Ludovicus XVIII

Ludovicus rex Francorum, duodevigesimus huius nominis, vulgo praenominibus plenis Louis Stanislas Xavier (natus die 17 Novembris 1755 Versaliis; mortuus Lutetiae die 16 Septembris 1824), frater Ludovici decimi sexti, fuit rex Franciae et (una cum Urgellensi episcopo) princeps Andorrae ab anno 1814 usque ad mortem anno 1824.

Vita

Frater regis titulum gravionis Galliae Narbonensis accepit. Intellectu fratres superans classicis veteribus et philosophiae studebat, poesim exaravit, tomos plures Eduardi Gibbon in linguam Francogallicam convertit. Fratre regente se »Monsieur« titulari annuit. Mense Iunio 1791 salutem extra Franciam petivit. Bello Francis indicto Ludovicus cum fratre natu minore, Carolo gravione de Artois exercitum Borussicum intrarunt. Rege Francico decapitato delphinum Ludovicum XVII successorem proclamavit, se ipsum autem gubernatorem et fratrem Carolum praefectum militarem. Item aulam suam Veronam transtulit sub nomine gravionis Insularis. Ludovico anno 1795 vita defuncto se regem nominavit. Napoleone minante Veronam relinquere coactus est, unde denuo in Germaniam venit. Anno 1799 Jelgava in Curlandia exsul fuit, ubi usque ad Pacem Tilsiae mansit. Anno 1807 Angli eum sartum et tectum conservarunt et Aelesburiae in Palatio Hartwell studiis vacare potuit. Cum coniurati Franciam intravissent, proclamatio a Ludovico Kalendis Februariis 1814 nota facta est de throno iure capiendo. Die 26 Aprilis 1814 Calesii fuit antequam die 3 Maii Lutetiam sollemniter ingrediretur. Die 3 Iunii populo Francico chartam constitutionalem donavit; Napoleone reventuro una cum familiaribus clam munus suum Lutetiense deseruit et Gandavum iit. Post Proelium Waterlooense autem duce Duce de Wellington protegente die 8 Iulii 1815 ingressum alterum Lutetiensem celebravit.

Argumenta

Ludovicus ipse generatim rectionibus clementibus et liberalibus favebat, cum factio nobilium clericorumque necnon frater Carolus multo rigidiores esse viderentur. Talleyrand et Fouché ministros instituit, quorum dimissionem hospites Pavillionis Marsan in Palatio Lupariensi et Camerae parlamentariae secundae (sic dictae Camerae ininventibilis/Cambre introuvable) continuo machinabantur. Isti domini vel ministros novos Armandum Richelieu et Eliam Decazes refutaverunt. Anno autem 1819 automatai^? electiones gubernium liberale efficiebant Ludovico gaudente, quae felicitas pro nece Ducis de Berry interrupta est.

Camera nova, ubi politici radicitus conservatores denuo praevaluerunt, anno 1821 gubernium Villèle habere voluit quod anno 1823 Hispaniam petivit et in rebus internis mores vetustos nimis recoquere voluit.

Ludovicus in matrimonium duxit anno 1771 Ludovicam Mariam Iosepham, filiam regis Victorii Amadei III. Prole absente fratrem Carolum X ei in throno successurum fas fuit. Commentarios autem privatos Mémoires de Louis XVIII (Lutetiae anno 1832 editos), apocryphos esse constat.

Bibliographia

Évelyne Lever, Louis XVIII. Lutetiae: Fayard, 1988
Hans-Ulrich Thamer: Ludwig XVIII. (1814–1824). In: Die französischen Könige und Kaiser der Neuzeit 1498-1870. Monaci, p. 367–388
Klaus Malettke: Die Bourbonen. Bd. 3.: Von Ludwig XVIII bis zu Louis Philippe 1814-1848. Stuttgardiae 2009, p. 1–78
Wilhelm Bringmann: Louis XVIII. von Frankreich im Exil. Blankenburg 1796 – 1798. Lang, Francofurti ad Moenum 1995, ISBN 3-631-48525-5
Volker Sellin: Die geraubte Revolution. Der Sturz Napoleons und die Restauration in Europa. Vandenhoeck & Ruprecht, Gottingae 2001, ISBN 3-525-36251-X

Nexus externi

Vicimedia Communia plura habent quae ad Ludovicum XVIII spectant.

De Ludovico apud kalliope-verbund.info
Schneider, Lars: Ludwig XVIII., in: historicum.net
De fuga Ludovici XVIII narratiuncula

Reges Francorum 987-1848

	Henricus IV rex Francorum
Hugo Capetius 987 · Robertus II 996 · Henricus I 1031 · Philippus I 1060 · Ludovicus VI 1108 · Ludovicus VII 1137 · Philippus II 1180 · Ludovicus VIII 1223 · Ludovicus IX 1226 · Philippus III 1270 · Philippus IV 1285 · Ludovicus X 1314 · Ioannes I 1316 · Philippus V 1316 · Carolus IV 1322 · Philippus VI 1328 · Ioannes II 1350 · Carolus V 1364 · Carolus VI 1380 · Carolus VII 1422 · Ludovicus XI 1461 · Carolus VIII 1483 · Ludovicus XII 1498 · Franciscus I 1515 · Henricus II 1547 · Franciscus II 1559 · Carolus IX 1560 · Henricus III 1574 · Henricus IV 1589 · Ludovicus XIII 1610 · Ludovicus XIV 1643 · Ludovicus XV 1715 · Ludovicus XVI 1774–1792 · Ludovicus XVIII 1814–1824 · Carolus X 1824–1830 · Ludovicus Philippus 1830–1848 Porta Franciae Capsae cognatae: Principes Franciae 1799–1946 · Praesides Franciae 1947–

Principes Franciae 1799–1946


Napoleo Bonaparte primus consul 1799, imperator 1804 • Ludovicus XVIII rex 1814 • Carolus X 1824 • Ludovicus Philippus 1830 • Ludovicus Napoleo Bonaparte praeses 1848, imperator 1851 • Adolphus Thiers praeses 1871 • Patricius de Mac-Mahon 1873 • Iulius Grévy 1879 • Maria Franciscus Sadi Carnot 1887 • Ioannes Casimir-Perier 1894 • Felix Faure 1895 • Aemilius Loubet 1899 • Armandus Fallières 1906 • Raimundus Poincaré 1913 • Paulus Deschanel 1920 • Alexander Millerand 1920 • Gasto Doumergue 1924 • Paulus Doumer 1931 • Albertus Lebrun 1932 • Philippus Pétain princeps civitatis Francicae 1940–1944 • Carolus de Gaulle praeses Franciae liberae 1940, praeses regiminis provisorii 1944 • Felix Gouin 1946 • Georgius Bidault 1946 Opus geopoliticum • Porta Franciae • Index praesidum rei publicae Francicae Capsae cognatae: Reges Francorum • Praesides Franciae 1947– • Primi ministri Franciae