Тур де Франс 2010

Тур де Франс 2010
	Светска турнеја на UCI 2010, трка 17 од 26
	Етапи на трката Тур де Франс 2010
Детали за трката
Датум(и)	3–25 јули
Етапи	21
Растојание	3642 км
Време	91h 59' 27" (39,60 км/ч)
Добитници на наградите
	← 2009 2011 →

Тур де Франс 2010 бил 97-то издание на трката Тур де Франс, еден од Гранд туровите во велосипедизмот. Започнал на 3 јули со хронометар пролог од 8,9 километри во Ротердам, прв старт во Холандија од 1996 година. Трката посетила три држави: Холандија, Белгија и Франција, а завршила на 25 јули на Елисејските полиња во Париз.

Вкупната должина била 3.642 километри (2.263 милји), вклучувајќи 60,9 километри (37,8 милји) хронометар. По отворањето со хронометар пролог, првите три етапи поминале низ Холандија и Белгија, на патеки конструирани да реплицираат некои одлики на пролетните класични велосипедски трки. Вклучувале седум сектори со калдрма, вкупно 13,2 километри (8,2 милји), најдолго растојание со калдрма на Турот од 1983 година, на етапата број 3. Имало шест планински етапи, три од нив со финиш на планина и две средни планински етапи. На 100-тата годишнина од првиот Тур, акцентот бил ставен на Пиринеите, со две искачувања на Кол ди Турмале.

На Турот првично победил Алберто Контадор, за кој подоцна било откриено дека паднал на допинг-тестот. По серијата настани, ЦАС конечно во февруари 2012 година одлучил дека Контадор ги загубил своите резултати од 2010 година, прогласувајќи го Енди Шлек за нов победник. Исто така, на натпреварот за млади возачи, по третпат победил Шлек. Французинот Антони Шарто ја освоил точкестата маичка како Крал на планините, додека италијанскиот спринтер Алесандро Петаки ја освоил зелената маичка за победа во бодовната класификација.

Официјална презентација на Турот била одржана на 14 октомври 2009 година. Тоа бил трет последователен Гранд тур, која започнал во Холандија, исто како што Вуелта а Еспања во 2009 година започнала во Асен, а Џиро д'Италија 2010 во Амстердам.

Тимови

Дваесет и два тима ја прифатиле поканата за учество на Тур де Франс 2010. Шеснаесет тимови биле опфатени со договорот со Меѓународен велосипедистички сојуз (UCI) од септември 2008 година, вклучувајќи и два тима кои повеќе не се дел од UCI ПроТурот. Шеснаесетте тимови биле: На шест други тимови, вклучувајќи ги и четирите ПроТур тимови на кои не им било гарантирано место, ги прифатиле нивните покани.

Тимови кои влегле во трката биле:

Квалификувани тимови

Поканети тимови

Фаворити пред трката

Пред почетокот на трката, Контадор бил севкупен фаворит. Помеѓу другите фаворити биле Анди Шлек, Кадел Еванс и Ленс Армстронг. Американските медиуми, предводени од американскиот УС Тур радиодифузер Версус, трката ја претставил како пресметка помеѓу Контадор и Армстронг, и двајцата победници на повеќе туро-ови. Сепак, било истакнато дека шансите на Армстронг пред трката можеби биле преценети; двајцата веќе се сретнале таа година на дводневна трка во март на Критериум Интерационал, а Контадор завршил четири минути пред Армстронг.

Рута и етапи

97-то издание на Турот се состоело од девет рамни етапи, шест планински етапи (три завршуваат на врвот од планината), четири средни планински етапи и два поединечни хронометра, од кои еден е прологот на отворањето на трката во Ротердам.

Одлики на етапите и победниците
Етапа	Датум	Рута	Должина		Победник
П	3 July	Ротердам (Холандија)	8.9 kм (29,199 ст)	Поединечен хронометар	Фабијан Канчелара (SUI)
1	4 July	Ротердам до Брисел (Белгија)	223.5 kм (733,268 ст)	Рамна етапа	Алесандро Петаки (ITA)
2	5 July	Брисел до Спа (Белгија)	201 kм (659,449 ст)	Рамна етапа	Силвен Шаванел (FRA)
3	6 July	Ванз (Белгија) до Тру д'Аренберг	213 kм (698,819 ст)	Рамна етапа со калдрма	Тор Хушовд (NOR)
4	7 July	Камбраи до Реимс	153.5 kм (503,609 ст)	Рамна етапа	Алесандро Петаки (ITA)
5	8 July	Епернај до Монтаргис	187.5 kм (615,157 ст)	Рамна етапа	Марк Кевендиш (GBR)
6	9 July	Монтаргис до Гуњон	227.5 kм (746,391 ст)	Рамна етапа	Марк Кевендиш (GBR)
7	10 July	Турнус до Лез Ру	165.5 kм (542,979 ст)	Средно брдска етапа	Силвен Шаванел (FRA)
8	11 July	Лез Ру до Авориаз	189 kм (620,079 ст)	Брдска етапа	Анди Шлек (LUX)
	12 July	Авориаз		Ден пауза
9	13 July	Авориаз до Сен-Жан-де-Мориен	204.5 kм (670,932 ст)	Брдска етапа	Сенди Касар (FRA)
10	14 July	Шамбери до Гап	179 kм (587,270 ст)	Средно брдска етапа	Серџо Паулињо (POR)
11	15 July	Систерон до Бур де Валанс	184.5 kм (605,315 ст)	Рамна етапа	Марк Кевендиш (GBR)
12	16 July	Бур де Пеаж до Менд	210.5 kм (690,617 ст)	Средно брдска етапа	Хоаким Родригес (ESP)
13	17 July	Родез до Ревел	196 kм (643,045 ст)	Рамна етапа	Александар Винокуров (KAZ)
14	18 July	Ревел до Акс 3 Домен	184.5 kм (605,315 ст)	Брдска етапа	Кристоф Риблон (FRA)
15	19 July	Памиер до Бањер де Лишон	187.5 kм (615,157 ст)	Брдска етапа	Томас Воклер (FRA)
16	20 July	Бањер де Лишон до Пау	199.5 kм (654,528 ст)	Брдска етапа	Пјерик Федриго (FRA)
	21 July	Пау		Ден пауза
17	22 July	Пау до Кол де Турмале	174 kм (570,866 ст)	Брдска етапа	Анди Шлек (LUX)
18	23 July	Сали де Беарн до Бордо	198 kм (649,606 ст)	Рамна етапа	Марк Кевендиш (GBR)
19	24 July	Бордо до Пауљак	52 kм (170,604 ст)	Поединечен хронометар	Фабијан Канчелара (SUI)
20	25 July	Лонжимо до Париз (Елисејско полиња)	102.5 kм (336,286 ст)	Рамна етапа	Марк Кевендиш (GBR)
	Вкупно		3,642 kм (11,948,819 ст)

Преглед на трката

Трката започнала во Ротердам со прологот од 9 километри, кој го освоил Фабијан Канчелара. Силвен Шаванел го презел водството од Канчелара на етапата број 2, по големата несреќа во која учествувале многу возачи, особено Анди Шлек, кандидат за севкупна победа и Алесандро Петаки. Велосипедистите од главната група на велосипедисти (пелотон) одлучиле да ги чекаат паднатите велосипедисти. Сепак, на калдрмата во етапата број 3, Канчелара повторно го презел целокупното водство, додека Шаванел се мачел. Френк Шлек морал да се повлече од трката, откако претрпел фрактура на клучната коска, во несреќата која оддалечила многумина од возачите во групата, вклучувајќи ги и Контадор и Армстронг, кои се надевале дека ќе завршат високо во вкупната класификација. Голем број од нивните соперници, меѓу кои и Канчелара, Енди Шлек, Кадел Еванс и Тор Хушовд, биле пред несреќата и на тој начин можеле да добијат времена предност. На истата етапа, Тони Мартин, кој ја носел белата маичка уште од прологот, истата ја изгубил од Герант Томас, а по победувањето во етапата, Тор Хушовд го презел водството во бодови.

На етапата број 7 Шаванел повторно направил бег и ја освоил втората етапна победа и жолтата маичка во 2010-тото издание на трката, додека Енди Шлек го презел водството во класификација за млади возачи од Томас. Еванс ја презел жолтата маичка од Шаванел следниот ден, на етапата број 8, а за возврат му го препуштил водството на Шлек на етапата број 9, по денот за одмор.

Во етапата број 11, Петаки ја презел зелената маичка од Хушовд; Марк Кевендиш ја освоил етапата, но неговиот водечки возач, Марк Реншо, бил дисквалификуван од Тур де Франс откако со главата го турнал Џулијан Дин, додека тој го предводел својот совозач.

На етапата број 15 Шлек бил водач на трката и го засилил темпото на завршното искачување на Порт де Балес кога му испаднал ланецот. Контадор и Денис Меншов веднаш се префрлиле на челото на трката и нападнале, и ја искористиле предноста во текот на искачувањето на врвот при спуштањето назад во Бањере-де-Лушон. Биле потпомогнати од Семи Санчес и други двајца возачи со што направиле група од петмина возачи, сите што сакале да добијат време. Шлек ги бркал тешко, но немал други возачи кои би му помогнале да го намали растојанието. До крајот на етапата, тој ја загубил жолтата маичка и 39 секунди од Контадор. Контадор, кој сега имал водство од осум секунди во трката, се сретнал со мешани реакции, откако ја презел жолтата маичка на подиумот на крајот од етапата.

Контадор рекол дека не знаел дека Шлек имал технички проблеми, и дека тој веќе го започнал нападот во тој момент, но прегледот на трката покажува дека тој го бркал нападот на Шлек, дека речиси го удрил Шлек додека поминувал покрај него, и дека постојано гледал назад при искачувањето, додека Шлек се борел да го намали растојанието. Неколку часа подоцна, тој се извинил за инцидентот. Иако бил критикуван од страна на Шон Кели и голем број на возачи, како минати така и сегашни, тој, исто така, добил поддршка од возачите како Бернар Ино, Мигел Индураин, Еди Меркс и Лоран Џалабер. Сопственикот на тимот на Цервело, Жерард Вроомен, коментирал: „Контадор само добил голема шанса да победи, но ја изгубил шансата да победи во голем стил“. Во истата етапа, Антони Шарто го презел водството во натпреварувањето „Крал на планините“ од сонародникот Французинот Жером Пино.

17-тата етапа била сметана за кралица на овој Тур. Врвовите од прва категорија Кол де Мари-Бланк и Кол де Сулор претходеле пред исцрпувачкото искачување на врвот од Хорс Категорија Кол де Турмале, второ искачување на Турмале во таа година на Турот. Етапата се претворила во битка помеѓу Анди Шлек и Алберто Контадор. Првите двајца возачи на турот се одвоиле на последното искачување. Шлек започнал бројни напади против Контадор во последните 15 километри, но не можел да се одвои од него. Контадор ладно останал на тркалата на Шлек, и еднаш нападнал, но бил повлечен назад од Шлек. Шлек продолжил со освојувањето на етапата пред Контадор, кој изгледал среќен што го следи Шлек преку целната линија, додека го држел навидум несоборливото водство во генералната класификација. Во меѓувреме, Антони Шарто го потврдил своето водство во точкестата маичка, додека Турот завршил со последните категоризирани искачувања.

Етапата број 19 била последниот хронометар. Во голема мера се очекувало дека Контадор ќе го зголеми водството во однос на Шлек, кој во минатото се борел со оваа дисциплина, но првичното изненадување се случило, бидејќи Шлек поставил јако темпо, кое Контадор потешко можел да го следи. По првата проверка на времето Шлек одзел шест секунди, со што го намалил водството на Контадор на само две секунди. По втората проверка на времето Контадор ги надополнил загубите и го зголемил водството пред Шлек за шест секунди. Во текот на последната третина од етапата Контадор ја зголемил својата предност, освојувајќи дополнителни дваесет и пет секунди пред својот соперник, за севкупна разлика од триесет и една секунда за етапата. Фабијан Канчелара, олимпискиот и светски првак во хронометар, ја победил етапата, со седумнаесет секунди пред второпласираниот Тони Мартин. Покрај тоа, Денис Меншов успеал да го помине Самуел Санчес за третото место во генералниот пласман, додека Рајдер Хесједал бил во можност да помине пред Хоаким Родригес за седмото место во генералниот пласман. Водството на Контадор на првото место се зголемило на 39 секунди, што во суштина му ја гарантирало победата.

На последната етапа победил Кевендиш, кој станал првиот победник на последователни етапи на Елисејските полиња. Спринтерот од Манкс освоил пет етапи, повеќе од кој било друг возач на Турот во 2010 година, освојувајќи во својата кариера 15 етапни победи.

Вистинскиот победник на Турот Алберто Контадор завршил опкружен со неговите колеги од Астана. Ова бил негов трет Тур де Франс во три последователни појавувања, откако го освоил во 2007 и 2009 година. Шлек завршил на второто место, втора година по ред (подоцна ја освоил победата, по позитивниот тест на Контадор и последователната забрана), а Меншов завршил на подиумот на третото место. Петаки ја освоил зелената маичка. Неговото конечно второ место на последната етапа му обезбедило доволно бодови, за да заврши само пред Кевендиш и Хушовд. Францускиот велосипедист Шарто ја освоил точкестата маичка.

Допинг

Алберто Контадор

Во септември 2010 година, Контадор открил дека примерокот од урината што тој го дал на 21 јули, на денот за одмор на Тур де Франс 2010, содржел траги од кленбутерол. Тој рекол дека, загадување на храната било виновно, бидејќи само поради мала количина од супстанцијата која била откриена тој паднал на тестот, и покрај тоа што на бројните други тестови поминал.

УЦИ (UCI) издал соопштение во кое се вели дека концентрацијата изнесувала 50 пикограми на милилитар и дека тоа било 1/40 од минималните стандарди за способност за откривање што ги бара ВАДА (WADA) и дека ќе бидат потребни понатамошни научни истражувања.

На крајот од јануари 2011 година, Шпанската велосипедска федерација предложила едногодишна забрана, но подоцна ја прифатила жалбата на Контадор и го ослободила од сите обвиненија. УЦИ (UCI) и Светската антидопинг агенција секоја посебно, ја донеле одлуката независно до Арбитражниот суд за спорт во март 2011 година, но Контадор останал слободен да вози до донесувањето на одлуката. Сослушувањето било одложено до после Тур де Франс 2011 година, на барање на Контадор, а потоа се одложило за ноември 2011 година. На 6 февруари 2012 година, ЦАС (CAS) му ја одзел титулата на Контадор од 2010 година, со што победник станал Енди Шлек.

Ленс Армстронг

На 22 октомври 2012 година на Армстронг му биле одземени сите негови професионални резултати од август 1998 до август 2012 година, вклучувајќи ги и неговите седум Тур д’Франс титули. Армстронг на Турот во 2010 година завршил, првично како 23-ти; 22-ри во времето на неговото одземање - исто така му била одземена. Во јануари 2013 година, Армстронг во интервју со Опра Винфри признал во врска со допингот. Иако признал дека се допингувал во неговите седум победи, тој негирал допингување на туровите во 2009 и 2010 година. Без оглед на тоа, на Армстронг му биле одземени неговите конечни резултати и од овие два тура, бидејќи неговите вредности на крв укажувале дека тој се допингувал. Во извештајот на УСАДА се наведува дека „Веројатноста за вредностите во крвта на Армстронг од Тур де Франс во 2009 и 2010 година природно е помала од еден во милион“.

Денис Меншов

На 10 јули 2014 година, соопштението за медиуми на УЦИ во кое се наведуваат различни санкции за спортисти, наведува дека на Меншов му бил забранет настапот (во период од две години) до 9 април 2015 година, поради негативните наоди во биолошките пасоши. Поради тоа, тој бил дисквалификуван од Тур де Франс во 2009, 2010 и 2012 година.

Список на сомневање за допинг

Во мај 2011 година, весникот л’Екип (l'Equipe) објавил список на велосипедисти и индекс кој укажувал на сомнежот за користење на допинг.

Водство во класификацијата

Водство во класификацијата по етапи
Етапа	Победник	Генерална класификација	Класификација за бодови	Класификација за брда	Класификација за млад возач	Тимска Класификација	Награда за борбеност
П	Фабијан Канчелара (SUI)	Фабијан Канчелара	Фабијан Канчелара	no award	Тони Мартин	Тим РадиоШек	нема награден
1	Алесандро Петаки (ITA)	Фабијан Канчелара	Алесандро Петаки	Жером Пино		Тим РадиоШек	Мартен Вајнатс
2	Силвен Шаванел (FRA)	Силвен Шаванел	Силвен Шаванел			Квик Степ	Силвен Шаванел
3	Тор Хушовд (NOR)	Фабијан Канчелара	Тор Хушовд		Герент Томас	Тим Саксо Банк	Рајдер Хесједал
4	Алесандро Петаки (ITA)						Димитри Чемпион
5	Марк Кевендиш (GBR)						Иван Гутиерез
6	Марк Кевендиш (GBR)						Матиеу Пергет
7	Силвен Шаванел (FRA)	Силвен Шаванел			Анди Шлек	Астана	Жером Пино
8	Анди Шлек (LUX)	Кадел Еванс				Рабобанк	Mario Aerts
9	Сенди Касар (FRA)	Анди Шлек		Антони Шарто		Кес д’Епарњ	Луис Леон Санчес
10	Серџо Паулињо (POR)			Жером Пино			Марио Ерц
11	Марк Кевендиш (GBR)		Алесандро Петаки	Жером Пино			Стефан Ауж
12	Хоаким Родригес (ESP)		Тор Хушовд	Антони Шарто		Тим РадиоШек	Александар Винокуров
13	Александар Винокуров (KAZ)		Алесандро Петаки			Тим РадиоШек	Хуан Антонио Флеча
14	Кристоф Риблон (FRA)					Кес д’Епарњ	Кристоф Риблон
15	Томас Воклер (FRA)	Алберто Контадор^*				Тим РадиоШек	Томас Воклер
16	Пјерик Федриго (FRA)		Тор Хушовд				Карлос Баредо
17	Анди Шлек (LUX)		Тор Хушовд				Александар Колобнев
18	Марк Кевендиш (GBR)		Алесандро Петаки				Даниел Ос
19	Фабијан Канчелара (SUI)						нема награден
20	Марк Кевендиш (GBR)						нема награден
Конечен пласман		~~Алберто Контадор~~ Анди Шлек^*	Алесандро Петаки	Антони Шарто	Анди Шлек	Тим РадиоШек	Силвен Шаванел

Во етапата број 1, Дејвид Милар, кој бил трет во бодовната класификација, ја носел зелената маичка, додека Фабијан Канчелара ја задржал генералната класификација како и бодовната класификација, а Тони Мартин, кој бил втор во бодовната класификација, ја носел белата маичка.
Во етапата број 3, Алесандро Петаки ја носел зелената маичка, додека Силвен Шаванел ја задржал генералната класификација како и бодовната класификација.
Во етапи од број 10 до број 15, Роберт Гесинк ја носел белата маичка, додека Енди Шлек ја задржал генералната класификација, како и натпреварот за млад возач.
Алберто Контадор ја носел жолтата маичка од крајот на 15-тата етапа, но неговата победа подоцна била одземена поради неговиот позитивен тест. Енди Шлек бил втор во генералната класификација за време на овие етапи.

Конечен пласман

Legend
	Означува победник на генералниот пласман		Означува победник на бодовниот пласман
	Означува победник на брдскиот пласман		Означува победник на пласманот за млад возач
	Означува победник на тимскиот пласман		Означува победник на пласманот за најборбен возач

Генерална класификација

Final general classification (1–10)
Ранг	Возач	Тим	Време
DSQ	~~Алберто Контадор (ESP)~~	~~Tим Астана~~	~~91h 58' 48"~~
1	Анди Шлек (LUX)	Тим Саксо Банк	91h 59' 27"
DSQ	~~Денис Меншов (RUS)~~	~~Рабобанк~~	~~+1' 22"~~
2	Самуел Санчес (ESP)	Еускалтел-Еускади	+ 3' 01"
3	Јурген ван ден Брук (BEL)	Омега Парма-Лото	+ 6' 15"
4	не се припишува
5	Роберт Хесинк (NED)	Рабобанк	+ 8' 52"
6	Рајдер Хесједал (CAN)	Гармин-Транзишанс	+ 9' 36"
7	Хоаким Родригес (ESP)	Катјуша	+ 10' 58"
8	Роман Кројцигер (CZE)	Ликвигас-Доимо	+ 11' 15"
9	Крис Хорнер (USA)	Тим РадиоШек	+ 11' 23"
10	Луис Леон Санчес (ESP)	Кес д’Епарњ	+ 13' 42"

Бодовна класификација

Конечен бодовен пласман (1–10)
Rank	Rider	Team	Points
1	Алесандро Петаки (ITA)	Лампре-Фарнезе	243
2	Марк Кевендиш (GBR)	Тим ХТЦ-Колумбија	232
3	Тор Хушовд (NOR)	Сервело ТестТим	222
4	Хосе Хоакин Рохас (ESP)	Кес д’Епарњ	179
5	Роби Мекјуен (AUS)	Катјуша	179
6	Едвалд Босон Хаген (NOR)	Тим Скај	161
7	Себастиен Тургот (FRA)	Ббокс Буиг Телеком	135
8	Џералд Циолек (GER)	Тим Милрам	126
9	Јурген Роландс (BEL)	Омега Парма-Лото	124
10	Лојд Мондори (FRA)	Аг2р-Ла Мондијал	119

Брдска класификација

Конечен брдски пласман (1–10)
Rank	Rider	Team	Points
1	Антони Шарто (FRA)	Ббокс Буиг Телеком	143
2	Кристоф Моро (FRA)	Кес д’Епарњ	128
3	Анди Шлек (LUX)	Тим Саксо Банк	116
DSQ	~~Алберто Контадор (ESP)~~	Астана	112
4	Дамјано Кунего (ITA)	Лампре-Фарнезе	99
5	Самуел Санчес (ESP)	Еускалтел-Еускади	96
6	Сенди Касар (FRA)	Франсес де же	93
7	Жером Пино (FRA)	Квик Степ	92
8	Томас Воклер (FRA)	Ббокс Буиг Телеком	82
9	Пјерик Федриго (FRA)	Ббокс Буиг Телеком	72
10	Хоаким Родригес (ESP)	Катјуша	66

Класификација за млад возач

Конечен пласман за млад возач (1–10)
Rank	Rider	Team	Time
1	Анди Шлек (LUX)	Тим Саксо Банк	91h 59′ 27"
2	Роберт Хесинк (NED)	Рабобанк	+ 9′ 31"
3	Роман Кројцигер (CZE)	Ликвигас-Доимо	+ 11′ 54"
4	Јулиен ел Фарес (FRA)	Кофидис	+ 53′ 22"
5	Сирил Готие (FRA)	Ббокс Буиг Телеком	+ 1h 25′ 12"
6	Јакоб Фуглсанг (DEN)	Тим Саксо Банк	+ 1h 38′ 32"
7	Рафаел Валс (ESP)	Футон-Сервето-Фуџи	+ 1h 42′ 27"
8	Пјер Ролан (FRA)	Ббокс Буиг Телеком	+ 1h 46′ 42"
9	Герајнт Томас (GBR)	Тим Скај	+ 2h 00′ 05"
10	Хосе Хоакин Рохас (ESP)	Кес д’Епарњ	+ 2h 01′ 58"

Тимска класификација

Конечен тимски пласман (1–10)
Rank	Team	Time
1	Тим РадиоШек	276h 02' 03"
2	Кес д’Епарњ	+ 9′ 15"
3	Рабобанк	+ 27′ 48"
4	Аг2р-Ла Мондијал	+ 41′ 10"
5	Омега Парма-Лото	+ 51′ 01"
6	Астана	+ 56′ 16"
7	Квик Степ	+ 1h 06′ 23"
8	Еускалтел-Еускади	+ 1h 23′ 02"
9	Ликвигас-Доимо	+ 1h 29′ 14"
10	Ббокс Буиг Телеком	+ 1h 54′ 18″

Поврзано

Наводи

Надворешни врски

Архивирано на 5 август 2010 г.