Mihael II. Amorijski

Dodaj infookvir "monarh". (Primjeri uporabe predloška)

Mihael II. Amorijski (grč. Μιχαήλ Γʹ, Mikhaēl III) (Amorij, Frigija, ? - ?, 2. listopada 829.), bizantski car od 820. godine, osnivač amorijske dinastije.

Isprva je bio u vojnoj službi, gdje se istaknuo kao suborac Lava V. Armenca, Bardana Turčina i Tome Slavena. S vremenom je napredovao do zapovjednika carske straže i patricija. Postao je carem tako što je u uroti dao pogubiti svog nekadašnjeg prijatelja, cara Lava V. Prve godine njegove vladavine obilježio je građanski rat potaknut ustankom Tome Slavena koji se proglasio carem (820. – 823.), čija je pobuna u Kapadokiji bila ugušena uz podršku Bugara.^[1]

Za njegove vladavine Arapi su osvojili otok Kretu (826. ili 827.) i osvojili dio Sicilije (827. – 829.). U ikonoklastičkom je sporu ostao suzdržan, zabranivši daljnje rasprave.^[2]

Zbog čestih ratnih djelovanja nije se previše zanimao za ikonoborstvo te je prema tome zauzeo umjereni stav, tj. nije priznao ni Nicejski ni druge sabore, nego je zabranio da se raspravlja o tome.^[3]

Kako bi pridržao prijestolje za svoje potomke, uzeo je sebi za suvladara sina Teofila, koji ga je zatim naslijedio.^[4]

Bilješke

[uredi | uredi kôd]

Literatura

[uredi | uredi kôd]

Članci

[uredi | uredi kôd]

Tadin, Marin. 1984. Bizantinski ikonoklazam ili kipoborstvo (730—843. god.). Crkva u svijetu. Sveučilište u Splitu - Katolički bogoslovni fakultet. Split. 19 (4): 391–405

Vanjske poveznice

[uredi | uredi kôd]

Vladarske titule
Mihael II. Amorijski Amorijska dinastija Rođ. 770. Umr. 2. listopada 829.
prethodnik Leon V. Armenac	bizantski car 25. prosinca 820. – 2. listopada 829.	nasljednik Teofil

v • u Rimski i bizantski carevi

Principat 27. pr.Kr. – 235. po.Kr.	August • Tiberije • Kaligula • Klaudije • Neron • Galba • Oton • Vitelije • Vespazijan • Tit • Domicijan • Nerva • Trajan • Hadrijan • Antonin Pio • Marko Aurelije i Ver • Komod • Pertinaks • Didije Julijan • (Pescenije Niger) • (Klodije Albin) • Septimije Sever • Karakala suvl. Geta • Makrin suvl. Dijadumenijan • Elagabal • Aleksandar Sever

Kriza 235.–284.	Maksimin Tračanin • Gordijan I. i Gordijan II. • Pupijen i Balbin • Gordijan III. • Filip Arapin suvl. Filip Cezar • Decije suvl. Herenije Etruščanin • Hostilijan • Trebonijan Gal suvl. Voluzijan • Emilijan • Valerijan • Galijen suvl. Salonin i [Valerijan II.]] • Klaudije Gotski • Kvintil • Aurelijan • Tacit • Florijan • Prob • Kar • karin i Numerijan • galski carevi: • Postum • (Lelijan) • Marije • Viktorin • (Domicijan) • Tetrik I. suvl. Tetrik II. kao cezar

Dominat 284.–395.	Dioklecijan (cijelo carstvo) • Dioklecijan (Istok) i Maksimijan (Zapad) • Dioklecijan (Istok) i Maksimijan (Zapad) suvl. Galerije (Istok) i Konstancije I. Klor (Zapad) kao cezari • Galerije (Istok) i Konstancije I. Klor (Zapad) suvl. Sever (Zapad) i Maksimin Daja (Istok) kao cezari • Galerije (Istok) i Sever (Zapad) suvl. Konstantin I. Veliki (Zapad) i Maksimin Daja (Istok) kao cezari • Galerije (Istok) i Maksencije (Zapad) suvl. Konstantin I. Veliki (Zapad) i Maksimin Daja (Istok) kao cezari • Galerije (Istok) i Licinije (Zapad) suvl. Konstantin I. Veliki (Zapad) i Maksimin Daja (Istok) kao cezari • Maksencije (sam) • Licinije (Zapad) i Maksimin Daja (Istok) suvl. Konstantin I. Veliki (samoproglašeni August) i Valerije Valens • Licinije (Istok) i Konstantin I. Veliki (Zapad) suvl. Licinije Cezar, Konstantin II., i Krisp kao cezari • (Martinijan) • Konstantin I. Veliki (cijelo carstvo) suvl. sin Krisp kao cezar • Konstantin II. • Konstans I. • Magnencije suvl. Decentije kao cezar • Konstancije II. suvl. Vetranio • Julijan Apostat • Jovijan • Valentinijan I. • Valens • Gracijan • Valentinijan II. • Magnus Maksim suvl. Flavije Viktor • Teodozije I. Veliki • (Eugenije)

Zapadno Rimsko Carstvo 395.–480.	Honorije • (Konstantin III suvl. sin Konstans II.) • Konstancije III. • Ivan kao zapadni uzurpator u Ravenni • Valentinijan III. • Petronije Maksim suvl. Palad • Avit • Majorijan zatim Libije Sever zatim Antemije zatim Olibrije • Glicerije • Julije Nepot (de jure) • Romul Augustul (Usurper)

Istočno/ Bizantsko carstvo 395.–1204.	Arkadije • Teodozije II. • Pulherija • Marcijan • Leon I. • Leon II. • Zenon (prva vladavina) • Bazilisk suvl. sin Marko • Zenon (druga vladavina) • Anastazije I., bizantski car • Justin I. • Justinijan I. Veliki • Justin II. • Tiberije II. Konstantin • Mauricije suvl. sin Teodozije • Foka • Heraklije • Konstantin III. • Heraklona • Konstans II. • Konstantin IV. suvl. braća Heraklije i Tiberije i zatim Justinijan II. • Justinijan II. (prva vladavina) • Leoncije • Tiberije III. Apsimar • Justinijan II. (druga vladavima) suvl. sin Tiberije • Filipik Bardan • Anastazije II. • Teodozije III. • Leon III. Izaurijski • Konstantin V. Kopronim • Artabazd • Leon IV. Hazar • Konstantin VI. • Irena • Nikefor I. • Staurakije • Mihael I. Rangabe suvl. sin Teofilakt • Leon V. Armenac suvl. Konstantin kao mlađi car • Mihael II. Amorijski • Teofil • Mihael III. Pijanica • Bazilije I. Makedonac • Leon VI. Mudri • Aleksandar • Konstantin VII. Porfirogenet • Roman I. Lakapen suvl. sinovi Kristofor, Stjepan i Konstantin kao mlađi suvladari • Roman II. • Nikefor II. Foka • Ivan I. Cimisk • Bazilije II. • Konstantin VIII. • Zoja (prva vladavina) i Roman III. Argir • Zoja (prva vladavina) i Mihael IV. Paflagonac • Mihael V. Kalafat • Zoja (druga vladavina) suvl. Teodora III. • Zoja (druga vladavina) i Konstantin IX. Monomah • Konstantin IX. Monomah (jedini vladar) • Teodora III. • Mihael VI. Stratiotik • Izak I. Komnen • Konstantin X. Duka • Roman IV. Diogen • Mihael VII. Duka suvl. braća Andronik i Konstant i sin Konstantin • Nikefor III. Botanijat • Aleksije I. Komnen • Ivan II. Komnen suvl. Aleksije Komnen • Manuel I. Komnen • Aleksije II. Komnen • Andronik I. Komnen • Izak II. Angel • Aleksije III. Angel • Aleksije IV. Angel • Nikola Kanab kao uzurpator izabran u bizantskom Senatu • Aleksije V. Duka Murzuful

Nicejsko Carstvo 1204.–1261.	Konstantin Laskaris • Teodor I. Laskaris • Ivan III. Duka Vatac • Teodor II. Duka Laskaris • Ivan IV. Duka Laskaris

Istočno/ Bizantsko carstvo 1261.–1453.	Mihael VIII. Paleolog • Andronik II. Paleolog suvl. Mihael IX. Paleolog • Andronik III. Paleolog • Ivan V. Paleolog • Ivan VI. Kantakuzen suvl. Ivan V. Paleolog i Matej Kantakuzen • Ivan V. Paleolog • Andronik IV. Paleolog • Ivan VII. Paleolog • Andronik V. Paleolog • Manuel II. Paleolog • Ivan VIII. Paleolog • Konstantin XI. Paleolog

Kurziv obično uzurpatora ili suvladara.

Nedovršeni članak Mihael II. Amorijski koji govori o vladaru treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.