NGC 5
| NGC 5 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Андромеда |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 0 ч 7 м 48,8 с |
| Деклинација | + 35° 21' 46" |
| Положбен агол | 115° |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | елиптична галаксија |
| Морфолошки вид | E4 |
| Привиден сјај (видлив) |
13,3 |
| Привиден сјај (во честот. појас.) |
14,3 |
| Површински сјај | 13,1 m/лм2 |
| Физички податоци | |
| Привидни димензии | 1,2' х 0,7' |
| Историја | |
| Откривач | Едуар Жан Мари Стефан |
| Откриена | 21 октомври 1881 |
| Други ознаки | UGC 62, MCG 6-1-13, CGCG 517-17, CGCG 518-12, 4ZW 7, NPM1G +35.0003 |
NGC 5 — елиптична галаксија во соѕвездието Андромеда, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Телото било предмет и на други истражувања, па освен како NGC 5 се споменува и како: UGC 62, MCG 6-1-13, CGCG 517-17, CGCG 518-12, 4ZW 7, NPM1G +35.0003.
Откривање
[уреди | уреди извор]Телото е откриено на 21 октомври 1881 година од страна на Едуар Жан Мари Стефан, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 31,5 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 5 е од видот E4.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 13,3 m, оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 14,3 m, додека површинскиот сјај изнесува 13,1 m/лм2.[2] NGC 5 има привидни димензии од 1,2' х 0,7'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Телото е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 0 ч 7 м 48,8 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 35° 21' 46".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 115°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 5 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 595. Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 89; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 2267. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 1247.
Поврзано
[уреди | уреди извор]
Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Hirshfeld, Alan, and Roger W. Sinnott, eds., Sky Catalogue 2000.0, Vol.2, Cambridge, Massachusetts: Sky Publishing Corp. and Cambridge University Press, 1985. (3098,238)