HD1 (galaxia)
HD1 é unha suposta galaxia de alto desprazamento ao vermello, e considérase, en abril de 2022, a galaxia coñecida máis antiga e máis distante identificada até agora no universo observábel.
Descubrimento
[editar | editar a fonte]O descubrimento de HD1 ( RA :10:01:51.31 DEC :+02:32:50.0) na constelación de Sextans, [1] xunto cunha galaxia relacionada, HD2 ( RA :02:18:52.44 DEC :- 05:08:36.1) na constelación de Cetus,[2] foi informado por astrónomos da Universidade de Toquio o 7 de abril de 2022.
Propiedades físicas
[editar | editar a fonte]HD1 ten un desprazamento espectroscópico ao vermello de z = 13.27, o que significa que a luz da galaxia viaxou durante 13.500 millóns de anos no seu camiño cara á Terra, que debido á expansión do universo, corresponde a unha distancia propia de aproximadamente 33.400 millóns de anos luz (10.200 millóns de parsecs) [3] [4] A posición observada de HD1 determinouse uns 330 millóns de anos despois do big-bang. Outra galaxia similar de alto desprazamento ao vermello, HD2, determinouse que estaba case tan lonxe como HD1.
A galaxia anterior máis afastada coñecida, GN-z11, cun desprazamento ao vermello de 11, o que suxire que a posición observada da galaxia é uns 420 millóns de anos despois do Big Bang, foi descuberta en 2016. [5]
O brillo infrecuentemente alto do HD1 foi unha cuestión aberta para os seus descubridores; ten unha emisión ultravioleta significativamente luminosa. Propuxéronse posibles explicacións, unha delas é que se trata dunha galaxia activa de ruptura de Lyman (Lyman-break galaxy), ou unha galaxia de explosión estelar máis ben extrema que produce estrelas a un ritmo moi superior ao observado anteriormente. Tamén se considera que pode ter unha poboación significativa de estrelas da Poboación III que son moito máis masivas e luminosas que as estrelas actuais. Outro escenario é que pode ser un quásar que alberga un buraco negro supermasivo; tal escenario poñería restricións aos modelos de crecemento do burato negro nunha etapa tan temperá do universo. Probabelmente, unha resolución sobre a verdadeira natureza da galaxia esperaría confirmacións do telescopio espacial James Webb.[6]
Consideracións futuras
[editar | editar a fonte]Segundo os descubridores de HD1 e HD2, "Se se confirma espectroscopicamente, estas dúas fontes [é dicir, HD1 e HD2] representarán un laboratorio notábel para estudar o Universo en desprazamentos ao vermello previamente inaccesibles". [7] Os investigadores esperan aínda máis aclaracións dos obxectos astronómicos, incluíndo unha mellor identificación dos obxectos como galaxias, ou, posiblemente, como quásares ou buracos negros, cando os examinarán coidadosamente o próximo telescopio espacial James Webb, o telescopio espacial Nancy Grace Roman e as misións espaciais GREX-PLUS.
HD1, nun exame detallado, tamén pode revelar as primeiras estrelas visíbeis da Poboación III, debido á súa vellez. Ademais, os investigadores afirman que o uso dos novos telescopios espaciais próximos podería axudar a descubrir máis de 10.000 galaxias nesta primeira época do Universo.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ "Constellation". djm.cc. 2008. Consultado o 9-4-2022.
- ↑ "A Search for H-Dropout Lyman Break Galaxies at z~12-16" (PDF). 2 de febreiro de 2022. Consultado o 9 de abril de 2022.
- ↑ "Astronomers-have-found-what-may-be-the-most-distant-galaxy-ever-seen". 7 de abril de 2022.
- ↑ "Most-distant-galaxy discovery". 7-4-2022.
- ↑ "Are these the most distant galaxies yet seen?". 7 de abril de 2022.
- ↑ "astronomers-distant-galaxy". 7/4/2022.
- ↑ "Are the newly-discovered z ∼ 13 drop-out sources starburst galaxies or quasars?". 7 de abril de 2022. doi:10.1093/mnrasl/slac035.
- ↑ "Astronomers-detect-most-distant-galaxy-candidate-yet". 7 de abril 2022. Consultado o 9 de abril de 2022.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte] |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: HD1 |