Кричим
| Кричим Кричим | |
|---|---|
| град | |
 Зградата на општината во Кричим | |
  Кричим | |
| Координати: 42°02′33″N 24°27′53″E / 42.042607° СГШ; 24.464589° ИГД | |
| Земја | Бугарија |
| Област | Пловдив |
| Општина | Кричим |
| Управа | |
| • Градоначалник | Атанас Калчев (Движење „Нашиот град“) |
| Површина | |
| • Вкупна | 54,9 км2 (212 ми2) |
| Надм. вис. | 253 м |
| Население (2022) | |
| • Вкупно | 8,129 |
| • Густина | 15/км2 (38/ми2) |
| Час. појас | EET (UTC+2) |
| • Лето (ЛСВ) | EEST (UTC+3) |
| поштенски код | 4220 |
| Повик. бр. | +359 03145 |
| Мреж. место | krichim.bg |
Крѝчим (бугарски: Кричим) — град во Јужна Бугарија, административен центар на општината Кричим во Пловдивската Област. Има население од околу 8.129 жители (2022).[1]
Географија и местоположба
[уреди | уреди извор]Градот се наоѓа на двата брега на реката В’ча, во преодна област каде што полето Пазарџичко-Пловдивското Поле ги допира северните падини на Родопите. Со тоа целосно се определува неговиот релјеф — ридски со премин кон падините на планината. Кричим се наоѓа на 30 километри југозападно од регионалниот център Пловдив и 147 км од главниот град Софија.
Историја
[уреди | уреди извор]Кричим бил древна населба од рановизантиско време. На почетокот на клисурата на реката В’ча, на високи и непробојни карпи од двете страни, се наоѓаат остатоците од двете средновековни тврдини кои одиграле клучна улога во чувањето на овој важен планински премин. Градот е единствената населба во Општината Кричим.
Oбласта околу денешниот град била дел од Првото бугарско царство сè додека не потпаднало под византиска власт. Била ослободена за време на походот на царот Асен I во 1190 година. Во 1198 година, тврдината Кричим била во рацете на Иванко. Истата година, тврдината била заземена од византискиот севастократор Георгиј Палеолог, кој паднал мртов откако со скала го прескокнал ѕидот на тврдината. Во 1230 година бугарскиот цар Иван Асен II ја освоил. Зачуван е камен натпис од овој период на кој пишува „На овој камен седел цар Асен, кога го освоил Кричим“.
По падот на Бугарија под османлиска власт, Кричим за прв пат се споменува во документ од 1451 година и бил меѓу ретките населби во Пловдивскиот регион кои имале ќелии училишта дури и во раната преродба. Манастирите „Св. Богородица“ и „Св. Врач“ ги поддржувал црковно-словенските и бугарските книжевни традиции и служеле како училишта. Манастирите биле и главен центар во подготовката на Априлското востание. Во Кричимскиот манастир „Рождество Богородично“ самиот Васил Левски создал централен револуционерен комитет со претседавач игуменот Нафталим.
Наводи
[уреди | уреди извор]- ↑ Таблица на адресно регистрираните по постоянен и по настоящ адрес лица oт дата 15.06.2022 г.