Saltar ao contido

Sixeberto III

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaSixeberto III

Editar o valor en Wikidata
Nome orixinal(la) Sigibertus Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento630 (Gregoriano) Editar o valor en Wikidata
valor descoñecido Editar o valor en Wikidata
Morte1 de febreiro de 656 Editar o valor en Wikidata (25/26 anos)
valor descoñecido Editar o valor en Wikidata
Rei dos francos
Editar o valor en Wikidata
Actividade
Ocupaciónmonarca Editar o valor en Wikidata
Enaltecemento
Día de festividade relixiosa1 de febreiro Editar o valor en Wikidata
Outro
TítuloRei dos francos (633–656) Editar o valor en Wikidata
FamiliaDinastía Merovinxia Editar o valor en Wikidata
CónxuxeChimnechilde Editar o valor en Wikidata
FillosDagoberto II, Bilichild Editar o valor en Wikidata
PaisDagoberto I Editar o valor en Wikidata  e Ragnétrude Editar o valor en Wikidata
IrmánsClodoveo II Editar o valor en Wikidata
ParentesChildeberto, o Adotado, may be child Editar o valor en Wikidata

Descrito pola fonteAllgemeine Deutsche Biographie Editar o valor en Wikidata
WikiTree: Merovingian-14

Sixeberto III, nado cara ao 630 e finado en 660, foi rei de Austrasia, fillo primoxénito de Dagoberto I.

Para satisfacer as esixencias de autonomía da aristocracia local, o seu pai cédelle no ano 632 o reino de Austrasia e instálase en Metz no ano 634, pero segue estando baixo a tutela do rei franco ata a morte de Dagoberto no ano 639. Nese ano, Sixeberto recibe como herdanza Austrasia, aínda que agora liberada de toda dependencia de Neustria.

Intenta inutilmente someter a Radulfo, duque de Turinxia, que o vence no ano 640.

Durante o seu reinado é cando o mordomo de palacio empeza a ter un papel importante na vida política de Austrasia.

Deixou o goberno en mans do mordomo Grimoaldo, que era fillo de Pipino de Landen que o convence para que adopte ao seu propio fillo, ao que bautizou como Khildeberto, un nome de rei merovinxio. Posteriormente Sixeberto tivo un fillo, o futuro Dagoberto II, pero o mordomo séntese ameazado e á morte do rei, obrígao a ingresar nunha comunidade monástica e exíliao a Irlanda.