Experimento de Griffith
O experimento de Griffith,[1] realizado en 1928 por Frederick Griffith,[2] proporcionou os primeiros datos experimentais que indicaban que as bacterias podían transferir información xenética por medio dun proceso que se coñeceu como transformación.[3][4] Griffith supuxo que algunha substancia pasaba dunha cepa de bacteria a outra causando a transformación, pero non puido determinar a natureza química da substancia. Os descubrimentos de Griffith foron seguidos por outras investigacións realizadas nas décadas de 1930 e 40 que determinaron que o ADN era o material que transmitía a información xenética.
A pneumonía era unha importante causa de morte durante a pandemia de gripe de 1918 (a "gripe española" despois da primeira guerra mundial), e Griffith estaba estudando a posibilidade de crear unha vacina para ela. Griffith usou dúas cepas de pneumococos (Streptococcus pneumoniae) bacteria que podía infectar ratos: a cepa de tipo III-S (lisa), que era virulenta, e a de tipo II-R (rugosa), que non era virulenta. Estas bacterias forman colonias que vistas ao microsocpio teñen aspecto liso (smooth en inglés, de aí a súa denominación S) ou rugoso (as R), respectivamente. A cepa III-S sintetizaba unha cápsula de polisacárido que a protexía do sistema inmunitario do hóspede, e orixinaba a morte do hóspede, mentres que a cepa II-R carecía desa cápsula protectora e era neutralizada doadamente polo sistema inmunitario do hóspede, o que explicaba a súa falta de virulencia. Un bacteriólogo alemán, Fred Neufeld, descubrira os tres tipos de pneumococos (I, II e III) e tamén a reacción ou proba de quellung para identificalos in vitro.[5] Ata o experimento de Griffith os bacteriólogos crían que estes tipos de pneumococos estaban fixados e non podían cambiar dunha xeración a outra.
Neste experimento Griffith tomou bacterias da cepa III-S, que eran primeiro matadas con calor e os seus restos eran engadidos a un medio con bacterias II-R vivas. Se inoculaba por separado en ratos bacterias III-S ou bacterias II-R en ningún dos casos o rato morría, pero cando os inoculaba coa mestura das dúas cepas (das cales só a II-R estaba viva) a infección era grave e o rato morría. Griffith despois illou as bacterias tomadas do sangue dos cadáveres dos ratos e entre elas había tanto bacterias II-R vivas coma bacterias III-S tamén vivas (a pesar de que estas últimas se inocularan mortas). Griffith concluíu que o que pasara era que algunhas das bacterias vivas de tipo II-R (non virulentas) se "transformaran" na cepa letal III-S porque captaron algún "principio transformante", unha substancia que formaba parte das bacterias III-S mortas da mestura inicial inoculada. Este fenómeno coñeceuse como transformación bacteriana.
Naquela época non se sabía cal era a molécula que almacenaba a información xenética. Moitos científicos pensaban que eran as proteínas e outros que era o ADN. Hoxe sabemos que o "principio transformante" do que falaba Griffith é o ADN das bacterias das cepas III-S, que contén o xene para a formación da cápsula protectora. Aínda que as bacterias III-S foran matadas con calor, o seu ADN estaba intacto e presente no medio da mestura, e este foi captado do medio polas bacterias II-R, o que lles permitía formar a cápsula, é dicir, transformarse en III-S e ser virulentas e letais. A natureza exacta do principio transformante (ADN) non foi verificada ata décadas despois grazas aos experimentos realizados por Avery, MacLeod e McCarty e por Hershey e Chase.
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Experiment. PubPub. doi:10.21428/cdd5dd5a.
- ↑ Griffith, Fred. (January 1928). "The Significance of Pneumococcal Types". Journal of Hygiene (Cambridge University Press) 27 (2): 113–159. JSTOR 4626734. PMC 2167760. PMID 20474956. doi:10.1017/S0022172400031879.
- ↑ Lorenz, M. G.; Wackernagel, W. (1994-09-01). "Bacterial gene transfer by natural genetic transformation in the environment". Microbiological Reviews 58 (3): 563–602. PMC 372978. PMID 7968924. doi:10.1128/MMBR.58.3.563-602.1994.
- ↑ Downie, A. W. (1972). "Pneumococcal transformation — a backward view: Fourth Griffith Memorial Lecture" (PDF). Journal of General Microbiology 73 (1): 1–11. PMID 4143929. doi:10.1099/00221287-73-1-1. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 02 de marzo de 2012. Consultado o 2011-11-30.
- ↑ Lehrer, Steven. Explorers of the Body. 2nd edition 2006 p 44
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Avery, MacLeod, and McCarty (1944). "Studies on the Chemical Nature of the Substance Inducing Transformation of Pneumococcal Types: Induction of Transformation by a Desoxyribonucleic Acid Fraction Isolated from Pneumococcus Type III". Journal of Experimental Medicine 79 (1): 137–158. PMC 2135445. PMID 19871359. doi:10.1084/jem.79.2.137.
- (Referencias sobre o experimento orixinal de Griffith: Artigo orixinal Arquivado 29 de xuño de 2008 en Wayback Machine. e reimpresión no 35º aniversario.)
- Daniel Hartl; Elizabeth Jones (2005). Genetics: Analysis of Genes and Genomes, 6ª edición. Jones & Bartlett. 854 páxinas. ISBN 0-7637-1511-5
- Lehrer, Steven (2006). Explorers of the Body (2ª ed.). United States: iUniverse, Inc. ISBN 0-595-40731-5.
