Прејди на содржината

Монголско писмо

Од Википедија — слободната енциклопедија
Монголско писмо
Тип
ТворецТатар-Тонга
Период
околу 1204 – денес
Правец на пишувањеvertical left-to-right, од лево кон десно Уреди на Википодатоците
Јазицимонголски
евенкиски
Сродни писма
Матични системи
Изведени системи
манџурско писмо
чисто писмо
вагинтара
ISO 15924
ISO 15924Mong, 145 Уреди на Википодатоците, ​Mongolian
Уникод
Уникоден назив
Mongolian
U+1800 – U+18AF
 Оваа страница може да содржи фонетски симболи од меѓународната фонетска азбука (МФА).


Класичната вертикална монголска азбука (монголски: Monɣul bičig, кирилица: Монгол бичиг, Mongol bichig') било едно од многуте системи на пишување создадени за монголски јазик и највеќе користена азбука сѐ до воведувањето на кириличната монголска азбука во 1946. Традиционалното писмо со малимодификации се користи денес во Внатрешна Монголија во Народна Република Кина. Истото писмо се користи и во евенкискиот јазик.

Историски форми Модерно печатење Транслитерација на првиот збор:
 
v
  i
k
i
p
e
d
i
y
a
  • транслитерација: Vikipediya čilügetü nebterkei toli bičig bolai.
  • кирилица: Википедиа Чөлөөт Нэвтэрхий Толь Бичиг Болой.
  • транскрипција: Vikipedia chölööt nevterkhii toli bichig boloi.
  • превод: Википедија е слободна енциклопедија

Традиционалната монголска азбука

[уреди | уреди извор]
Знаци Транслитерација Забелешки
почетна средна крајна Латиница Кирилица
a А Distinction usually by vowel harmony (see also q/γ and k/g below)
e Э
[1]

[2]

i, yi И,Й, Ы, Ь At end of word today often absorbed into preceding syllable
o, u О, У Distinction depending on context.
ö, ü Ө, Ү Distinction depending on context.
[3]

[4]

n Н Distinction from medial and final a/e by position in syllable sequence.
ng Н, НГ Only at end of word (medial for composites).

Transcribes Tibetan ང; Sanskrit ङ.

b Б, В
p П Only at the beginning of Mongolian words.

Transcribes Tibetan པ;

q Х Only with back vowels
ɣ Г Only with back vowels.

Between vowels today pronounced as long vowel.[5] The "final" version only appears when followed by an a written detached from the word.

k Х Only with front vowels.
Word-finally only g, not k.

g between vowels today pronounced as long vowel.[6]

g Г
m М
l Л
s С
š Ш Pronunciation of this character hasn't changed.
t, d Т, Д Distinction depending on context.
č Ч, Ц Originally no distinction between /tʃ'/ and /ts'/, today by context.
ǰ Ж, З Distinction by context.

Originally often interchanged with y below.

y Е, Ё, И, Ю, Я Part of diphthongs, although technically a consonant.
r Р Not normally at the beginning of words.[7]
v В Transcribes Sanskrit व.
f Ф Medieval Mongolian didn't use this sound.
К Transcribes Russian К.
(c) (ц) Transcribes Tibetan /ts'/ ཚ; Sanskrit छ.
(z) (з) Transcribes Tibetan /dz/ ཛ; Sanskrit ज.
(h) Transcribes Tibetan /h/ ཧ, ྷ; Sanskrit ह.
  1. Following a consonant, latin transliteration is i.
  2. Following a vowel, latin transliteration is yi, with rare exceptions like naim (eight) or Naiman.
  3. Character for front of syllable (n-<vowel>).
  4. Character for back of syllable (<vowel>-n).
  5. Examples: qa-γ-an (khan) is shortened to qaan. Some exceptions like tsa-g-aan (white) exist.
  6. Example: de-g-er is shortened to deer. Some exceptions like ügüi (no) exist.
  7. Transcribed foreign words usually get a vowel prepended. Example: Transcribing Русь (Russia) results in Oros.