Принц од Велс

Принц Чарлс, актуелниот принц од Велс

Принцот од Велс ( велшки: Tywysog Cymru) била титула доделувана на принцови родени во Велс од 12 век па наваму; терминот ја замени употребата на зборот крал. Еден од последните велшки принцови, Ливелин ап Грифид, бил убиен во битка во 1282 година од страна на Едвард I, кралот на Англија, чиј син Едвард (роден во замокот Карнарфон во 1284) бил прогласен за прв англиски принц од Велс во 1301 година.

Од 14 век, титулата се пренесувала во династијата и била доделувана на наследникот на престолот, на англискиот или британскиот монарх , но доколку не се додели титулата на претстолонаследникот, тоа не влијаело врз правата на престолот. Титулата Ерл од Честер секогаш се дава заедно со титулата принц од Велс. Принцот од Велс обично има и други титули и почести.

Тековниот принц од Велс кој е најдолго на оваа позиција принцот Чарлс, најстариот син на Елизабета II. Сопругата на принцот од Велс има право на титулата принцеза од Велс . Сопругата на принцот Чарлс, Дијана, ја користела таа титула, но неговата втора сопруга Камила, ја користи само титулата војвотката од Корнвол (или на Ротсеј, кога е во Шкотска ), бидејќи другата титула станала многу популарна и поврзана со Дијана.

Улоги и одговорности

Грб на Чарлс, принцот од Велс (од 1958 година)

Принцот од Велс е наследник на монархот на Обединетото Кралство. Нема формална улога или одговорност дадена од страна на Парламентот или на друг начин според закон или обичај, како претстолонаследник или како принц од Велс.

Актуелниот принц сега често ѝ помага на кралицата во извршувањето на нејзините должности, на пример, застапување на кралицата при пречек на високи функционери во Лондон и присуствување на државни вечери за време на државните посети. Тој исто така ги претставува кралицата и Обединетото Кралство во странство, во државни и церемонијални прилики, како што се државни погреби.

Кралицата, исто така, му дала на принцот од Велс овластување да издава кралски налози.

Историја

Традицијата на доделувањето на титулата "Принцот од Велс" на претстолонаследникот обично се смета дека започнала во 1301 година, кога кралот Едвард I од Англија ја дал оваа титула на својот син Едвард од Кернарфон на седница на парламентот одржана во Линколн. Според легендата, кралот им ветил на Велшаните дека ќе го нарече „принц оној што е роден во Велс, и кој не зборува англиски“, а потоа на изненадување, го прогласил за принц од Велс својот новороден син, кој е роден во Кернарфон. Сепак, приказната е несигурно дали е точна, бидејќи може да се следи само во 16 век, кога во времето на Едвард I, англиската аристократија зборувала нормански француски, а не англиски јазик (некои верзии на легендата вклучуваат да не се знаат и двата јазика како услов, а една пријавена верзија има многу специфична фраза „да биде роден на велшка почва и да не зборува друг јазик“).

Вилијам Камден напишал во своето дело Британија во 1607 година дека првично титулата „Принц од Велс“ не била автоматски доделувана на најстариот син на кралот на Англија, бидејќи Едвард II (кој бил првиот англиски принц од Велс) не ја доделил титулата на својот најстар син, идниот Едвард III. Едвард III ја обновил практиката на именување на најстариот син „принц од Велс“, која потоа ја практикувале неговите наследници.

Титулата „принц од Велс“ денес се доделува заедно со титулата „Ерл од Честер“. Оваа практика започнала во 1399 година, а сите претходни принцови од Велс, исто така, ја добиле титулата ерл од Честер, но одделно од насловот на принцот. .

Надворешни врски

• Принц од Велс (официјално мрежно место), која вклучува листа и историја на претходни принцови Велс