Ossiriand
Mapa Ossiriandu
Ossiriand – zalesiona kraina wschodniego Beleriandu położona pomiędzy rzeką Gelion i Górami Błękitnymi, od rzeki Aduranta do Ascar. Gelion i jego sześć dopływów stworzyły nazwę Kraina Siedmiu Rzek.
Siedem rzek (od północy na południe):
- rzeka Gelion
- rzeka Ascar lub Rathlóriel
- rzeka Thalos
- rzeka Legolin
- rzeka Brilthor
- rzeka Duilwen
- rzeka Aduranta
Wzdłuż Ascaru prowadziła Droga Krasnoludów – trakt łączący Nogrod i Belegost z Doriathem.
Wzdłuż rzeki Ascar w rejonie północnym krainy przebiegała Droga Krasnoludów prowadząca do Nogrodu i Belegostu
Historia[]
Ossiriand zamieszkany został pod koniec Lat Drzew około 1350 roku przez Nandorów (odłam Telerich) pod wodzą Denethora, uzyskawszy przedtem pozwolenie od Thingola. Przybyli oni tu ze wschodu i osiedlili się. Przez 117 lat (równowartość około 1400 lat słonecznych) kraina rozbrzmiewała ich śpiewem, który lubili, dlatego na grupę tę mówiono Laiquendi. Po Pierwszej bitwie o Beleriand, spustoszeniu wielu rejonów przez orków i zabiciu Denethora na Amon Ereb w 1497 woleli się ukrywać, w czym pomagały im zielone płaszcze. Z tego powodu przylgnęła do nich nazwa Elfów Zielonych. Nie wybierano już więcej przywódców. Trzy lata (około 28 lat słonecznych) później po raz pierwszy wzeszło Słońce i rozpoczęła się Pierwsza Era. Większa część mieszkańców wolała osiedlić się jednak w Doriath w rejonie Arthórien gdzie czuli się bezpieczniej i gdzie nazywano ich Elfami-gośćmi. Nieliczne resztki żyły w skrytości w lasach Ossiriandu.
W PE 469 przybyli tutaj (powrócili do życia) Beren i Lúthien. Zamieszkali na południowym skraju regionu na wyspie Tol Galen w urokliwym zakątku koło wodospadów Lanthir Lamath. Utrzymywali dobre kontakty z elfami, tak przyjazne że w PE 503, po zabiciu króla Thingola i napaści krasnoludów na skarbiec w Menegroth Beren wraz z synem Diorem i Zielonymi Elfami zarządzili zasadzkę na rabusiów i pobili ich prawie całkowicie na granicy Ossiriandu w Bitwie nad brodem Sarn Athrad u ujścia Ascaru do Gelionu. Skarb (oprócz Silmarila) został wrzucony w wody rzeki Ascar, a niedobitki zostały unicestwione przez entów.
Ossiriand jako jedyne ocalało z Beleriandu po Wojnie Gniewu. W Drugiej Erze i późniejszych czasach ziemie te znane są jako Lindon.
Etymologia[]
Ossiriand w języku sindarin oznacza ziemię siedmiu rzek[1] (alternatywnie ziemia siedmiu strumieni [2]).
Nazwa składa się z trzech części: otso (siedem) + sîr (rzeka, potok) + -ian(d) (typowe zakończenie w sindarinie, powszechnie używane w nazwach regionów lub krajów)[1].
Inne wersje legendarium[]
Tolkien pracując nad nazwą regionu, która mu się nie podobała (Broseliand, stosowana takze całości Beleriandu[3]) na rękopisie Ballady o Leithian zapisał kilka innych możliwych nazw: Golodhinand, Noldórinan, Geleriand, Bladorinand, Belaurien, Arsiriand, Lassiriand oraz Ossiriand.
| Beleriand Wschodni | Andram • Ard-galen • Belegost • Doriath • Dorthonion • Esgalduina • Estolad • Gelion • Gondolin • Góra Dolmed • Góra Rerir • Góry Błękitne • Las Neldoreth • Lothlann • Menegroth • Nan Elmoth • Nogrod • Ossiriand • Region • Taur-im-Duinath • Thargelion • Thalos • Legolin • Brilthor • Duilwena • Adurant • Gelion |
|---|---|
| Beleriand Zachodni | Amon Rûdh • Arvernien • Barad Nimras • Brethil • Brithombar • Brithon • Eglarest • Ginglith • Nargothrond • Narog • Nenning • Ringwil • Sirion • Taeglin • Taur-en-Faroth • Tol Sirion • Tumhalad |
| Hithlum | Cirith Ninniach • Dor-lómin • Eithel Sirion • Ered Lómin • Ered Wethrin • Góra Taras • Jezioro Mithrim • Lammoth • Mithrim • Nevrast • Vinyamar • Zatoka Drengist |
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 J.R.R. Tolkien, „Words, Phrases and Passages in Various Tongues in The Lord of the Rings”, [w:] Parma Eldalamberon XVII (w edycji Christophera Gilsona).
- ↑ J.R.R. Tolkien Christopher Tolkien: The Shaping of Middle-Earth
- ↑ J.R.R. Tolkien Christopher Tolkien: Beren i Lúthien Przedmowa