Значителна варијација постои во количината која се создава и активноста на CYP2D6 кај различни единки. Оттука, за лекови кои се метаболизираат од страна на CYP2D6 (односно, претставуваат супстрати на CYP2D6), одредени единки ќе ги елиминираат овие лекови брзо (ултрабрзи метаболизери) додека други побавно (слаби метаболизери). Ако лекот се метаболизира пребрзо, ќе биде намалена неговата ефикасност, додека, ако лекот се метаболизира пребавно, можна е појава на токсични ефекти.[3] Па, затоа можеби е потребно прилагодување на дозата која предвид ќе ја земе брзината со која лекот се метаболизира од страна на CYP2D6.[4]
Други лекови може да делуваат како инхибитори на активноста на CYP2D6 или индуктори на ензимската експресија на CYP2D6 што ќе доведе до намалена или зголемена активност на CYP2D6, соодветно. Ако таков лек се зема во исто време со друг лек кој е CYP2D6-супстрат, првиот лек ќе влијае врз брзината на елиминација на вториот лек, што е познато како лек-лек интеракција.[3]