Saltar ao contido

Generalife

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía físicaGeneralife
(es) Generalife Editar o valor en Wikidata
Imaxe
Tipopalacio
xardín
xardín histórico Editar o valor en Wikidata
Parte deAlhambra, Generalife e Albaicín de Granada Editar o valor en Wikidata
Localización
División administrativaGranada, España Editar o valor en Wikidata
Mapa
 37°10′37″N 3°35′07″O / 37.1769, -3.5853
Características
Parte dun sitio do Patrimonio da Humanidade
Data1984 (8ª Sesión)
Ben de interese cultural
Data27 de xullo de 1943
IdentificadorRI-52-0000021

Sitio webalhambra-patronato.es Editar o valor en Wikidata
BNE: XX4897728

O Generalife (do árabe جَنَّة الْعَرِيف Jannat al-‘Arīf) é a vila con xardíns habitada polos reis musulmáns de Granada como lugar de descanso, situado na cidade de Granada, España. Foi declarado, xunto coa Alhambra e o Albaicín Patrimonio da Humanidade pola Unesco en 1984.[1]

Historia e características

[editar | editar a fonte]

Foi concibida como vila rural, onde xardíns ornamentais, hortos e arquitectura se integraban, nas proximidades da Alhambra. A orixe do nome está discutida. Algúns avogan por Yannat al-Arif como "Horta do Arquitecto", ou "Xardín do arquitecto" aínda que puido significar "O máis excelso xardín". Ese horto real era común nas cortes hispano-árabes e é froito das reformas e engadidos que lle achegaron os diferentes sultáns. Polos seus elementos decorativos máis antigos, o pazo debeu de construírse a finais do século XIII polo segundo sultán da dinastía nazarí, Muhammad II (1273-1302).

O Generalife está situado fóra das murallas da Alhambra, ao leste, na ladeira do Cerro del Sol. Foi terreo de recreo dos sultáns nazaríes pero tamén utilizado para a súa explotación agrícola. No período medieval tiña polo menos catro hortas e a residencia é un pazo ao que o visir Ibn al-Yayyab chamou a "Casa Real da Felicidade".

É de estilo árabe nazarí e está situado no lado setentrional da Alhambra. Na época da súa construción, estaba situado fóra do perímetro da Granada musulmá, e carecía de comunicación directa coa Alhambra, sendo o seu acceso principal o camiño do Barranco Aikabia, a actual Costa dos Chineses, que ascendía dende o río Darro.[2]

Está formado por un conxunto de edificacións, patios e xardíns, que o converten nun dos maiores atractivos da cidade de Granada, e, xunto coa Alhambra, nun dos conxuntos arquitectónicos máis destacables da arquitectura civil musulmá. Dende o exterior contémplanse dous pavillóns situados a norte e sur, e comunicados por un patio percorrido polo curso da auga, os dous pavillóns encóntranse moi reformados.

Galería de imaxes

[editar | editar a fonte]
  1. "Alhambra, Generalife and Albayzín, Granada" (en inglés). UNESCO Culture Sector. Consultado o 09-02-2013. 
  2. Seco de Lucena, L.: Plano de Granada Árabe, Granada, 1910, reimpreso facsimil en 1982, a escala 1:1000

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]