Here naverokê

gel

Ji Wîkîferhengê

Bilêvkirin

[biguhêre]
[biguhêre]
Zayenda nêr a binavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî gel gel
Îzafe gelê gelên
Çemandî gelî gelan
Nîşandera çemandî gelî wan gelan
Bangkirin gelo gelino
Zayenda nêr a nebinavkirî
Rewş Yekjimar Pirjimar
Navkî gelek gelin
Îzafe gelekî geline
Çemandî gelekî gelinan

gel nêr

  1. Komek mirovan ya ku ziman û/yan dîroka wan yek e. Bi taybetî yên dewletek yan jî yeketiyek din ya siyasî ji xwe re damezrandiye.
    Gelê kurd.
    • Çîrokên kurdî naveroka xwe ji taybetmendiyên gelê xwe distîne. Dema mirov bi çavekî zanistî, rexnevanî û lêkolînî li çîrokên kurdî mêze dike û babetên wan analîz dike, mirov wê çaxê dibîne ku, ev berhem, afirandinên gelî wek destanên kurdî, gotinên pêşiyan û stran ji me re dewlemendiyeke jiyana folklorîk pêşkêş dikin. — (Beşek Ji Folklora Kurdî: Çîrok, Mehmet Bozkoyun, Bingöl Üniversitesi Yaşayan Diller Enstitüsü Dergisi)
  2. kom, ref, grûp

Hevmane

[biguhêre]

Bide ber

[biguhêre]

Etîmolojî

[biguhêre]

Ji *gerd, ji proto-îranî *gr̥dáh (mal, xanî, parêz, parêzgeh), ji proto-hindûîranî *gʰr̥dʰás, ji proto-hindûewropî *gʰr̥dʰ-ó-s (parêz, cihê parastî û rapêçayî), ji *gʰerdʰ- (rapêçan). Guherrîna wateyî diyardeyeke berbelav e di zimanikên kurdî de, bide ber zazakî şar (gel; rastiyê şar) û mazenderanî کلا(kela, gel, şar; rastiyê keleh).

Hevzaya avestayî 𐬔𐬆𐬭𐬆𐬜𐬀(gərəδa, şkefta dêwan), farisiya kevn *gr̥dah (beniyên xanî), farisiya navîn [skrîpt hewce ye] (gal, şopînokan; cerdeyên ku li milkên şah û şarvan û hwd. kar dikin; di şerrî de koma leşkerî ne), farisî گله(gelle, garran, kerî); îngilîzî gird, almanî gürten.

Werger

[biguhêre]
Ev qismê Wergerê ji agahiyên naveroka vê guhertoya gotara wekhev a li ser Wîkîferhenga îngilîzî pêk tê.

Daçek

[biguhêre]

gel

  1. li gel, pê re, digel
    Ew (li) gel min hat.

Werger

[biguhêre]

Bilêvkirin

[biguhêre]
[biguhêre]

gel

  1. cel, cîla (madeyê şîrêzî)

Bilêvkirin

[biguhêre]

Lêker

[biguhêre]

gel

  1. were!

Etîmolojî

[biguhêre]