2010 թվականի դրությամբ Ռուսաստանում թաթարերենով խոսող բնակիչների թիվը կազմում էր մոտ 4,28 միլիոն մարդ[6] (5,1 միլիոն՝ 1989 թվականի դրությամբ)։ Թաթարերենը տարածված է նաև բաշկիրների, ռուսների, չուվաշների և մարիների, ինչպես նաև Ռուսաստանի որոշ այլ ժողովուրդների մեջ։
Թաթարերենի տիրապետումը տարբեր ազգերի կողմից
(500 հազարից ավել բնակչություն ունեցող ազգեր), 2002 թվականի դրությամբ
Ազգ
Տիրապետողների թվաքանակը
Թաթարներ
4 488 330
Բաշկիրներ
524 399
Ռուսներ
136 617
Չուվաշներ
68 624
Մարիներ
42 892
Ուդմուրտներ
26 242
Ղազախներ
9 909
Ադրբեջանցիներ
5 752
Մորդվաներ
3 970
Ուկրաինացիներ
3 688
Հայեր
1 608
Բելառուսներ
944
Չեչեններ
845
Գերմանացիներ
813
Կումիկներ
589
Լեզգիններ
376
Ավարներ
252
Օսեր
205
Բուրյաթներ
175
Դարգիններ
145
Կաբարդիններ
131
Ինգուշներ
100
Յակուտներ
46
Տարածվածությունն ըստ տարածաշրջանների, 2002 թվականի դրությամբ
Կազանի մետրոպոլիտենում գրառումը Թաթարստանի Հանրապետության երկու պետական լեզուներով
Թաթարերենը, ռուսերենի հետ հավասար, համարվում է Թաթարստանի Հանրապետության պետական լեզուն։ Թաթարստանում թաթարների բնակության վայրում գործում է կրթական և դաստիարակչական հաստատությունների ցանց, որտեղ կիրառվում է թաթարերենը։
Թաթարերենով հրատարակվում է կրթական, գեղարվեստական, հրապարակախոսական և գիտական գրականություն, լույս են տեսնում հարյուրավոր թերթեր և ամսագրեր, թաթարերենով վարում են բազմաթիվ ռադիո և հեռուստածրագրեր, աշխատում են թատրոններ։
Ժամանակակից թաթարերենը իր գոյության ընթացքում մեծ փոփոխությունների է ենթարկվել, կազմավորվել է թյուրքական լեզուների բուլղարական, ղփչաղական և չաղաթայական բարբառներից։ Լեզվի վրա մեծ ներգործություն է ունեցել ուգրո-ֆիննական (հին հունգարական, մարիական, մորդովական, ուդմուրտական լեզուները, արաբերենը, պարսկերենը, ռուսերենը)։
XIX դարի երկրորդ կեսից միջին բարբառի հիման վրա սկսում է ձևավորվել ժամանակակից թաթարերենի ազգային լեզուն, որն ավարտվում է XX դարում։ Թաթարերենի վերաձևավորման մեջ կարելի է առանձնացնել երկու փուլ՝ XIX դարի երկրորդ կեսը և XX դարի սկիզբը (մինչև 1905 թվականը) և 1905—1917 թվականները։
↑Ethnologue — Dallas, Texas: SIL International, 2006.
↑««Вот какие мы - россияне. Об итогах Всероссийской переписи населения 2010 года»». Российская газета — В статье в частности приводятся данные по национальному составу населения и распространённости языков в России. Татарский следует сразу за английским, однако последний, в отличие от первого, не является ни национальным, ни государственным языком РФ. 22.12.2011. Վերցված է 2012 թ․ փետրվարի 11-ին.
↑Виктор Владимирович Виноградов Языки народов СССР: Тюркские языки. — Институт языкознания АН СССР, 1966. — С. 139.
Абдуллина Р. С. Орфография и орфоэпия современного татарского языка = Хәзерге татар теленең орфографиясе һәм орфоэпиясе. — Казань: Магариф, 2009. — 239 с. — 3000 экз. — ISBN 978-5-7761-1820-3
Ахатов Г. Х. Татарская диалектология = Татар диалектологиясе (учебник для студентов высших учебных заведений). — Казань, 1984. — 215 с. — 3000 экз.
Այս հոդվածի կամ նրա բաժնի որոշակի հատվածի սկզբնական կամ ներկայիս տարբերակը վերցված է Քրիեյթիվ Քոմմոնս Նշում–Համանման տարածում 3.0 (Creative Commons BY-SA 3.0) ազատ թույլատրագրով թողարկված Հայկական սովետական հանրագիտարանից (հ․ 4, էջ 119)։