Vidumavi Galadwen (? - 1344 TE) – córka Vidugavii zwanego Królem Rhovanionu, żona Valacara, który 22 lata po jej śmierci został królem Gondoru, matka króla Eldacara.
Biografia[]
W 1248 roku Trzeciej Ery Minalcar, dowodzący armią Gondoru, rozgromił hordę Easterlingów panoszącą się na północno-wschodnich granicach Gondoru. Udało mu się to dzięki sporej pomocy Nortów, których przywódcą był wtedy Vindugavia. Aby uhonorować władcę i okazać mu szacunek, Regent dwa lata później wysłal na dwór Króla Rhovanioniu swojego syna, Valacara, jako gondorskiego ambasadora. Tam Valacar nauczył się języka Nortów, a także ich kultury i obyczajów. Poznał też Vidumavi, córkę Vidugavii i oboje się w sobie zakochali. Niebawem odbył się ślub, a w 1255 roku narodził się ich syn, Vinithrya. Gdy miał on pięć lat, Valacar wraz z rodziną został wezwany z powrotem do Osgiliath. W 1304 roku teść Vidumavi, Minalcar, został koronowany na króla Gondoru jako Rómendacil II, a Valacar przejął obowiązki następcy tronu. Wtedy też Vidumavi przyjęła imię Galadwen, a jej syn - Eldacar.
Pochodzenie Vidumavi było przyczyną późniejszej wojny domowej zwanej Waśnią Rodzinną. Arystokracja gondorska, zwłaszcza z południa kraju, uważała, że Valacar zbeszcześcił królewską krew, wiążąc się z kobietą "niższej" rasy. Istniała obawa, że doprowadzi to do skarlenia królewskiego rodu, skrócenia czasu życia władców, a w końcu do upadku królestwa. O ile początkowo obawy te mogły mieć rację bytu, zwłaszcza, że według dúnedaińskich norm Vidumavi umarła młodo, o tyle z czasem okazało się, że jej syn w niczym nie ustępuje przodkom. Było już jednak za późno na refleksje i w 1432 roku, kiedy Eldacar wstąpił na tron, rebelia przybrała gwałtowny i brutalny obrót.