Препречна согласка
Начини на творба |
---|
Препречни |
Избувни |
Слеани |
Струјни |
Шушкави |
Гласници |
Носни |
Едноударни |
Приближни |
Течни |
Самогласка |
Полусамогласка |
Странични |
Трепетни |
Механизам |
Белодробни |
Исфрлени |
Уфрлени |
Чрапави |
Алитерација |
Асонанца |
Поврзано: Место на творба |
Оваа страница содржи фонетски информации изразени со МФА, кои може да не се прикажат исправно кај некои прелистувачи. [Помош] |
уреди |
Препречна согласка (опструент) е согласка што се создава со попречување (опструкција)[1] на воздушниот тек, при што предизвикува зголемување на притисокот во говорниот апарат (на пр. како кај согласките [k], [d͡ʒ] и [f]). Во фонетиката, творбата на гласовите се дели на две големи класи: препречни и гласници (сонанти).
Препречните гласови се творби што подразбираат затворње во говорниот апарат, запирајќи или сметајќи му на воздушниот тек. Можат да се поделат на избувни (плозиви): п, т, к, б, д, г, со целосно затворање на гласовниот апарат, проследено од нагол испуст; струјни (фрикативи), со делумно затворање, каде текот не целосно сопрен, туку се соочува со пречка што предизвикува струење; и слеани (африкати), кои почнуваат со целосна преграда, но испустот им е налик на струјните. Прототипно, препречните согласки се безвучни, но често се среќаваат и звучни. По ова се разликуваат од гласниците, кои многу поретко се безвучни.
Поврзано
[уреди | уреди извор]Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ „опструкција“ — Лексикон на македонскиот јазик
- Ian Maddieson (1984). Patterns of Sounds. Cambridge University Press. ISBN 0-521-26536-3.
- Ladefoged, Peter; Maddieson, Ian (1996). The Sounds of the World's Languages. Oxford: Blackwell. ISBN 978-0-631-19815-4.