NGC 2013
| NGC 2013 | |
|---|---|
 | |
| Соѕвездие | Кочијаш |
| Епоха | Ј2000.0 |
| Положба | |
| Ректасцензија | 5 ч 44 м 1,6 с |
| Деклинација | + 55° 47' 22" |
| Податоци од набљудување | |
| Вид на тело | расеано ѕвездено јато |
| Морфолошки вид | OCL |
| Физички податоци | |
| Историја | |
| Откривач | Џон Хершел |
| Откриена | 10 февруари 1831 |
NGC 2013 — расеано ѕвездено јато во соѕвездието Кочијаш, заведено во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен на 10 февруари 1831 година од страна на Џон Хершел, со помош на рефлекторски телескоп, чијашто леќа имала пречник од 18,7 см.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, NGC 2013 е од видот OCL.[1]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 5 ч 44 м 1,6 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, + 55° 47' 22".
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на NGC 2013 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката . Во рамките на атласот на длабокото небо, Уранометрија 2000.00, објектот припаѓа на групата означена со бројот 41; додека во Каталогот на основни ѕвезди (GSC) е групиран под бројот 3753. Објектот е забележан и во фотографското истражување спроведено од Паломарската опсерваторија во 1958 година, каде што се споменува во групата под број 664.
Поврзано
[уреди | уреди извор]
Наводи
[уреди | уреди извор]Користена литература
[уреди | уреди извор]- Sulentic, Jack W., and William G. Tifft, "The Revised New General Catalogue of Nonstellar Astronomical Objects (RNGC)". Tucson, Arizona:University of Arizona Press, 1973. (4016,0)