kem pemusnahan telah dibongkar atau dimusnahkan pada bulan-bulan terakhir Perang Dunia II ketika tentera Soviet menghampiri, kecuali mereka yang berada di Dachau, Sachsenhausen dan Majdanek. Satu ruang gas yang musnah di Auschwitz telah dibina semula selepas perang untuk dijadikan tugu peringatan.

Korea Utara

[sunting | sunting sumber]

Kwon Hyok, bekas ketua keselamatan Kem 22 menerangkan makmal yang dilengkapi dengan ruang gas bagi eksperimen gas asfiksia, di mana tiga atau empat orang, biasanya sekeluarga, dijadikan subjek eksperimen.[17][18] Selepas bilik ditutup, racun disuntik melalui tiub, manakala saintis memerhati dari atas melalui kaca. Dalam laporan kisah awal tentang tujuh keluarga, Kwon mendakwa telah melihat satu keluarga terdiri daripada ibu bapa, seorang anak lelaki dan seorang anak perempuan mati akibat gas, dengan ibu bapa cuba menyelamatkan anak-anak menggunakan resusitasi mulut-ke-mulut selagi mereka mempunyai kekuatan. Keterangan Kwon disokong oleh dokumen dari Kem 22 yang menerangkan pemindahan banduan yang ditetapkan untuk eksperimen. Dokumen itu dikenal pasti tulen oleh Kim Sang Hun, pakar Korea dan aktivis hak asasi manusia yang berpangkalan di London.[19]

Lithuania

[sunting | sunting sumber]

Pada 1937–1940, Lithuania mengendalikan bilik gas di Aleksotas dalam Kubu Pertama Kubu Kaunas.[20] Hukuman mati sebelum ini dilakukan dengan cara menggantung atau menembak. Walau bagaimanapun, kaedah ini dilihat sebagai kejam dan pada Januari 1937, kanun jenayah telah dipinda untuk menyediakan pelaksanaan dengan gas yang pada masa itu dilihat sebagai lebih berperikemanusiaan. Lithuania mempertimbangkan dan menolak pelaksanaan dengan racun. Tidak seperti model Amerika atau Jerman, ruang gas Lithuania, dibina daripada batu bata, berfungsi dengan memasukkan gas maut termampat daripada silinder simpanan luaran (Černevičiūtė 2014). Hukuman mati pertama dijalankan pada 27 Julai 1937: Bronius Pogužinskas, umur 37 tahun, disabitkan dengan pembunuhan lima orang daripada keluarga Yahudi.[20] Sejarawan Sigita Černevičiūtė mengira sekurang-kurangnya sembilan hukuman mati di dalam bilik gas, walaupun rekod adalah tidak lengkap dan berpecah-belah. Daripada sembilan itu, lapan disabitkan dengan kesalahan membunuh. Salah seorang daripada mereka, Aleksandras Maurušaitis, turut disabitkan dengan tindakan antikerajaan semasa mogok Suvalkija 1935. Hukuman mati terakhir yang diketahui berlaku pada 19 Mei 1940 kerana rompakan. Nasib bilik gas selepas pendudukan oleh Kesatuan Soviet pada Jun 1940 tidak jelas.[20]

Soviet

[sunting | sunting sumber]
Rencana utama: Van gas

Menurut Zhirnov,[Penjelasan diperlukan] Komander NKVD Soviet Isay Berg menyesuaikan van dengan petak storan bertutup dan ekzos dialihkan ke dalamnya..[21][22]

Amerika Syarikat

[sunting | sunting sumber]
Penggunaan bilik gas di Amerika Syarikat.
  Kaedah sekunder sahaja
  Pernah digunakan
  Tidak pernah digunakan

Bilik gas telah digunakan dalam hukuman mati di Amerika Syarikat. Orang pertama yang dihukum bunuh di Amerika Syarikat dengan gas maut ialah Gee Jon, pada 8 Februari 1924. Percubaan yang tidak berjaya untuk mengepam gas beracun terus ke dalam selnya di Penjara Negeri Nevada membawa kepada perkembangan daripada bilik gas sementara pertama untuk melaksanakan hukuman mati Jon.[23] Pada 3 Disember 1948, Miran Thompson dan Sam Shockley telah dihukum bunuh dalam bilik gas di Penjara Negeri San Quentin kerana peranan mereka dalam Pertempuran Alcatraz. Pada 1957, Burton Abbott dihukum bunuh ketika gabenor California, Goodwin J. Knight sedang menelefon untuk mengekalkan hukuman itu.[24]

Sejak pelaksanaan semula hukuman mati di Amerika pada 1976, 11 hukuman mati dengan bilik gas telah dijalankan. Empat telah dijalankan di Mississippi, dua di Arizona, dua di California, dua di Carolina Utara, dan seorang di Nevada. Pelaksanaan pertama melalui ruang gas sejak pemulihan hukuman mati adalah di Nevada pada 1979, apabila Jesse Bishop dihukum kerana membunuh. Pelaksanaan terakhir melalui ruang gas adalah pada tahun 1999.[25] Menjelang 1980-an, laporan penderitaan semasa hukuman mati kebuk gas telah membawa kepada kontroversi mengenai penggunaan kaedah ini.[26]

Setakat 2020, orang terakhir yang dihukum bunuh dalam bilik gas ialah warga Jerman Walter LaGrand, dijatuhi hukuman mati sebelum 1992, dan dihukum mati di Arizona pada 3 Mac 1999. Pihak mahkamah rayuan telah memutuskan bahawa dia tidak boleh dihukum bunuh oleh kebuk gas, tetapi keputusan itu telah dibatalkan oleh Mahkamah Agung Amerika Syarikat.[26] Bilik gas dahulunya digunakan di Colorado, Nevada, New Mexico, North Carolina dan Oregon. Enam negeri (Arizona, California, Maryland, Mississippi, Missouri, dan Wyoming) membenarkan gas maut jika suntikan maut tidak dapat diberikan, yang disabit melakukan jenayah mereka sebelum tarikh tertentu, atau orang disabit memilih untuk dihukum dengan gas.[27] Pada Oktober 2010, Gabenor New York David Paterson menandatangani rang undang-undang yang menjadikan ruang gas sebagai menyalahi undang-undang untuk digunakan oleh masyarakat berperikemanusiaan dan tempat perlindungan haiwan lain.[28]

Bacaan lanjut

[sunting | sunting sumber]

Rujukan

[sunting | sunting sumber]
  1. ^ Mobley, Christina. "A War Within the War". Haiti: An Island Luminous. Duke University. Diarkibkan daripada yang asal pada 31 July 2020. Dicapai pada 25 Apr 2020.
  2. ^ Boot, Max (15 Jan 2013). Invisible Armies: An Epic History of Guerrilla Warfare from Ancient Times to the Present (ed. hardcover 1st). New York: W. W. Norton & Company. m/s. 99. ISBN 978-0-87140-424-4. Dicapai pada 25 Apr 2020.
  3. ^ Sinclair, B.W.; Sinclair, J.; Prejean, H. (2011). Capital Punishment: An Indictment by a Death-Row Survivor. Skyhorse Publishing. m/s. 27. ISBN 978-1-62872-134-8. Dicapai pada 2022-10-12.
  4. ^ Engel, H. (2016). Lord High Executioner: An Unashamed Look at Hangmen, Headsmen, and Their Kind. Open Road Media. m/s. 160. ISBN 978-1-5040-3149-3. Dicapai pada 2022-10-12.
  5. ^ Hansen, L.L.; Hansen, L.P. (2022). INTRO PENOLOGY & CORRECTIONS - 1E. Aspen Paralegal Series. Aspen Publishing. m/s. 435. ISBN 978-1-5438-4635-5. Dicapai pada 2022-10-12.
  6. ^ Riddle, J.E.; Loyd, S.M.; Branham, S.L.; Thomas, C. (2012). Nevada State Prison. Images of America (dalam bahasa Estonia). Arcadia Publishing. m/s. 63. ISBN 978-0-7385-8545-1. Dicapai pada 2022-10-12.
  7. ^ "Methods of Execution – Death Penalty Information Center". deathpenaltyinfo.org. Diarkibkan daripada yang asal pada 2011-02-25.
  8. ^ Catherine Merridale. Night of Stone: Death and Memory in Twentieth-Century Russia. Penguin Books, 2002 ISBN 0-14-200063-9 p. 200
  9. ^ Timothy J. Colton. Moscow: Governing the Socialist Metropolis. Belknap Press, 1998, ISBN 0-674-58749-9, p. 286 Diarkibkan 2019-09-27 di Wayback Machine
  10. ^ Yevgenia Albats: KGB: The State Within a State. The secret police and its hold on Russia's past, present and future. (International Affairs, Vol. 72). London: Tauris, 1995, p. 101.
  11. ^ Tomasz Kizny, Dominique Roynette. La grande terreur en URSS 1937–1938. Lausanne: Éd. Noir sur Blanc, 2013, p. 236.
  12. ^ Henry Friedlander. The Origins of Nazi Genocide: From Euthanasia to the Final Solution. Chapel Hill: University of North Carolina Press, 1995, ISBN 978-0-8078-2208-1, p. 139.
  13. ^ "Revealed: The gas chamber horror of North Korea's gulag". TheGuardian.com. February 2004. Diarkibkan daripada yang asal pada 2018-03-14. Dicapai pada 2022-01-25.
  14. ^ Browning, Christopher (2005). The Origins of the Final Solution: The Evolution of Nazi Jewish Policy, September 1939 – March 1942. Arrow. ISBN 978-0-8032-5979-9.
  15. ^ a b c d "Gassing Operations". Holocaust Encyclopedia. United States Holocaust Memorial Museum. Diarkibkan daripada yang asal pada 3 December 2017. Dicapai pada 30 November 2017.
  16. ^ Klee, Ernst (1983). Euthanasie im NS-Staat. Die Vernichtung lebensunwerten Lebens [Euthanasia in the NS State: The Destruction of Life Unworthy of Life] (dalam bahasa Jerman). Frankfurt am Main: Fischer Taschenbuch Verlag. ISBN 978-3-596-24326-6.
  17. ^ Barnett, Antony (31 January 2004). "Revealed: the gas chamber horror of North Korea's gulag". Diarkibkan daripada yang asal pada 24 May 2020. Dicapai pada 14 December 2016 – melalui The Guardian.
  18. ^ Video testimonials by former guards and prisoners at Camp 22 Diarkibkan 2007-10-24 di Wayback Machine, where the experiments are said to have occurred, with Google Earth images Camp 22 and other camps
  19. ^ Olenka Frenkiel (January 30, 2004). "Within prison walls". BBC News. Diarkibkan daripada yang asal pada June 23, 2009. Dicapai pada 2009-12-15.
  20. ^ a b c Černevičiūtė, Sigita (April 8, 2014). "Dujų kamera prieškario Lietuvoje 1937–1940 metais". 15Min.lt (dalam bahasa Lithuania). 15 min (republished from Naujasis Židinys-Aidai). Diarkibkan daripada yang asal pada November 27, 2016. Dicapai pada 2016-11-26.
  21. ^ Жирнов, Евгений (11 September 2009). "По пути следования к месту исполнения приговоров отравлялись газом". m/s. 56. Diarkibkan daripada yang asal pada 10 December 2019. Dicapai pada 8 March 2016 – melalui Kommersant.
  22. ^ "Человек в кожаном фартуке". novayagazeta.ru. Diarkibkan daripada yang asal pada 2015-07-10.
  23. ^ "Descriptions of Execution Methods: Gas Chamber". Death Penalty Information Center. 2010. Diarkibkan daripada yang asal pada November 12, 2010. Dicapai pada November 3, 2010.
  24. ^ "Race in the Death House". Time. March 25, 1957. Diarkibkan daripada yang asal pada March 30, 2008. Dicapai pada 2007-11-14.
  25. ^ "Execution Database | Death Penalty Information Center". Death Penalty Information Center. Diarkibkan daripada yang asal pada September 4, 2021. Dicapai pada September 4, 2021.
  26. ^ a b "German executed in Arizona, legal challenge fails". CNN. March 4, 1999. Diarkibkan daripada yang asal pada October 11, 2008.
  27. ^ "Methods of execution". Death Penalty Information Center. Diarkibkan daripada yang asal pada 2008-07-03.
  28. ^ "Agriculture and Markets Law § 374". Diarkibkan daripada yang asal pada December 10, 2019. Dicapai pada January 31, 2012.

Pautan luar

[sunting | sunting sumber]
Diambil daripada "https://ms.wikipedia.org/w/index.php?title=Bilik_gas&oldid=5767590"