Histiocito
Os histiocitos son células que forman parte do sistema fagocítico mononuclear (tamén chamado sistema reticuloendotelial). O sistema fagocítico mononuclear forma parte do sistema inmunitario do organismo. Os histiocitos son macrófagos residentes nos tecidos ("histo-" = "tecido", e "-cito" = "célula"), que interveñen en caso de infección, polo que se consideran macrófagos tisulares [1][2] ou células dendríticas[3].
Terminoloxía
[editar | editar a fonte]Os histiocitos derivan de células nai da medula ósea, que orixinan monocitos, que pasan á circulación sanguínea. Os monocitos circulan polo corpo e fíltranse polos capilares migrando aos tecidos de diversos órganos, onde se diferencian a histiocitos/macrófagos, os cales forman parte do sistema fagocítico mononuclear. Estes monocitos recentemente chegados aos tecidos son esféricos, de superficie bastante lisa, núcleo reniforme e con pouco retículo endoplasmático e escasas inclusións, pero cando se activan (por unha infección, por exemplo) transfórmanse en macrófagos. Moitos destes macrófagos do tecido conxuntivo son células relativamente inactivas con aspecto fusiforme ou estrelado con algúns gránulos e vacúolos, e con este aspecto denomínanse na literatura histolóxica clásica como histiocitos ou "macrófagos fixos". Cando se activan estas células orixinan "macrófagos libres" que migran ao lugar da infección [4].
Porén, o termo "histiocito" tense utilizado no pasado para varios propósitos, e algunhas células que foron denominadas "histocitos" non derivaban da liña monocito-macrófago.[5] Pero o termo histiocito pode usarse simplemente para designar unha célula de orixe monocítica que se encontra fóra da circulación sanguínea, nos tecidos, como os histiocitos que rodean as necroses fibrinoides nos nódulos reumatoides que se forman na artrite reumatoide.
Algunhas fontes consideran os derivados das células de Langerhans como histiocitos,[6] o que se reflicte na denominación da doenza histiocitose das células de Langerhans.
Morfoloxía e diversidade
[editar | editar a fonte]Os histiocitos teñen características comúns histolóxicas e inmunofenotípicas (que se poñen en evidencia por inmunotinguidura). O seu citoplasma é eosinófilo e contén cantidades variables de lisosomas. Teñen receptores de membrana para opsoninas, como as IgG e o fragmento C3b do sistema do complemento. Expresan LCAs (antíxeno común leucocitario) CD45, CD14, CD33 e CD4 (tamén expresado polas células Th).
Macrófagos e células dendríticas
[editar | editar a fonte]Estes histiocitos forman parte do sistema inmunitario, xa que ao activarse realizan dúas funcións: fagocitose e presentación do antíxeno. A fagocitose é o principal proceso realizado polos macrófagos, entanto que a presentación de antíxenos é o principal das células dendríticas.
Os macrófagos e as células dendríticas derivan de células precursoras comúns da medula ósea que sufriron unha diferente diferenciación (como histiocitos) baixo a influencia de varios factores ambientais dependentes do tecido onde se localizan, influencia de factores de crecemento como GM-CSF, TNF e interleucinas como a IL-4. Distínguense varias categorías de histiocitos segundo a súa morfoloxía, fenotipo e tamaño.
- Macrófagos. Son moi variables en tamaño e morfoloxía, o seu citoplasma contén moitos lisosomas cargados de fosfatase ácida, o que está en relación coa súa función fagocítica, e expresan o CD68.
- Células dendríticas. Teñen un núcleo con forma de faba e prolongacións citoplasmáticas (procesos dendríticos). A súa principal actividade é a presentación de antíxenos, e expresan o factor XIIIa, CD1c e antíxenos leucocitarios humanos de clase II. Algunhas células dendríticas da pel están diferenciadas en células de Langerhans.
Trastornos
[editar | editar a fonte]Co termo histiocitose descríbense as neoplasias nas que as células proliferativas son histiocitos.
Hai varios tipos de histiocitoses, pero as máis comúns son a hitiocitose de célula de Langerhans e a linfohistiocitose hemofagocítica.[7]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ MeshName histiocyte
- ↑ WordNet Search - 3.0[Ligazón morta]
- ↑ Trends Immunol. 2010 Dec;31(12):438-45. Epub 2010 Oct 27. Development and homeostasis of 'resident' myeloid cells: the case of the Langerhans cell. Chorro L, Geissmann F.
- ↑ D. W. Fawcett. Tratado de Histología. Editorial Interamericana-Mc. Graw Hill. 11ª edición. Páxinas 155. ISBN 84-7605-361-4.
- ↑ "S12C3-Granuloma". Arquivado dende o orixinal o 29 de setembro de 2009. Consultado o 2009-01-06.
- ↑ Cline M (1994). "Histiocytes and histiocytosis". Blood 84 (9): 2840–53. PMID 7524755.
- ↑ Webb DK (1996). "Histiocyte disorders". Br. Med. Bull. 52 (4): 818–25. PMID 9039734.
