Saltar ao contido

Ureparapara

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía físicaUreparapara
Imaxe
Tipoilla Editar o valor en Wikidata
Parte deIllas Banks Editar o valor en Wikidata
Situado na entidade xeográficaIllas Banks Editar o valor en Wikidata
Localización
División administrativaTorba, Vanuatu Editar o valor en Wikidata
Mapa
 13°32′S 167°20′L / -13.53, 167.33
Bañado porOcéano Pacífico Editar o valor en Wikidata
Características
Altitude14 m Editar o valor en Wikidata
Dimensións7,7 (ancho) × 8,3 (lonxitude) km
Superficie39 km² Editar o valor en Wikidata

Ureparapara (tamén coñecida como Parapara para abreviar) é a terceira illa máis grande do Grupo Banks no norte Vanuatu logo de Gaua e Vanua Lava.

Xeografía

[editar | editar a fonte]

a illa de Ureparapara é un vello cono volcánico invadido polo mar na costa leste, que forma a Baía Divers. A parte desta fendedura na costa, a illa é de forma circular, cun diámetro duns oito quilómetros. A superficie é de 39 km².

Poboación

[editar | editar a fonte]

A poboación era de 437 habitantes en 2009.[1]

Hai tres aldeas na illa. A aldea principal é Léar (Leserepla).[2] As outras son Lehali (na costa oeste) e Leqyangle.[3]

Dúas linguas son faladas tradicionalmente na illa, a Löyöp e a Lehali.[4]

O nome Ureparapara reflicte o nome da illa na lingua Mota, lingua que foi elixida polos misioneiros, a finais do século XIX, como o idioma de referencia para a zona.

A illa chámase localmente Noypēypay en Lehali, e Aö en Löyöp..

O primeiro europeo en chegar a Ureparapara foi o explorador español Pedro Fernández de Quirós o 15 de xuño de 1606. Que bautizouna como Pilar de Zaragoza, pero, máis tarde, cartografouse como A nosa Señora de Monserrat Ambos polo seu capelán Frei Martín de Munilla.[5].

  1. Instituto Nacional de Estatística Vanuatu (2009). "2009 Censo Nacional de Poboación e Vivenda: Resumo da versión". 
  2. Vincent Lebot und Pierre Cabalion: Les Kavas de Vanuatu, S. 83
  3. Maffi & Taylor, 1977, "The Mosquitoes Of The Banks And Torres Island Groups Of The South Pacific".
  4. ver tamén Detailed list and map of the Banks and Torres languages.
  5. Kelly, Celsus, O.F.M. La Austrialia del Espiritu Santo. The Journal of Fray Martín de Munilla O.F.M. and other documents relating to the Voyage of Pedro Fernández de Quirós to the South Sea (1605-1606) and the Franciscan Missionary Plan (1617-1627) Cambridge, 1966, p.121.