IC 49
IC 49 | |
---|---|
| |
Соѕвездие | Феникс |
Епоха | Ј2000.0 |
Положба | |
Ректасцензија | 1 ч 8 м 10,8 с |
Деклинација | -46° 5' 38" |
Положбен агол | 139° |
Податоци од набљудување | |
Вид на тело | галаксија |
Морфолошки вид | SBb |
Привиден сјај (видлив) |
12,9 |
Привиден сјај (во честот. појас.) |
13,7 |
Површински сјај | 13,2 m/лм2 |
Физички податоци | |
Привидни димензии | 2,5' x 0,6' |
Историја | |
Откривач | Делајл Стјуарт |
Откриена | 1899 |
Други ознаки | ESO 243-34, DRCG 40-19, IRAS 01059-4621 |
IC 49 — галаксија во соѕвездието Феникс, заведена во Новиот општ каталог на длабоконебесни тела.
Објектот бил предмет и на други истражувања, па освен како IC 49 се споменува и како ESO 243-34, DRCG 40-19, IRAS 01059-4621.
Откривање
[уреди | уреди извор]Објектот е откриен во 1899 година од страна на Делајл Стјуарт.
Податоци
[уреди | уреди извор]Податоци од набљудување
[уреди | уреди извор]Според морфолошката класификација на галаксиите, IC 49 е од видот SBb.[1] Видливиот сјај со голо око изнесува 12,9 mag, а оној во рамките на интервалот од минималната до максималната честота 13,7 mag, додека површинскиот сјај изнесува 13,2 m/лм2.[2] IC 49 има привидни димензии од 2,5' х 0,6'.[2]
Астрономски податоци
[уреди | уреди извор]Објектот е од епохата Ј2000.0. Неговата ректасцензија, односно аголот измерен меѓу еклиптиката и небесниот екватор со теме во пролетната точка, изнесува 1 ч 8 м 10,8 с, а неговата деклинација, односно висината на лакот на тој агол, -46° 5' 38".[3] Положбениот агол на објектот е во износ од 139°.[2]
Други поделби
[уреди | уреди извор]Проучување на IC 49 е вршено од повеќе истражувачи, па поради тоа е вклучен и во други познати збирки според различн критериуми на поделба. Така, во Каталогот на најважните галаксии (PGC), објектот се среќава со ознаката 4027.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Запис за IC 49 на НАСА (англиски)
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Students for the Exploration and Development of Space, поправени податоци за IC {{{n}}}
- ↑ IC {{{n}}}, SIMBAD, Центар за астрономски податоци во Стразбур
Користена литература
[уреди | уреди извор]- de Vaucouleurs, G., A. de Vaucouleurs, and H.C. Corvin, Jr., Second
Reference Catalogue of Bright Galaxies. Austin, Texas, University of Texas Press, 1976.(118,206) (Catalog)